સપનાઓની અર્થી પર બેઠો છું
હું જુવાની મારી ખર્ચી ને બેઠો છું

બધું ઠીક થઈ જશે,એ મને ખબર છે
મીઠાના રણમાં વરસાદ તાકીને બેઠો છું

સ્વભાવ માનવીનો વિચિત્ર થયો છે
હું માણસ ને માનવમાં શોધવા બેઠો છું

અંગત આંગળી ચીંધે તો શું વાંધો?
આટલી વાત તમને સમજાવવા બેઠો છું

સ્વજનને કહેતા કેટલોએ વિચાર કરું
પહેલા હું સંબંધ સાચવવા બેઠો છું

હોય છે બધામાં કોઈ ખામી તે છતાં
હું બધાનો ભાર પોતે લઈને બેઠો છું

અબોલા થઈને શું કરી લેવાના છો તમે
એકલતાની ગૂંગળામણ સમજાવવા બેઠો છું

કોઈને બદલવું નથી કોઈ માટે અહીંયા
સૌ સંપીને રહે તે માટે ઝઝૂમી ને બેઠો છું

-

એ કૃષ્ણ, તું ઇન્સ્ટાગ્રામની આઈ ડી બનાવ ને
જન્મે જે કોઈ દુનિયામાં તું એને ફોલો કર ને

નાસ્તિક લોકોની વસ્તીમાં ક્યારેક પગલું ભર,
તું પણ તારું હોવાપણું સાબિત કરી બતાવ ને

માનવ, પ્રકૃતિ સાથે રહી વિકૃતી તરફ વધે તે પહેલાં,
તું વિનાશ અને વિકાસ નો અંતર સમજાવ ને,

લોકો ગાંડીવ પકડી ને રણભૂમિએ નથી આવતા
મનભેદ વગર મતભેદ સાથે જીવતા શીખડાવ ને,

મહાભારત હું જો વાંચું તો દુર્યોધન પણ સારો લાગે
સાચા ખોટા નો ભેદ ઉકેલવા ક્યારેક ધરતી પર આવ ને

છે સુદામા દરેક જીવ આ જગતમાં, કૃષ્ણ
કુબેર નું ભૂત અમારા સૌ પર થી ઉતાર ને,

ગોવર્ધન ઊંચકી બહુ વજન લાગ્યો હશે
લાગણીના વરસાદમાં અમને પણ રાસ રમાણ ને,

થયા છે શકુની અને શિશુપાલ દરેકના ઘરે,
જુગાર રમી અહમ ઓગાળતા શીખડાવ ને,

બે કલાકમાં ગોકુલ, બે કલાકમાં દ્વારકા તું જાય
આમ જ ફરતો ફરતો કોક દી અમારા જીવનમાં આવ ને

-

પાયખાને એને પંખો જોઈએ
બટન ટાંકવા સંચો જોઈએ

થિગડું મારવા લૂગડા ને
રેશમની ચાદર જોઈએ

ગરમી લાગે ઓરડામાં તો
લીમડા નીચે એ.સી જોઈએ

હાંફ ચડે જો ઘડીકમાં તો
ઓક્સિજનનો બાટલો જોઈએ

હોય ખાવાના ફાંફાં તોય
ચાર બંગડીની ગાડી જોઈએ

જાય વિલાયત જો કોઈ તો
વિદેશમાં રોટલો જોઈએ

ઘર બાંધવા ઝાડવા કાપ્યા
ગાડી રાખવા છાયડો જોઈએ

સમૃદ્ધિ હોય અપાર તો
ચપટી ભર વિવેક જોઈએ

-

સહજ હોવું કેટલું અઘરું થઈ શકે
ધીરજ રાખવું બહુ કપરું થઈ શકે

બ્લૂટીકથી જોડાતી લાગણીઓ નું શું?
બ્લોક કરવું કેટલું સરળ થઈ શકે

વિડિઓ કોલના જમાનામાં પ્રિયે
અંગત મુલાકાત પ્રેમાળ થઈ શકે

ઉંમરની ટોચે જો કોઈ પહોંચે તો
અફસોસના ફડફોલા આકરા થઈ શકે

વાણીના જોરે જે કોઈ આગળ નીકળ્યા છે
કર્મ નું જોડાણ સોનામાં સુગંધ ભેળવી શકે

વિચારો રજૂ કરવાની મનાઈ નથી પણ
વિચારો થોપવાથી મનદુઃખ થઈ શકે

સાંભળવું હોય તો સાંભળજો નિંદા ને
શોહરતના જોરે રંક પણ રાજા થઈ શકે

સુધારની ખૂબ જરૂર છે આ દુનિયા ને
સ્વભાવ જો સુધરે તો બધાને મજા થઈ શકે

સત્ય અસત્યનો ભેદ ખૂબ સાંકડો હોય
ત્યારે હૈયું કહે તે ખોટું પણ હોઈ શકે

-

ચહેરા પર સ્મિત રાખવું અઘરું થઈ જાય છે
આખા દિવસના થાક પછી તને સાંભળવું અઘરું થઈ જાય છે

