स्वर आले दुरुनी
जुळल्या सगळ्या त्या आठवणीं
प्रांजल भावनेनेच जुळविली होती
प्रेमातील सुमधुर नितांतसुंदर गाणी
तिच्या पहिल्याच रेशमी भेटीत
फुलली होती काळजात रातराणी
नंतर वचनाच्या देवाणघेवाणीत
सुरु झाली होती अतूट प्रेमकहाणी
सूरांच्या मखमली चांदण्यात
ओठांवर उमटत होती जीवनगाणी.

-

विसरायला होतं
वयोमानानुसार नेहमीच असं होतं
किंवा जाणीवपूर्वकही कधी कधी असं होतं
मात्र नकळत असं कधीच होत नसतं
पण मनाला निक्षून सांगावं लागतं
अप्रिय गोष्टींना आठवून
कशाला उगीच रडत बसायचं ?
मात्र चांगल्या गोष्टींना आठवत
पुढचं जीवन निवांत जगायचं असतं.

-

शु भ स का ळ !
लहरी श्रावण
तुफान आणतो
नारळी श्रावण
पूजनीय होतो.

-

ग झ ल
जाहिरातीतील अप्सरा
रंगीत स्क्रीनमधून बाहेर येते
अन् त्याला हलकेच विचारते :
माझ्यासाठी एखादी गझल लिहिशील
तसा तो गंभीर होतो...म्हणतो :
तू ज्या तीस सेकंदात तू पंचतारांकित स्वप्ने दाखवते
तू वास्तवाशी प्रतारणा करते
तू भाबड्यांना मोहजालात गुंतवते
त्या सगळ्या भावगर्भ प्रतिमेवर
मी गझल लिहिणार आहे.

-

जेव्हा दिवसाची सुरुवात होते
तेव्हा मन परमेश्वराविषयी
कृतज्ञता व्यक्त करते
त्याच्या अनंत आशीर्वादामुळेच
लेखनाची...वाचनाची कला
जन्मभर जोपासता येते.

-

तुझी नजर जसे
देखणे चांदणे आहे
अन् त्या चांदण्यात
भविष्याचे गाणे
डोळ्यांत बरसत आहे.

-

दोन जीवांची भावुक भेट
ऋणानुबंधात अलगद होते
नात्यांतील मोहक सुगंधात
अवघे देहभान हरवते.

-

सांग कधी कळणार तुला
भाव माझ्या मनातला
कितीदा मी तो सांगितला
पण तू त्याला दुर्लक्षित केला
तुझा मी प्रियकर साधाभोळा
तू मात्र मला वेडसर ठरविला
तुला मी चारोळीत आळविला
तरीही तू पेजवर कानाडोळा केला
आता युवर कोटचा प्रिमियम भरला
तू लगेच माझा सपशेल अव्हेर केला
सांग कधी कळणार मला
भाव तुझ्या मनातला.

-

शु भ स का ळ !
प्रिय माउली!
दयेचे देऊळ
देखिले नयनी
विरही धरती
काळजात.

-

उ त्स व
एकाकीपणाचा गहिरा शाप
घनदाट काळोखात छळतो
आठवणींचा जीवघेणा विलाप
आर्त कानावर अलगद पडतो

आत्ममग्नतेचा अनिवार्य प्रश्न
उत्तराच्या प्रतिक्षेत गहिवरतो
अस्तित्वाचा अपरिहार्य उत्सव
वर्तमानातील तुकड्यात सजतो.

-