শূন্যতা যেতিয়া জীৱনৰ লগৰী হয়....
তেতিয়াহে জীৱনটোত বাৰুকৈ বুজা যায় মানুহ যে কিমান অকলশৰীয়া----
শূন্যতাই মানুহক বুজাই নিজেই যে নিজৰ পৰম লগৰী।
৯০ দশক মানৱ জীৱন আৰু আজিৰ সময়ৰচোন আকাশ পাতাল পাৰ্থক্য----
মৰমটো যেন কৃত্ৰিমতা, স্বাৰ্থপৰতাৰ সীমা সংখ্যা নাই।।
     ক'ত হেৰাই গ'ল সেই সোণালী সময়বোৰ,
            উৰি গ'ল যেন পাখি লগা কাঁড়ৰৰ দৰে।।

-

----নাৰীৰ জীৱন পৰিক্ৰমা----


নাৰীৰ জীৱন চক্ৰ সঁচাই অনন্য,
একালৰ মৰমৰ জী, একালত হয় আদৰৰ বোৱাৰী।
পৰিচয়ৰ জানো আছে সীমা সংখ্যা, কেতিয়াবা জী, কেতিয়াবা ভগ্নী, আকৌ কেতিয়াবা অৰ্ধাঙ্গিনী।
অৰ্ধাঙ্গিনী পৰিচয়েৰে বান্ধ খাই
কত যে নতুন সম্বন্ধ।
নাৰী হয় বহুৰূপী কৰ্মীৰ অৱতাৰ স্বৰূপ। সাংসাৰিক জীৱনৰ লগতে কৰ্মৰ জীৱন চলি ৰয় নিৰন্তৰ গতিত। তথাপিও অপযশ, অপমানৰ পাত্ৰ হৈয়ে ৰয় প্ৰতি নিয়ত। বলি হয় কত দানৱৰ পাষানতাৰ। অকালতে হেৰাই যায় একোটি জীৱন। কলিটি পুৰ্ণাংগ হ'ব নৌপাওতেই ছিঙি পেলোৱা হয়।
তথাপিও নাৰী অবিহনে সদায় অধৰুৱা এখন সমাজ, একোটি পৰিয়াল আনকি এজন পুৰুষ। নাৰীয়ে কেতিয়াও অত্যাধিক নিবিচাৰে। বিচাৰে কেৱল অলপ মৰম, অলপ আদৰ- যত্ন আৰু পৰ্যাপ্ত পৰিমাণৰ সন্মান।
কথাতে কয় নাৰী হেনো চলনাময়ী। হ'ব পাৰে দুই-এক কিন্তু সকলোটো নহয়। তেন্তে সমগ্ৰ নাৰী সমাজ কিয় এই অপবাদৰ ভুক্তভোগী হ'ব লগা হয়?
বিচাৰো আমি এখন মুক্ত, সুস্থিৰ আৰু নিকা নাৰী সমাজ। য'ত নেকি নাৰীক সন্মান দিবলৈ নাথাকে কোনো এক নিৰ্দিষ্ট দিন। যাতে প্ৰতিটো দিনেই হৈ পৰে নাৰী দিৱস, নাৰীৰ দিন।
নাৰী তুমি মহিয়সী, নহ'বা কদাপি অবলা, দুৰ্বল। হ'ব লাগিব তুমি সাহসৰ প্ৰতীক। উজ্জ্বলাব লাগিব চৌদিশ।

-

জীৱনৰ বাটত হাতত ধৰি আগুৱাই লৈ যোৱা, অলপ মৰম অলপ গালিৰে জীৱনৰ গতিপথ সুন্দৰ কৰাত সহায় কৰা শ্ৰদ্ধা প্ৰতিগৰাকী শিক্ষাগুৰুলৈ মোৰ ফালৰ পৰা শিক্ষক দিৱসৰ শুভেচ্ছাৰ লগতে শ্ৰদ্ধা জ্ঞাপন কৰিছো।
আপোনালোকৰ অক্লান্ত চেষ্টা আৰু পৰিশ্ৰম অবিহনে আমি শিক্ষাৰ্থী সমাজৰ সুন্দৰ ভৱিষ্যত কল্পনা কৰিব নোৱাৰো।
শিক্ষক দিৱসৰ পবিত্ৰ ক্ষণত আপোনালোকক জনাইছো অশেষ ধন্যবাদ।নিজেই জ্বলি আন দহোজনৰ জীৱন কৰে পোহৰ এয়াই হৈছে মহান শিক্ষকৰ মহানতা। 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Happy teachers day

-

শব্দৰ মায়াজালত বন্দীহৈ এটি এটি
জনা নজনা কথাৰে সৃষ্টি হোৱা সেই মনৰ
বাসনাবোৰ আজি হেৰাই যাব ধৰিছে।
নাজানো এয়া কিহৰ সংকেত!

