એક પુરૂષનું મન કોઈ સમજી શક્યું છે ખરું? લગન પછી જિંદગી જાણે ઓફિસ અને ઘરની વચ્ચે પથરાતાં તાર ઉપર બેલેન્સ બનાવી ને ચાલવા સમાન છે. ઘરની લક્ષ્મી જ્યારે લગન પછી "સામુહિક" ડિમાન્ડની લિસ્ટ મૂકે ત્યારે એ ડિમાન્ડ પુરી કરવામાં વાળ સફેદ થઈ જાય છે. એટલે પુરૂષ પોતા માટે સમય તો છોડો ક્યારેક પોતા માટે જીવતા ભૂલી જાય છે. નારી સશક્તિકરણ જરૂરી છે પણ નરનું અતિક્રમણ કરીને નહીં. જેમ દરેક દુઃખ શારીરિક નથી હોતા તેમ જ દરેક દબાણ તાર્કિક નથી હોતા. ક્યાંક માનના ખૂણામાં અમને હૂંફની જરૂર પડે છે. આમ સંબંધો પૈસાના આધાર પર જ ટકી રહ્યા હોય એવું લાગે. પણ ઈશ્વર પર ભરોસો છે કે રંક પણ થઈ જઈશ તોય એ મારો સાથ નહીં છોડે. બાકી લોકો એ ભગવાન બદલી નાખ્યા છે સાહેબ, સંબંધની ક્યાં વાત કરીએ.

-

मोहब्बत अगर शोहर से ज़्यादा शहर से हो तो,
सड़कों की चीखें ज़िन्दगी तबाह कर सकती है

-

પ્રેમમાં પડવા તારી મરજી ન જોઈએ
તારી સાથે રહેવા અરજી ન જોઈએ

અધૂરી લાગણીઓ સુંદર હોય છે
દરેક સંબંધ પૂરે પૂરો ન જોઈએ

તારા સ્મિત માટે મારુ હૈયું તરસે છે
અંગત માણસોને પૂરાવા ન જોઈએ

પૈસા સામે પ્રેમ સાવ ફિક્કો લાગે છે
સથવારાની જગ્યાએ પૈસા ન જોઈએ

બહુ સશક્તિકરણ સારું નથી હોતું
ત્યાગ વિનાનું જીવન ન જોઈએ

કોઈના માટે કોઈ શું કરે છે
હિસાબો વાળું માળખું ન જોઈએ

પ્રેમ સતત વહેતો પ્રવાહ છે પથિક
સિંદૂરની સહી નો કરાર ન જોઈએ

-

કશુંક પામી લેવાને જિંદગી થોડી કહેવાય!
ધૂપ અગરબત્તી ને બંદગી થોડી કહેવાય!

સંબંધો આમ બાંધો ને તેમ તૂટે
શોહરત ને મોહબ્બત થોડી કહેવાય!

ચોપડીઓ વાંચી ને ડિગ્રી મળી શકે
'ડિગ્રી' ને 'સમજણ' થોડી કહેવાય!

મન નિચોવી ને શબ્દો ખડકાવ્યા અહીં
માળખામાં નાખી 'ગઝલ' થોડી કહેવાય!

જીવનમાં કેટલાય વણાંક આવ્યા છે
દરેક વણાંક ને અકસ્માત થોડી કહેવાય!

બધું ઝૂંટવી લેવાની ખરાબ ટેવ પડી છે
સંગ્રહખોરી ને સાહુકારી થોડી કહેવાય!

ઉમર આખી ટૂંકી પડે વિશ્વાસ અપાવવા માટે
'વહેમ' ને 'વિશ્વાસ' થોડી કહેવાય!— % &

-

સપનાઓની અર્થી પર બેઠો છું
હું જુવાની મારી ખર્ચી ને બેઠો છું

બધું ઠીક થઈ જશે,એ મને ખબર છે
મીઠાના રણમાં વરસાદ તાકીને બેઠો છું

સ્વભાવ માનવીનો વિચિત્ર થયો છે
હું માણસ ને માનવમાં શોધવા બેઠો છું

અંગત આંગળી ચીંધે તો શું વાંધો?
આટલી વાત તમને સમજાવવા બેઠો છું

સ્વજનને કહેતા કેટલોએ વિચાર કરું
પહેલા હું સંબંધ સાચવવા બેઠો છું

હોય છે બધામાં કોઈ ખામી તે છતાં
હું બધાનો ભાર પોતે લઈને બેઠો છું

અબોલા થઈને શું કરી લેવાના છો તમે
એકલતાની ગૂંગળામણ સમજાવવા બેઠો છું

કોઈને બદલવું નથી કોઈ માટે અહીંયા
સૌ સંપીને રહે તે માટે ઝઝૂમી ને બેઠો છું

-

એ કૃષ્ણ, તું ઇન્સ્ટાગ્રામની આઈ ડી બનાવ ને
જન્મે જે કોઈ દુનિયામાં તું એને ફોલો કર ને

નાસ્તિક લોકોની વસ્તીમાં ક્યારેક પગલું ભર,
તું પણ તારું હોવાપણું સાબિત કરી બતાવ ને

