जेव्हा माणसं जास्तच सकारात्मक वागत असतात,
तेव्हा खरंतर ते आतून तुटलेले असतात.
अभेद्य वाटणाऱ्या धरणापल्याड कोसळलेले असतात कैक पावसाळे.
साचलेले असते बरेच पाणी.
थोडा गाळही असतो ,
थोडं शेवाळ ही.
बलाढ्य भिंतीला चिरा गेलेल्या असतात कोपाऱ्या कोपऱ्यात.
या चिरा वाट बघत असतात धरणाचे दरवाजे उघडण्याची.
सारं नाही पण बरच काहीं
वाहून जाण्याची.
ते बरच काही वाहून जातं जेव्हा शुभ्र पांढऱ्या रंगात
तेव्हा धरण खंबीर उभं राहतं
निळा डोह पुन्हा सामावून घेण्यासाठी.
खरंच जेव्हा माणसं जास्तच सकारात्मक वागत असतात,
तेव्हा खरंतर ते आतून तुटलेले असतात.
-
मौनाची भाषांतरे
जमली असती मला
तर तिच्या माझ्या भेटींची
कादंबरी झाली असती.-
कवितांच्या डायरीत लिहू लागलो हिशोब
तेंव्हाच रुसली असेल कविता.
आता धुण्यात टाकलेल्या पँटच्या खिशात चिल्लर सापडते,
पण धुवून निघालेल्या आयुष्यात कविता सापडत नाही.-
बहुत दिनों से खरा कुछ
लिखा नहीं है दोस्त।
बहुत दिनों से ज़िंदगी से
सीखा नहीं है दोस्त।
यूं तो घाव कई हुए है इस पे ,
पर जिस आवाज की कविता हो
उस आवाज में
दिल चीखा नहीं है दोस्त।
-
तुझ्यात आणि माझ्यात
एक फरक नक्की आहे.
मी जा म्हंटल्यावर तू निघून जातेस
तू जा म्हंटल्यावर मी थांबून राहतो.-
उरली सुरली सारी कसर
उरकून टाकेल आज
माझं देखील रीतेपण
भरून टाकेल आज
काय कुणाचं हासू रडू
राहून गेलंय का ?
दगडलाही भावुक पाऊस
करून टाकेल आज.-
उरली सुरली सारी कसर
उरकून टाकेल आज
माझं देखील रीतेपण
भरून टाकेल आज
काय कुणाचं हासू रडू
राहून गेलंय का ?
दगडलाही भाऊक पाऊस
करून टाकेल आज.-
माझ्या मनाला ओढ सरीची
पाऊस हो ना तू....
थेंबामधुनी स्पर्श मिळू दे
बिलगत जा ना तू
भिजवून जा बरसून जा
भिजवून जा बरसून जा
पाऊस आणि तू-
हल्ली बरंच काही सांगायचं राहून जातं.
प्रेम व्यक्त करायचं राहून जातं .
राहून जातं तू कसा आहेस विचारायचं,
राहून जातं तुला प्रेमाने जवळ घ्यायचं
वेळ कमी पडते का माझे प्रयत्न तेच कळत नाही.
दोघेही हरवून गेलो आहोत आपापल्या आयुष्यात
कदाचित म्हणून
एकमेकांमध्ये रमायचं राहून जातं.
- निया.-
सात जन्म थांबलो,
तेव्हा कुठे हा धीर झाला.
हासुनी नाही म्हणाली ,
जा तुला उशीर झाला.
-