সময় আৰু মানুহৰ গতি সঁচাই বেলেগ ।
আজি যদি গৈছো এই পথত ,
কালিলৈ হয়টো সলনি হ'ব গতিপথ!
কিন্তু স্মৃতি হৈ দোলা দি ৰ'ব গতিপথৰ প্ৰতিটো কথা,
লগ পোৱা প্ৰতিগৰাকী সহযাত্ৰীৰ কথা
আৰু উত্থান পতনৰ এটি এটি গাথা।।

এয়াই চলিত জীৱন গাথা।।

-

"কামনা সু-দিনৰ"


হে সু-সময়
তুমি আজি কিয় অদৃশ্য।
আহিবা কেতিয়া নে কাহানিবাই
অন্ত পৰিছে তোমাৰ?
অমানিশাৰ জোনটি যেন হৈ কলিয়া ডাৱৰৰ মাজেৰে লুকা ভাকু খেলি তুমিও
চোন হেৰাই গ'লা সূদুৰত।
একোটি চাবি হেৰুৱা তলাৰ দৰে স্তব্ধহৈ ৰৈ গ'লা।
আশা-নিৰাশা,পোৱা- নোপোৱাৰ দোমোজাত তিল তিল কৈ অতিবাহিত হৈছে সময়।
শিক্ষাৰ্থী জীৱন ঘোৰ অন্ধকাৰৰ মাজত ৰৈ গৈছে।
কিবা যেন বুজাব নোৱাৰা এক অস্থিৰতাই বিৰাজ কৰিছে।
হে সু সময় তুমি সকলো অস্থিৰতা দূৰি কৰি
আনি দিয়া স্বাভাৱিক জীৱন।।
মনৰ হতাশাসমূহৰ বান্ধোন খুলি মুক্তমনে জীয়াই থকাৰ বাসনা যাতে পূৰ হয় অতি শীঘ্ৰে।
স্বাৰ্থৰ খাতিৰত আপোন হ'ব বিচৰা মানৱৰ
দূৰ কৰা তেনে মানসিকতা ।
মুঠৰ ওপৰত আনি দিয়া সকলোতে শান্তিৰ নিজৰা।
এয়ে কামনা সুদিনৰ।

✍️✍️ মুছফিকা ৰহমান

-

মানুহৰ মন সঁচা অদ্ভুত নহয়নে বাৰু?

যি নকৰোঁ বুলি ভাৱো তাকেই কৰিব যায়,

য'ৰ পৰা আঁতৰি থাকিব বিচাৰো দুনাই তালৈকে যায়,

নাপাঁও বুলিও জানি সেইটোকে বিচাৰি ফুৰে।।

সময়ৰ লগত প্ৰতি ক্ষণেই সলনি হয় এই মন,

ক্ষন্তেকতে সুখ ,ক্ষন্তেকতে দুখ,

এই যদি হাঁহিৰ ৰহঘৰা,এই কান্দোনৰ ৰোল।।

তথাপিও জানো সলনি হয় সলনি কৰো বুলিলেই??

মানৱী জীৱনৰ দ্ৰুততম বাহক এই মন।

-

পূৱ আকাশৰ হেঙুলী সূৰুজৰ কিৰণে ধৰালৈ আনিছে নৱ বসন্তৰ বতৰা।।
কুলিৰ কুমলীয়া সুৰে পুলকিত কৰিছে প্ৰকৃতি মানৱজগত ।।
ব'হাগ আৰু মাহে ৰমজান আহিছে একে সুৰত সুৰ মিলাই পবিত্ৰতাৰ আৱেশেৰে।
আনিছে একতাৰ এনাজৰী ,মৰম বান্ধোন।।

বিশ্বৰ প্ৰতিজন মনুস্য এক হৈ পালন কৰোঁ আপোন উৎসৱ কেইটি।।

-

সময় কি আচৰিত বস্তু নহয়নে বাৰু??