માનવ, પ્રકૃતિ સાથે રહી વિકૃતી તરફ વધે તે પહેલાં,
તું વિનાશ અને વિકાસ નો અંતર સમજાવ ને,

લોકો ગાંડીવ પકડી ને રણભૂમિએ નથી આવતા
મનભેદ વગર મતભેદ સાથે જીવતા શીખડાવ ને,

મહાભારત હું જો વાંચું તો દુર્યોધન પણ સારો લાગે
સાચા ખોટા નો ભેદ ઉકેલવા ક્યારેક ધરતી પર આવ ને

છે સુદામા દરેક જીવ આ જગતમાં, કૃષ્ણ
કુબેર નું ભૂત અમારા સૌ પર થી ઉતાર ને,

ગોવર્ધન ઊંચકી બહુ વજન લાગ્યો હશે
લાગણીના વરસાદમાં અમને પણ રાસ રમાણ ને,

થયા છે શકુની અને શિશુપાલ દરેકના ઘરે,
જુગાર રમી અહમ ઓગાળતા શીખડાવ ને,

બે કલાકમાં ગોકુલ, બે કલાકમાં દ્વારકા તું જાય
આમ જ ફરતો ફરતો કોક દી અમારા જીવનમાં આવ ને

-

પાયખાને એને પંખો જોઈએ
બટન ટાંકવા સંચો જોઈએ

થિગડું મારવા લૂગડા ને
રેશમની ચાદર જોઈએ

ગરમી લાગે ઓરડામાં તો
લીમડા નીચે એ.સી જોઈએ

હાંફ ચડે જો ઘડીકમાં તો
ઓક્સિજનનો બાટલો જોઈએ

હોય ખાવાના ફાંફાં તોય
ચાર બંગડીની ગાડી જોઈએ

જાય વિલાયત જો કોઈ તો
વિદેશમાં રોટલો જોઈએ

ઘર બાંધવા ઝાડવા કાપ્યા
ગાડી રાખવા છાયડો જોઈએ

સમૃદ્ધિ હોય અપાર તો
ચપટી ભર વિવેક જોઈએ

-

સહજ હોવું કેટલું અઘરું થઈ શકે
ધીરજ રાખવું બહુ કપરું થઈ શકે

બ્લૂટીકથી જોડાતી લાગણીઓ નું શું?
બ્લોક કરવું કેટલું સરળ થઈ શકે

વિડિઓ કોલના જમાનામાં પ્રિયે
અંગત મુલાકાત પ્રેમાળ થઈ શકે

ઉંમરની ટોચે જો કોઈ પહોંચે તો
અફસોસના ફડફોલા આકરા થઈ શકે

વાણીના જોરે જે કોઈ આગળ નીકળ્યા છે
કર્મ નું જોડાણ સોનામાં સુગંધ ભેળવી શકે

વિચારો રજૂ કરવાની મનાઈ નથી પણ
વિચારો થોપવાથી મનદુઃખ થઈ શકે

સાંભળવું હોય તો સાંભળજો નિંદા ને
શોહરતના જોરે રંક પણ રાજા થઈ શકે

સુધારની ખૂબ જરૂર છે આ દુનિયા ને
સ્વભાવ જો સુધરે તો બધાને મજા થઈ શકે

સત્ય અસત્યનો ભેદ ખૂબ સાંકડો હોય
ત્યારે હૈયું કહે તે ખોટું પણ હોઈ શકે

-

ચહેરા પર સ્મિત રાખવું અઘરું થઈ જાય છે
આખા દિવસના થાક પછી તને સાંભળવું અઘરું થઈ જાય છે

માં અને પત્નિ વચ્ચે હું જબરદસ્ત ફસાયો છું
બન્નેને સાથે રાખવું અઘરું થઈ જાય છે

સ્ત્રી તો દેવી હોય છે સમજણ ની
શોહરત સામે સમજણ નબળી થઈ જાય છે

મોહબત ઇશ્કની વાતો થઈ ખૂબ જૂની
પરસ્પર માન રહે તોય ઘણું થઈ જાય છે

વર્ચસ્વ જમાવવા અહમ એકબીજાના અથડાય છે
એવામાં આપણું સંબંધ બચાવું અઘરું થઈ જાય છે

શું ફરક પડે છે કોણ શું કહે છે
આટલી વાત સમજતા ઝીંદગી નીકળી જાય છે

નિંદા સ્તુતિ બધું ભુલી જશે લોકો
પોતાના મનને જવાબ આપવું અઘરું થઈ જાય છે

ઉંમરના ઉમરા ઉપર ઉગ્ર બન્યો છે વખત
વખત જતાં, હર્ષ ને સ્પર્શવું અઘરું થઈ જાય છે

-

છે હવામાં શ્વાસ પણ,શ્વાસ ખુદ લઈ શકતો નથી
છે ઘણા પોતાના સગા, સ્પર્શ કોઈનો કરી શકતો નથી

પૂરી કવિતા અનુશીર્ષકમાં

-