इस उम्मीद से लौटा हूं,
एहसास से लिपटे अल्फाज़
इस शायर को फिर एक बार
ज़िंदा कर दे

-

મારા ગામની "ભવાઈ" ભૂસાઈ ગઈ
ક્યાંક શહરની ચમકમાં લકાઈ ગઈ

ગામના પાદર હવે સૂના પડ્યા
પાદરની પીપળી સૂકાઈ ગઈ

છોકરાઓ પીપળી પર રમતા નથી
મોબાઈલમાં રમત મૂકાઈ ગઈ

સાંજ પડતાં ધમધમતું મારું ગામ
મૌન રાખી, અવાજ ગૂંગળાઈ ગઈ

"ઓછમ" જોતા જોતા જે ઊંઘ આવે
એવી ઊંઘ હવે ક્યાં ખોવાઈ ગઈ

નળિયાનું ઘર ક્યારેક યાદ આવે
તો આંખો મારી ભીંજાઈ ગઈ

કરોડોની વસ્તી છતાં છે ખાલીપો
ત્યારે ગામડાની કિંમત સમજાઈ ગઈ

વધુ ને વધુ મેળવવાની હોળમાં
જરૂરિયાત બધી વેડફાઈ ગઈ

મારા ગામની "ભવાઈ" ભૂસાઈ ગઈ
ક્યાંક શહરની ચમકમાં લકાઈ ગઈ

-

એક પુરૂષનું મન કોઈ સમજી શક્યું છે ખરું? લગન પછી જિંદગી જાણે ઓફિસ અને ઘરની વચ્ચે પથરાતાં તાર ઉપર બેલેન્સ બનાવી ને ચાલવા સમાન છે. ઘરની લક્ષ્મી જ્યારે લગન પછી "સામુહિક" ડિમાન્ડની લિસ્ટ મૂકે ત્યારે એ ડિમાન્ડ પુરી કરવામાં વાળ સફેદ થઈ જાય છે. એટલે પુરૂષ પોતા માટે સમય તો છોડો ક્યારેક પોતા માટે જીવતા ભૂલી જાય છે. નારી સશક્તિકરણ જરૂરી છે પણ નરનું અતિક્રમણ કરીને નહીં. જેમ દરેક દુઃખ શારીરિક નથી હોતા તેમ જ દરેક દબાણ તાર્કિક નથી હોતા. ક્યાંક માનના ખૂણામાં અમને હૂંફની જરૂર પડે છે. આમ સંબંધો પૈસાના આધાર પર જ ટકી રહ્યા હોય એવું લાગે. પણ ઈશ્વર પર ભરોસો છે કે રંક પણ થઈ જઈશ તોય એ મારો સાથ નહીં છોડે. બાકી લોકો એ ભગવાન બદલી નાખ્યા છે સાહેબ, સંબંધની ક્યાં વાત કરીએ.

-

मोहब्बत अगर शोहर से ज़्यादा शहर से हो तो,
सड़कों की चीखें ज़िन्दगी तबाह कर सकती है

-

પ્રેમમાં પડવા તારી મરજી ન જોઈએ
તારી સાથે રહેવા અરજી ન જોઈએ

અધૂરી લાગણીઓ સુંદર હોય છે
દરેક સંબંધ પૂરે પૂરો ન જોઈએ

તારા સ્મિત માટે મારુ હૈયું તરસે છે
અંગત માણસોને પૂરાવા ન જોઈએ

પૈસા સામે પ્રેમ સાવ ફિક્કો લાગે છે
સથવારાની જગ્યાએ પૈસા ન જોઈએ

બહુ સશક્તિકરણ સારું નથી હોતું
ત્યાગ વિનાનું જીવન ન જોઈએ

કોઈના માટે કોઈ શું કરે છે
હિસાબો વાળું માળખું ન જોઈએ

પ્રેમ સતત વહેતો પ્રવાહ છે પથિક
સિંદૂરની સહી નો કરાર ન જોઈએ

-

કશુંક પામી લેવાને જિંદગી થોડી કહેવાય!
ધૂપ અગરબત્તી ને બંદગી થોડી કહેવાય!

સંબંધો આમ બાંધો ને તેમ તૂટે
શોહરત ને મોહબ્બત થોડી કહેવાય!

ચોપડીઓ વાંચી ને ડિગ્રી મળી શકે
'ડિગ્રી' ને 'સમજણ' થોડી કહેવાય!

મન નિચોવી ને શબ્દો ખડકાવ્યા અહીં
માળખામાં નાખી 'ગઝલ' થોડી કહેવાય!

જીવનમાં કેટલાય વણાંક આવ્યા છે
દરેક વણાંક ને અકસ્માત થોડી કહેવાય!

બધું ઝૂંટવી લેવાની ખરાબ ટેવ પડી છે
સંગ્રહખોરી ને સાહુકારી થોડી કહેવાય!

ઉમર આખી ટૂંકી પડે વિશ્વાસ અપાવવા માટે
'વહેમ' ને 'વિશ્વાસ' થોડી કહેવાય!— % &

-

रात के कसे हुए शिकंजे से आज़ाद हुई मेरी रूह
मानो रात बर्फ की तरह वक़्त की गर्मी से पिघल गई

पूरी कविता अनुशीर्षक में

-

फ़िर कभी

पूरी कविता अनुशीर्षक में

-

उन्माद के संवाद को सुन पा रहाँ कोई?
विवाद के विषवाद को सुन पा रहाँ कोई?

मतलब के मुखौटे रोज़ पहने अलग अलग
खुद की शक्ल को देख पा रहाँ कोई?

शहनाई के शोर में झूम उठते लोग
तन्हाई की गूंज में साथ देता कोई?

एक दूजे पे उठाते रहे उंगलियाँ अनेक
खुद के गिरेबाँ में कहाँ झाँकता कोई?

दिखावे में लिपटे हुए लोग है यहाँ
चहरे की सिलवटों में साथ देता कोई?

अमीरों की महफ़िलों के सितारें बहुत है
ग़रीबो की खुशियों की रोशनी बनता कोई?

उम्र भर हिसाब लगाते रहे सिक्कों का 'पथिक'
सोने की लाठी का सहारा बन गया कोई!

पथिक

-

ખીસ્સું કાપી પોતાનું, તમારી દરેક જિદ પુરી કરે છે
હળવો કરી બટવો તમારો, શું તમે એની જરૂરતો પુરી કરી છે?

He has fulfilled all your desires, have you fulfilled his needs?

-