માં અને પત્નિ વચ્ચે હું જબરદસ્ત ફસાયો છું
બન્નેને સાથે રાખવું અઘરું થઈ જાય છે

સ્ત્રી તો દેવી હોય છે સમજણ ની
શોહરત સામે સમજણ નબળી થઈ જાય છે

મોહબત ઇશ્કની વાતો થઈ ખૂબ જૂની
પરસ્પર માન રહે તોય ઘણું થઈ જાય છે

વર્ચસ્વ જમાવવા અહમ એકબીજાના અથડાય છે
એવામાં આપણું સંબંધ બચાવું અઘરું થઈ જાય છે

શું ફરક પડે છે કોણ શું કહે છે
આટલી વાત સમજતા ઝીંદગી નીકળી જાય છે

નિંદા સ્તુતિ બધું ભુલી જશે લોકો
પોતાના મનને જવાબ આપવું અઘરું થઈ જાય છે

ઉંમરના ઉમરા ઉપર ઉગ્ર બન્યો છે વખત
વખત જતાં, હર્ષ ને સ્પર્શવું અઘરું થઈ જાય છે

-

છે હવામાં શ્વાસ પણ,શ્વાસ ખુદ લઈ શકતો નથી
છે ઘણા પોતાના સગા, સ્પર્શ કોઈનો કરી શકતો નથી

પૂરી કવિતા અનુશીર્ષકમાં

-

તમે જિંદગી એવી ખુમારી સાથે જીવી ગયા
ઝેર ખાઈ ખુદ, ખલીલ ફક્ત ગઝલ મૂકી ગયા

સારા નરસા પ્રસંગોમાં અડીખમ સદા ઉભા રહ્યાં
શેર સંભળાવી સૌને, શીખવા માટે સાદગી મૂકી ગયા

આવું વ્યક્તિત્વ ક્યાંથી માળવા મળશે ઈશ,
આજે તારા ઘરમાં, ગુજરાતનું જ્યોત મૂકી ગયા

સાંજનો આથમતો સૂરજ પણ આજે વિચારશે કંઈક
સોનેરી અજવાસમાં, લાગણીનું ખાલીપો મૂકી ગયા

ખુદાના દરબારમાં ખૂબ મોટી મહેફિલ જામી હશે
ખલીલ પહોંચ્યા જન્નતમાં, ગઝલ અહીં મૂકી ગયા

-

ख्यालों का इत्र हवा में कुछ इस तरह से मिला है
उम्मीदों की शाम में तेरा सहारा जो मिला है

यादों को कोई बंदिशें रोक नहीं सकती
मुझे तेरी बातों का सहारा जो मिला है

थम जाते है कदम मेरे अक्सर चलते हुए
ढलते सूरज को रात का बहाना जो मिला है

किनारे आँखों के पानी से भर जाया करते है
महफ़िल में तेरे नाम का ज़िक्र जब हुआ है

झुर्रियों ने घर बना लिया मेरे चेहरे पर
तेरे इंतज़ार में जुनून इश्क़ का मिला है

की मोहब्बत छुपते छुपाते तुझसे बेपनाह
अब न कोई खेद न कोई गिला मिला है

हुआ न मुक्कमल इश्क़ मेरा इस जहाँ में
उसके हर लम्हें में ज़िन्दगी का सबक मिला है

-

यादों का गुल्लक आँखों मे सजाए
खुशियों की किश्तों में उम्र गुज़ार लूँगा

शिकायतों की सिलवटों में वक़्त खर्च कर दिया
तेरी बेवफ़ाई की सज़ा में अकेले काट लूँगा

ज़िन्दगी लाख मुसीबत ढोह दे सीने पे
मुस्कुरा के खुदका रास्ता निकाल लूँगा

तन्हाई की खाई में अब कूदना नही चाहता
खुद को तेरे लिए गिरवी रखवा लूँगा

ताकत नहीं मुझमें तरी ख्वाइशों से झूझने की
खुद को जला करके तुझको उजागर कर लूँगा

अहंकार को कभी जीतने नही दूंगा
संग रह कर खुद को आज़ाद कर लूँगा

हर डगर पर अम्बर के पहाड़ खड़े है
ओ ख़ुदा तेरे सहारे सबसे झूझ लूँगा

-

वो रोए बेमतलब की बातों में
हर बार तुम्हें मनाना होगा

पूरी कविता अनुशीर्षक में

-