ই কাৰোবাৰ বাবে হৈ পৰে আশীৰ্বাদ আকৌ কাৰোবাৰ অভিশাপ।
আনহে নালাগে ই ক'ৰবাত আকৌ হাঁহিৰ দুলা দি যায় আৰু ক'ৰবাত দুখৰ দোমোজাৰ বোৱাই।
মানুহৰ মাজলৈ মানুহক কঢ়িয়াই আনে আকৌ নিমিষতে কাঢ়িও লৈ যায়।
সুখী জীৱন কৰি দিয়ে দুখময়।

কিন্তু সকলো সময়ত এটি নিভাঁজ মিঠা হাঁহিলৈ সময় পাৰ কৰি দিয়াইটোৱেই নহয় জানো জীৱন??

এনেকৈয়ে পাৰ হ'ব একোটি জীৱন।
সম্পূৰ্ণ সময়ৰ হতে খোজ মিলাই জীৱন আগুৱাই পৰাজনহে প্ৰকৃত মানৱ।।

-

"বেদনাৰ জীয়া জুই"

আজি মোৰ মনটো ব'ৰকৈ দহিছে পুৰিছে ,
হেপাঁহবোৰে চোন কোন
কাহানিবাতেই মেলানি মাগিছে ।
ল'ৰালি কৈশোৰ শেষ হৈ যৌৱনে পোখা মেলিছে।
কিন্তু কিয় জানো আগৰ আনন্দ উৎসুকতা
আশা উৎপাতবোৰে এতিয়া মোক চুব পৰা নাই।
নাজানো এয়া কিহৰ সংকেট দায়িত্ববোধ নে জীৱনটোক আগুৱাই নিয়াৰ চিন্তা??

তাৰ মাজতেইচোন আছে চুবুৰীয়াৰ কটাক্ষ
লাঞ্চনাৰে ভৰা সেই বিষ বাক্যবোৰ।
যিয়ে প্ৰতি পল প্ৰতি খোজতেই এপাত
চোকা অস্ত্ৰৰ দৰে আগুৱাই যাব খোজা
মনটোক ৰখাই দিশভ্ৰস্ত কৰি তুলিছে।

তেতিয়াই মনত আহিছে হতাশা
নিৰাশা জীৱনটোৰ প্ৰতি অনিহা।
বেদনাৰ একুৰা জুই হৈ শীতল নদীহেন বৈ থকা কণমানি কলিজাটো জ্বলাই ছাৰখাৰ কৰি তুলিছে।
হয় দহিছে বেদনাৰ জীয়া জুই কুৰাই
ভালকৈয়ে পুৰিছ।

কিন্তু চাঁওতা বা অনুভৱ কৰোঁতাহে কোনো নাই,
আছে কেৱল ভুক্তভোগিৰ ছাঁটো।
যি প্ৰতিখোজৰ লগৰী সুখৰ হাঁহিৰ, দুখৰ কান্দোন।
কিন্তু ইও এন্ধাৰৰ গঢ়ত এৰি দিয়ে লগ ।
বেদনাৰ জীয়া জুইৰ অনুভৱী কেৱল ভুক্তভোগী আপুনি ??

-

ৰাজনীতি আৰু কোন হ'ব চৰকাৰ??


নিৰ্বাচন আহিব আকৌ গুছি যাব অহা বাটেৰেই,
কিন্তু জনসাধাৰণৰ মাজত চলি ৰ'ব গুণাগথা
কোন হ'ব জয়ী কাৰ হ'ব চৰকাৰ??

লাভ কি বাৰু ইমান গুণাগথাৰ ভোট দিয়ক নিজৰ বিবেকেৰে যোগ্য জনক কৰ্মবান জনক।
ন কোনো দলক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি ন কাৰোবাৰ চলনা হেঁচাত পৰি ।
নিৰপেক্ষ এজন সঁচা অৰ্থত সু নাগৰিক হোৱাৰ পথত নিজক দিয়ক সমৰ্পন কৰি।

তেহে গঢ় ল'ব সোণৰ অসম আই জননী জন্মভূমি।
নিদিব কোনো প্ৰবঞ্চকৰ হাতলৈ ঠেলি আপোনাৰ জননীক।
উচিত ব্যৱহাৰ কৰক আপোনাৰ ৰাম বাণ ,তৰোৱালৰ ঢাল সদৃশ অধিকাৰৰ ।
এয়াই সময় এয়াই সুযোগ উপযুক্ত প্ৰৰ্থীক প্ৰাৰ্থীত্ব দিয়াৰ।
বাদ দিয়ক ৰাজনীতি আৰু কোন হ'ব চৰকাৰ??
আবেগ নহয় বিবেকক দিয়ক মত দানৰ অধিকাৰ।
তেহে হ'ব সুস্থিৰ চৰকাৰ,চলিব আমাৰ সকলো দিশৰ কাৰবাৰ।

✍️✍️ Musfica Rohman

-