मनास माझ्या कशी हुल देऊ
स्मृतींना आता कशी भूल देऊ

-

असे ही होईल उद्या कदाचित
उघडेन सकाळी डोळे अन् सामोरी तू अवचित

-

आताशा कुठे मी टाळायला शिकले
माणसातला माणूस चाळायला शिकले

-

माझे तुझ्यात वाहून जाणे निश्चित आहे
ठाऊक लक्ष तुझे माझ्यावरती किंचित आहे

-

कठिण कठिण कठिण किती हा कवितेचा प्रपंच
आणू आणू आणू कुठून बाई शब्दांचा संच

मोडके...तोडके शब्द माझे घेता तुम्ही डोईवर
तुम्हीच तुम्हीच तुम्हीच रसिकहो जिंकून देणारे पंच

आजवरी गेल्या कित्येक भावना गूदमरून
गेले गेले गेले प्राण फुंकल्या जेंव्हा मिळाला हा मंच

चालतो आहे आता कारभार मनाचा ठिकठाक
शब्द शब्द शब्द गावकरी अन् कविता जणू सरपंच

कसे करू धन्यवाद तुझे काही सुचेना मला
केलास केलास केलास तू जीवनबाग हिरवाकंच
श्रीपद्मा

-

एकतारी संगे एकरुप झालो
रंगलो...दंगलो खूश खूप झालो

केलास तू एक इशारा अन् मी
वायफळ बडबडणारा गुपचूप झालो

घडविलेस तू अगदीच स्वरूपवान
पण विचारांनी माझ्या कुरूप झालो

पाहीले आरसा अन् कळाले मला
गेलो वासनेच्या आहारी अन् विद्रूप झालो

अडकत गेलो या मोहमाळ्याच्या जाळ्यात
सांग ईश्वरा कधी तुझ्या साठी अनुरूप झालो
श्रीपद्मा

-

रे सखया....
रे सखया....पुढचे पुढे बघून घेऊ
आज फक्त जगून घेऊ.....

-

एक लाजरा न साजरा मुखडा शोधतो आहे
माझ्या काळजाचा एक तुकडा शोधतो आहे

भागंना आता तेवढ्या पैशात कोणाचे
जो तो पगाराचा जादूई आकडा शोधतो आहे

सारी दुनियाच झाली पैशाची दिवाणी आता
मित्र ही मन नव्हे.... फक्त रोकडा शोधतो आहे

कष्ट नको...मेहनत नको नूसता पैशाचा ढीग हवा
लवकर श्रीमंतीसाठी तरूण मार्ग वाकडा शोधतो आहे

काही देणे घेणे राहीले ना माणसाचे माणसाशी
जो तो बस फायद्यासाठी बळीचा बोकडा शोधतो आहे

तो दिवस ही आलाय जवळ माणसा लक्षात ठेव
की सरणासाठी तू जेंव्हा लाकडा शोधतो आहे

जरा स्वतः ची कुवत लक्षात घे पोरा तू
कशाला उगाच हूर परी तू माकडा शोधतो आहे
श्रीपद्मा

-

सांगा कोण असा तुमच्यात आहे
जो निष्कलंकाच्या ढाच्यात आहे

-

निसंशय दृष्टीत माझ्या येईल सारी सृष्टी
फक्त एकदाच होऊ दे तुझ्या प्रीतीची वृष्टी

-