खोने के डर से
इजहार भी ना किया मैंने
सोच सोच के सोचा इतना
दरमियाँ खुद को तन्हा ही पाया मैंने ।-
🎂 21st July
सूखे पत्ते सी बिखर गयी है ज़िन्दगी मेरी...
किसी ने समेटा ही नहीं...टूट जाने के डर से..-
મારી જીંદગીના સ્ટેટ્સને પોતાની મહેનત વડે
સ્ટેટ્સમાં મુકવા લાયક બનાવનાર
મારા પિતાને....
Happy Father's Day....-
યોરક્વોટની પાઠશાળામાં મળ્યાં ઘણાં અજનબી
કોઈ દોસ્ત બન્યાં, કોઈ સલાહકાર, કોઈની અલગ સાહ્યબી.
કોઈ શીખવી ગયા.. તો કોઈ શીખી પણ ગયા,
જ્ઞાન આપી ભાષાનું.. કોઈ ભૂલો મારી સુધારી ગયા.
રમત રમતાં - રમતાં જીંદગીના દાવપેચ શીખ્યા,
કાગળ કલમના સથવારે લેખકના બિરુદની નામના કરી ગયા.
અનેરો અનુભવ અનેરો આનંદ અનેરી અનુભૂતિ મળી,
જોતજોતામાં પળવારમાં કેટલાય વરસ આજે વીતી ગયા.
હસ્યા, રડ્યાં, મળ્યાં, છૂટા પડ્યાં, કેટલું કરી ચૂક્યા,
પણ હા એક દિવસ પણ એકબીજા વગર આપણે રહી ના શક્યાં.
મસ્તીની પળો જીવ્યાં, મજાક કરીથોડા નિયમો તોડયાં,
કદી ચા પર તો કદી ગમતાં વિષય પર જાણે કેટલાં લેખ લખ્યાં.
યોરક્વોટની સફરયાત્રામાં ઘણાં નવાં સંબંધો ફળ્યા,
જેના સથવારે જીવનમાં ખુશીના અગણિત નવાં ફૂલ ખીલ્યાં.-
बिन बाप के घर का अनुभव करना है अगर,
एक दिन बिना अंगूठे के सिर्फ़ उंगलिओ से चलाना काम.
समझ आ जाएगी क़ीमत पिता के त्याग बलिदान की,
एक दिन उनकी जगह खुद को रखकर करना उनके जितना काम.-
माँ काश मैं आज काम पर ना जाता,
शायद तुम्हें और पापा को फिर से देख पाता..
तुम्हारी आवाज़ सुनने को कान तरस रहे है,
देखो ना माँ यहाँ आग के गोले बरस रहे है..
कोई अपने पापा को तो कोई माँ को पुकार रहे है,
मौत के इस खेल में सभी अपना वजूद खो रहे है..
आज खाने में जाने क्या क्या पकवान बने है,
किस्मत देखो एक निवाले के लिए हम तरस रहे है..
पापा से कहना आए ना अब कभी मेरा हाल पूछने,
देख ना पाएंगे वो, यहाँ हम सब के जनाजे उठ रहे है..
तुम सब मुझसे बिछड़कर हौसला मत खोना,
यकीन ऱखना तुम्हारे संग मेरे भी आँसू बह रहे है..
मेरी किताबें, मेरा बस्ता अब दीवार पे रहेंगे,
जानता हूँ आँखे तुम्हारी अब भी मेरा रास्ता देख रही है..
मेरी कामयाबी अब मुझे हासिल कहाँ होंगी,
मैडल की जगह तस्वीर पे हमारी अब फूल चढ़ रहे है..
अब हम यादों में, ख़्वाबों में, ज़िक्र में, रह जायेंगे,
हम है वहाँ जहाँ से अब कभी वापस नहीं आ पाएंगे..-
તૂટી રહી હશે શાખાઓ તનની, વિખેરાઈ રહ્યાં હશે સપના કોઈના,
વિલીન થઈ રહ્યા હશે નયનો અંધકારમાં, શ્વાસ અટકી રહ્યા હશે તનમાં.
હજારો મુશ્કેલીઓ વેઠી હશે, થયો હશે જયારે મરણતોલ આભાસ,
છવાઈ જશે અંધકાર પળમાં, હતો ક્યાં જરીકે એનો કોઈને ભાસ.
સંઘર્ષો ઘણાં હજું હતા બાકી, હતી લડાઈ હજું કરવાની બાકી,
કંઈક કેટલા પડાવ હતા બાકી, કોઈના માથે જવાબદારીનો ભાર હતો બાકી.
ધીમે ધીમે થંભી રહ્યા હતા શ્વાસ, ને અટકી રહ્યો હતો વાતોનો કાફીલો
ચીસો દિલને તડપાવી રહી હતી ને કંપિત કરી રહ્યો હતો અંધકારમય સન્નાટો.
દિલ દ્રવી ઉઠ્યા જગતના, વિનાશકાળે કર્મો એ રચ્યો સઘળો ખેલ,
શું વીતી હશે એ પળમાં, આગની જ્વાળામાં લપેટાયો જયારે માનવ મેઘ.
ડર નથી રહ્યો હવે કશાનો, મનનાં વિચારો પર કર્યું સંપૂર્ણ નિયંત્રણ હવે,
ગાઢ નિંદ્રામાં પોઢી નીકળી ગયા લોકો જીંદગીના અંતિમ સફર પર હવે.-
તન, મન, ધન સઘળું છે મોહમાયા
નહીં છૂટે મોહમાયા તો જીંદગી ફંદો બનવાની.
નિશ્વાર્થ ભાવે કર્મ કરી મમતા છોડીને લે પ્રાણી.
માટીની જીંદગી છે આ અંતે માટીમાં જ ભળવાની.
બે દિવસની જીંદગી જાણે ક્યારે ખતમ થવાની
જગત આખું પાપની ગઠરી ક્યાં મુક્તિ મળવાની.
પથ્થરની નાવ બનાવી તરવાની ભાવના સેવવાની
માયાની રટ લગાવી રામનામની માળા જપવાની.
મોહમાયાના બંધનમાં ફસાઈ કરણી કર્યે જવાની
ફળ ના મળે મનગમતું તો ઈશ્વરને ફરિયાદ કરવાની.
શાને મોહમાયામાં આ અનમોલ જીંદગી વેડફવાની
છોડી દે તું મોહમાયા અંતે તો નિશ્વાર્થ કર્મે જ જીંદગી ફળવાની.-
सिलबट्टा रहा सलामत जाना
चटनी भी बनायेंगे
चायपत्ती दूध ना सही
चीनी अदरक जरूर मिलाएंगे-
જીવનના ત્રણ તબક્કા
( બાળપણ, જવાની અને ઘડપણ )
સઘળું અહીં કેમ કરી લખું
વાંચી લો તમે caption...-