నన్ను నేనెప్పుడు చందమామతోనే పోల్చుకుంటాను
ఎందుకంటే.,
చుట్టూ చుక్కలెన్ని ఉన్న చందమామ ఒంటరే
అలాగే నా చుట్టు ఎందరు ఉన్న నేను ఒంటరే.....!

-

నవభారత నందనం

-

ప్రియమైన అరణ్య

-

ఆమెకి ప్రపంచమంతా సొంతం
ఆమె మనసు మాత్రం
అతనికే అంకితం

-

నిన్ను చూడని క్షణం యుగమైపోతుంది ,
చూసి, చూడని ఆ క్షణం నరకమైపోతుంది

-

అందరికి దగ్గరై
ఆకాశమంత ఎత్తున
నీకు మాత్రం దూరమై
అడుగంటిపోయిన

-

చిన్నారి చింత

-

నేనే

క్షణక్షణం నాలో యుగాంతమై నిండిపోయింది
చిక్కుబుక్కులతో,
తళుకుబెళుకులతో,
ఆకాశాన్ని తాకలేక,
భూగర్భంలో దాగలేక,
కనిపించని కలహాన్ని కనుల నిండ,
మురిపించని అమృతాన్ని పెదవుల నిండ,
పంచరాని ప్రేమని ఎద నిండ,
అడుగేయని ధైర్యాన్ని పాదాల నిండ,
కదిలే శిలనై,
కదిపే కలనై,
నడిపే అడుగై,
నాలో నేనే,
నాకై నేనే,..

-

ఆకాశ కాగితంపై
నక్షత్ర అక్షరాలతో రాసిన
మనసు ముత్యాల మెరుపులు
ఆ కల్లను తాకినప్పుడు
జారిన కన్నీటి ఆణిముత్యాలే
నీ పవిత్ర బంధానికి నిదర్శనం — % &

-

కన్నీటి కెరటాలు కమ్మేసిన ప్రతీసారి
నేనున్నానని దరికి చేరే చేతులకన్న
గొప్ప మిత్రులెవరు?

-