ফিরলো না যে আলো, আঁধার রাতে,
না আসিলো জোছনা, তোমার সাথে,
সঘন আঁধারে, একেলা নিশীথে,
রাত কাটি আমি নিষিদ্ধ বাড়িতে।।

-

Q725
ପ୍ରେମ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ
***
ନୀଳ ଆକାଶର ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଛିଟା,
ମନେ ଅଙ୍କିଦିଏ କେତେ ମଧୁସ୍ମୃତି,
କେତେ ପୁରାତନ ଆବେଗ ବାରତା,
ତୁମ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ମଧୁର ପୀରତି।।

ବାଇଗଣୀ, ଆଉ ଘନନୀଳ ରଙ୍ଗେ,
ଚାହୁଁଥିଲି ଯେବେ ନୀତି ସାଯିବାକୁ,
ତେବେ ପୁଣି ନୀଳ ଆକାଶ ପରିକା,
ଚାହୁଁଥିଲି ଏକା, ମୁଗ୍ଧ ଝୁମିବାକୁ।।

ସବୁଜ ବନାନୀ ସମ, ଯେବେ ଯେବେ,
ଖିଲି ଖିଲି ହସିବାକୁ ନୀରବରେ,
ହଳଦିଆ ଗୋଲାପ ପାଖୁଡା ପରି,
ଲାଜେଇବାକୁ ଚାହିଁ ପ୍ରେମ ବାରୀରେ।।

ତେବେ ତେବେ ଏ ପ୍ରେମ ନାରଙ୍ଗୀ ରଙ୍ଗେ,
ଭିଜେଇ ତୁମର ପ୍ରଣୟ ଭଙ୍ଗୀରେ,
ଆପଣା ହୃଦୟେ ସ୍ଥାନ ଦେଲ ପୁଣି,
ଭରିଲ ସୀମନ୍ତ ମୋ, ନାଳୀ ରଙ୍ଗରେ।।

ଯାହା ପାଇଁ ସୁଭାଗା ହେଲା କପାଳ,
ତୁମେ ସେ ବର୍ଣ୍ଣାଳି ମୋ ହୃଦ ଆକାଶେ,
ପ୍ରଭୁ ରାଧାନାଥ କୃପା ହେଲା ବୋଲି,
ଦୀପ୍ତ ହେଲି, ପ୍ରେମ ପ୍ରଦୀପ ପ୍ରକାଶେ।।

-

Q724
ଗଙ୍ଗଶିଉଳି
***
ଝରିପଡ଼େ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ପ୍ରଭାତେ,
ଜାମିନି ଅନ୍ତେ, ଉଚ୍ଚ ଆକାଂକ୍ଷା ସାଥେ,
ହେବ ବୋଲି ନୀତି ପୁଷ୍ପମାଳେ ଗୁନ୍ଥା,
କରି ତେଣୁ ମନେ ପ୍ରଭୁପାଦ ଚିନ୍ତା।।

ସୁବସେ ତାହାର ମୋହିବ ଭୁବନ,
ମାଆଙ୍କର ପୁଣି ହେବ ଆଗମନ,
ଏ ଶୁଭ ସମାଚାର ଶ୍ରବଣେ କହି
ଝୁମିବ ମାଆଙ୍କର ମନକୁ ଚିହ୍ନି।।

ଏଣେ ଶରତ ଓହ୍ଲାଇଲା ମହିରେ,
ମିହିର ପ୍ରକାଶ, ଶୀତର ପ୍ରସାରେ,
ନାଚିଉଠେ ତେଣୁ ଦିଗ ଦଶ ଦିଗେ,
ସେଫାଳି ସୁରଭି ଭକତି ଆବେଗେ।।

ଯାହାକୁ ଆଶ୍ରୟ କରଇ ଜଗତ,
ଯାହାର ସୁବାସେ ଭୁବନ ମୋହିତ,
ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ ନାହିଁ, କେହି ସେସମ,
ଅତି ମନୋରମ ସେ ସୁନ୍ଦର ସୁଷମ।।

ତେଣୁ ଚାହେଁ ପ୍ରଭୁ କର ଅଭିଧାନ,
ପରଜନ୍ମ ପାଇଁ କରେ ନିବେଦନ,
ପ୍ରଦୀପ ଜାଳିଛି, ଘେନ ମୋର ଅଳି,
କର ପୂଜାଫୁଲ, ପ୍ରଭାତ ସେଫାଳି।।

-

Q723
ମାଟିର ମଣିଷ
***
ମଶାଣି ଭୂଇଁର ସେ ଶେଷ କାଠ ଖଣ୍ଡିକ,
ଦାଉ ଦାଉ ହୋଇ ଜଳି କହୁଥାଏ ଶୁଣ,
କାହିଁ ଲିଭି ଗଲା ଗର୍ବ, ଅହଂକାର ତୋର,
କାହିଁ ଗଲା ତୋ ଅଭିମାନୀ ଚାହିଦା ପୁଣ।।

ସବୁତକ ରହିଲା, ଯାହା ଯେମିତି ଥିଲା,
ହେଲେ! ହେଲୁ ତୁ ପାଉଁଶ, ଏଠି ସର୍ବ ଶାନ୍ତ,
ମାଟି ତୋ ଠିକଣା, ଆରେ ମାଟିର ମଣିଷ,
ଏଠି ତୋ ପ୍ରାରମ୍ଭ, ଏ ମାଟିରେ ହିଁ ତୋ ଅନ୍ତ।।

ତେଣୁ ମନବାଇ କହୁଛି, ଶୁଣ ଏଥର,
ଲୟ ରିଖିଥାଅ, ସର୍ବଦା ପଦ୍ମ ପୟର,
ପ୍ରଦୀପେ ଆଲୋକ, ଏଇ ଶ୍ୱାସ ଥିବାଯାଏଁ,
ଶ୍ୱାସ ଚାଲିଗଲେ, ଏକା କାଳିଆ ନିଜର।।

-

Q722
Only those in love
***
Only those in love understand,
The blissfulness in pain,
Happiness in long waitings,
The world in a glance of loved one.

