சங்கத்தமிழின்
நெடுநல்வாடை
சிலிர்க்க
வைக்கிறது
சூடும் ஆடையாக
எனைச் சூழ்ந்திங்கு
வா!

-

காலேஜ்
காலத்திலிருந்து
காதல் கவிதை
எழுதி எழுதியே
போண்டி ஆனவன்
நான்

-

நல்ல வேளை
பொம்மைக்குப்
பசிக்காது

-

உனை நிஜமாகத் தொட
முடியாததால் நிழல் வழி
தொடுகிறேன்

-

எரிந்து சாம்பலாகவிருந்த
என்னைக் கரைந்து கையில்
எடுத்து, கதகதப்பு குறையாமல்
மார்பில் அணைத்த உன்னை
வளி மண்டல நாயகி என்பேன்

-

நாம் கூடிக்
களித்தால்
கூட்டுவது
ஓர் உயிர்

-

ஒற்றைக்கால் தவத்தில்
ஒற்றை மீனுக்காக
காத்திருக்கும் கொக்கல்ல
நான். வசந்த மலர் வனத்தில்
பாடிப் பரவும் மகரந்த துகள்
நான். என் மலர் நீயா?

-

நிஜத்தைக் கண்டு
நிஜத்தில் சிலிர்த்து
நிஜத்தில் நகர்ந்தால்
நினைவுகள் ஜில்லிட்டு
போகும்

-

are you happy
with my offer?

-

நம் வாழ்வு என்பதே
வேறொருவர்
கனவோ என்னவோ?

-