उधार मागितलं तिच्या डोळ्यातील काजळ
एक सुंदर शायरी लिहीण्यासाठी
तिने पण चांगलीच अट ठेवली
लिहिशील तर फक्त माझ्याच डोळ्यांसाठी-
कुणाच्या हृदयात ठाण मांडून जाईल..!
पण विसरणे सुद्धा अशक्य हो... read more
भयाण शांततेनंतर 😷
येणारे वादळ ही 🌪️
तितकेच भयाण😣 असते
काळोख्या भयाण रातीला
कित्येक वादळे आकार घेतात
काही रौद्र निसर्गात 🌳🌴
तर काही गर्द मनात ❤️-
गरजेचं नाही की
तूझहीं माझ्यावर प्रेम असावं 😇
प्रेम आहे गं.. ते
एकतर्फी सुदधा असु शकतं 😉
-
चांदण्यांची रात कोजागीरीची
अजूनही आठवे रायगडाला
तिन्ही सांजचा वकुत झाला
तोफेचा आवाज कडाडला
लगबगीने सर्व गवळणी
निघाल्या घरच्या वाटेला
निघता निघता झाला उशीर
गडाचा दरवाजा बंद झाला
आता जाणे शक्य नाही कळता
आईचा जीव टांगणीला लागला
खाली गावात घरी तान्हुला रडे
जिव तो कासावीस झाला
तान्ह्याला लागली भुक दुधाची
पान्हा फूटला हिरकणीला
बिकट वाट धरुनी निघाली उतराया
जीव धोक्यात तिने टाकला
डोळ्यापुढे दिसे फक्त तान्हे पोरं
रातीचा चंद्र तो फक्त साथीला
संकट झेलीत उतरली एक आई
रायगडाचा कडा ही नतमस्तक झाला
पिता घोट दूधाचा लेकराने
तृप्तीचा जणु ढेकर दिला
अमृतही फिके पडले तिथे
त्या पुनवंच्या चमचमत्या रातीला
खरी कोजागीरी तिच होती
जिथे दुधाचा खरा अर्थ कळला-
कुछ केहना था
पर केहके फायदा ही नही
बेईमान दुनिया में
ईमान का ठिकाना नही..
बस देखते ही रहो
करने की कुछ ताकद नही..
उपरवाला है ना
बस ईसपे जिंदगी टिकी नही..
खिलखिलाती हसीं
बस लोंगो से देखी गई नही..
झुठा ठेहरायां गया
चिल्लाते सच की कदर नही..
अकेला कर दिया
वो हसता हुआं परिवार नही..
नजरे बदल चुकी
अब पेहले जैसा बरताव नही..
जानवर दिल जिते
पर ईन्सां से गयागुजरा कोई नही..
अपने दे गये जख्म
जिंदगी..
तूझसे फिर भी कोई शिकायत नही..
तुझसे फिर भी कोई शिकायत नही..-
मला सांग ना..
भरकटलेल्या जिवाला
तूझीच आस का?
लाख फूलपाखरं बागेत
तूझाच ध्यास का?
-
वासनेच्या पिंजरयात
फक्त सावज कैद झाले
शिकारी मात्र तोर्यात
गावभर हिंडु वागले
☹️-
डोळ्यांनी केली एक भानगड
अन झाली प्रेमाची सुरवात
ओंठाची मुहर उमटली गाली
पोचपावतीचा हा नवा साज
-
असाही तो एक लेखक
जो स्वतःच्या जखमा कुरडतणारा
त्याच जखमा चव्हाट्यावर मांडुन
लोकांची वाहवा मिळवणारा
-
आईविना जग हे सारे
ओसाड वाळवंटापरी भासते
निर्जन अशा जंगलातले
हरवलेले एक कोकरु वाटते
-