Only those in love understand,
The separation is a satiated rhyme,
With or without his/her presence,
Love for him/her is a wonderful hymn.

Only those in love understand,
What actually the Love is,
The lightning lamp in the dark,
And a moment where life freeze.

-

Q721
ସମୟ
***
ଅତୀତରେ ଘଟିଥିଲା ଯାହା,
ବଦଳେଇ ହେବନାହିଁ ତାହା,
ଯାହା ହେବାର ଥିଲା ହୋଇଅଛି ଭବେ,
ତାହା ନଥିଲା ତୁମ ମୋର ହାତେ କେବେ।।

ବର୍ତ୍ତମାନ ଘଟିବଟି ଯାହା,
ସୁରଭିତ କରିପାରେ ତାହା,
ଯାହା ହୋଇବ, ତାହା ଆମ ହାତେ ଅଛି,
ନେବା ସ୍ୱଚ୍ଛତା ତେଣୁ ପ୍ରତି ପାଦେ ବାଛି।।

ଭବିଷ୍ୟତେ ଘଟିପାରେ କଣ,
ତାହା କେବେ ଜଣେନାହିଁ ମନ,
ଯାହା ହୋଇବ ତାହା ନିଜ କର୍ମ ବୁଝି,
ନିଜ ଭାଗ୍ୟର ପୁଣି ରହି ଥିବ ପୁଞ୍ଜି।।

ଏଣୁ ଚିନ୍ତା ନ କରିଣ ଆମେ,
ମନ ପୋଷିବା ନିଜ କରମେ,
ହେବ ଜୀବନ ତେବେ ସୁଦୀପ୍ତ ପ୍ରଦୀପ,
ଢାଳି ପ୍ରକାଶ ଆତ୍ମ ପରାଣ ସମୀପ।।

-

A poem is a feeling, which
Blocks all diverting paths,
Clicking the ultimate point, it
Develop a wonderful empath.

-

Q719
ସଂଜ୍ଞାହୀନ ପ୍ରେମ
***
ଯେବେ ଚାହିଁ ଦେଖେ ଅତୀତ ପତରେ,
ଯେବେ ଦେଖେ ତହିଁ ନିରବ ଯନ୍ତ୍ରଣା,
ଦୋହଲି ଉଠେ ମୋ ମନ ରାତି ଦିନ,
ଯେବେ ମନେ ପଡେ ତୁମ ପ୍ରତାରଣା।।

କେଉଁ ଶାପ ଫଳେ ଭେଟିଲି ତୁମକୁ,
କେଉଁ ଅଭିଶାପେ ହାରିଲି ହୃଦୟ,
କାହାର ନଜର ଲାଗିଲା ମୋ ପ୍ରେମେ,
କାହିଁ ବିଦାରିଲା ମୋତେ ଏ ସମୟ।।

ଜାଣି ପାରିଲିନି ତୁମ ସେ ଛଳନା,
ତୁମ ଦେଖାଣିଆ ପ୍ରେମ କପଟତା,
କାହିଁ ବୁଝି ପାରିଲିନି ସତ ମିଛ,
ଜାଣିପାରିଲିଣି କାହିଁ ସେ ଶୂନ୍ୟତା।।

ମୂର୍ଛିତ କଲ ମୋତେ କରି ଭ୍ରମିତ,
ବର୍ଜିତ କରି ମୋ ସରବ ସପନ,
ଏବେ ଆଉ ମୋର ନାହିଁ କିଛି ସତେ,
କ୍ଷୁବ୍ଧ ହେଇଲା ଯେବେ ଏହି ଜୀବନ।।

ପ୍ରେମେ ମୋର ବୋଧେ ଉଣା ଥିଲା କିଛି,
ଥିଲି ପ୍ରଦୀପେ ଲିଭା ସଳିତା ସମ,
ଅନଳ ବୋଳି ତେଣୁ, ସଂଜ୍ଞା ବିହୁନେ,
ସଂଜ୍ଞାହୀନ କଲ ମୋର ଆତ୍ମା-ପ୍ରେମ।।

-

Q718
প্রেমের সিন্ধু
---------------
আজ রবির সন্ধ্যা বেলায়,
অকারণে মনে করি তোমায়,
সেই তোমার মুখের হাসি,
আর মুগ্ধ মধুর সুরে বংশী।।

যার মধু মধু সুরে মন,
কিনে নিয়েছিলে এই জীবন,
থেমেছে কোন গোপনে সেই,
তার ঠিকানা আজ নাহি পাই।।

তাই রবির সাঁঝে একেলা,
খুঁজি তোমা দুপুর সন্ধ্যা বেলা,
সন্ধ্যা নেমেছে হইবে রাতি,
হৃদয় প্রদীপে জ্বেলেছি বাতি।।

দেখিব আজ তোমারে সখি,
তৃপ্ত করিতে এই দুই আখি,
দেখা হবেনা জানি ভুবনে,
তবু তুমি আছো আত্মা আসনে।।

থেকো সেথা তুমি দিবা নিশি,
মানস হৃদয়ে প্রাণ প্রিয়সী,
তুমি মোর ইহ কাল বন্ধু,
কালে কালে এসো প্রেমের সিন্ধু।।

-

Loving ownself before all,
Respecting own dignity with gratitude,
With all ups and downs, empowering own zeal,
Is the purest form of self care indeed.

-