কিয় নো হেৰাই যোৱা সময়বোৰে...
জীৱনৰ লগত খেলা কৰে.....!!
মনে হেজাৰ পাহৰিবলৈ বিচাৰিলেওঁ
পাহৰিব নোৱাৰে....!!

— % &

-

জীৱন প্ৰেমৰ অবিহনেই
উকা কাগজ খিলাৰ দৰে...!
লিখিলে মূল্যবান নিলিখিলে
একো নাই..!!
আজি প্ৰেমৰ কবিতা এটি
লিখি কাগজখিলাটি পৰিপূৰ্ণ
কৰিলোঁ...! — % &

-

চিনাকি সেইজনৰ লগত হয়....
যিজনে মনৰ দাপোনখন খোলা...
খিৰিকী খনৰ দৰেই খোলা ৰাখে....!!
নহ'লেটো চিনাকিৰ নামত বহু অচিনাকী
জীৱনত লগ পোৱা যায়...!!

— % &

-

ফাগুনে ৰিঙিয়াই মাতে...
ফাগুন আহে আৰু যায়....!
এই ফাগুনে শৈশৱ মনত পেলায়..!
পলাশৰ সেই তল সৰা ফুলৰ পাহিবোৰ
দুহাতৰ আঙুলি সজাই পোৱা আনন্দ
পুনৰ জগাই তোলাই।
শুকান পাতৰ খৰখৰীয়া শব্দৰ লগতেই
বতাহজাকে মন মুগ্ধ কৰি এক
সুকীয়া আমেজ দি যায়।
বতাহৰ লগত উৰা বালিৰ মাজে মাজে
দৌৰি ফুৰাৰ আজিও মনে আমেজ পায়।— % &

-

নাৱৰীয়া অবিহনে নাওঁখন কোন
দিশে গতি কৰে তাৰ জানো ঠিক আছেই......!!
বতাহজাকে কলৈ লৈ যায় নাওঁখন জানো.....!!
নৈখনৰ সিটো পাৰে অপেক্ষাৰত তুমি......
লগ পাম নে জীৱনৰ লগত.....!!
তথাপিও আশাপাতি ৰৈ আছোঁ জানা
তুমি অবিহনেই জীৱন গতি পথত
থমকি ৰৈ যায় ....!!
সকলো সময়ৰ লগত গতি কৰি থাকিও
যেন স্তব্ধ হৈ পৰে.....!!
— % &

-

জীৱন সাধাৰণ নহয় জানো
তথাপিও সৰলতাৰে সকলোবোৰ
বিচাৰোঁ...!!!
সেয়েহে চাগে জটিলতাৰ মাজত
ঠিয় দিবলগা হয় ....!
জীৱনৰ সত্য জীৱনে জানে....
শিক্ষা লওঁ কিন্তু সময় পাৰ হোৱাৰ
পিছত ....!
এনে শিক্ষাই আপত্তিৰ সৃষ্টি কৰে
জীৱনৰ প্ৰতি অনুভৱত.....!!— % &

-

ফাগুনৰ বতাহজাক আৰু শুকান
পাতৰ খৰখৰীয়া শব্দ.....!
বালিমাহীৰে ভৰা চৌদিশ মনৰ
এক অবুজন অনুভূতি দি যায়।— % &

-

নিশা শেষ নহয় ...
যেতিয়া টোপনি নহয়....!
মৌনাতাই জানে নিৰাৱতা কিমান
অশান্তিকৰ হয়...
যেতিয়া জীৱনৰ কঠিনতা পাৰ
কৰিবলগীয়া হয়।
— % &

-

মোৰ অনুভৱৰ চোতালত আজি
জোনাক ওলাইছে জানা.....!
শব্দেও পিৰালিত বহিছে....
তথাপিও মনৰ জীপালে আউল লগাইছে।
জীৱন যে সাধাৰণ নহয়
সেই বাবেই চাগে......!
প্ৰতিটো পলে অনুভৱত তপ্ত.....
প্ৰতিটো অনুভৱে এঙাত দগ্ধ....!— % &

-

লানি নিচিগা শব্দবোৰে
যেতিয়া শাৰী পাতি পাতি শব্দৰ গাঠনি সজায়
তেতিয়া কবিতাৰ অনুভৱবোৰ সজীৱ হৈ উঠে.!
— % &

-