କହିଲେ କହିବ କହୁଚି
ଅତି ଦେଖେଇ ହଉଚି
ହଉ, ତଥାପି ଦି ପଦ କହୁଚି
ଯାହା ହଉଚି ଭଲ ହଉଚି

ନକହିଲେ କହିବ କହୁନି
ଅତି ଭଲେଇ ହଉଚି
ହଉ, ତଥାପି ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହୁଚି
କିନ୍ତୁ ଯାହା ହଉଚି ଠିକ୍ ହଉନି

କାଲ ମୁକ କି ବଧିର ନୁହେଁ
ସବୁ ଶୁଣୁଚି ସବୁ ବୁଝୁଚି
ମୁଁ ବର୍ଷୀୟାନ କଇଁଛ ସାଜିଚି
କେବେ ଶକ୍ତ ଠୋଲାର ଆବରଣ ତ,
କେବେ ବେକ କାଢି ଦେଖୁଚି
ହଉ, ରୁହ ସମସ୍ତଙ୍କ ବେଳ କାଳ ଆସୁଚି ।।

-

ଡର କଣ ଜାଣିନଥିବା ଝିଅଟିଏ
ସଂଘର୍ଷ ରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞା ସିଏ
ପରିଶ୍ରମ ଆଉ ମେଧା ଯାହାର ଥିଲା ଧେୟ
ଆଶା ଅସୁମାରି ଥିଲା ସଫଳତା ର ଶ୍ରେୟ
କାଳ ଚକ୍ର ବୁଲିଗଲା
ସମୟ, ପ୍ରାରବ୍ଧ ଡରେଇଲା
ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ ଆଉ ସମ୍ପର୍କର ତାଛଲ୍ୟ
ସଂଘର୍ଷ ବୋଧେ ତା ପାଇଁ ଆଜନ୍ମ, ଆବାଲ୍ୟ
ଆଜି ସେ ଭୀରୁ ଆଉ ଅଜ୍ଞ
ଆହୁତି ନେଇ ଚାଲିଛି ଜୀବନ ରଥ
ଚାଲିବାକୁ ବାକି ଆହୁରି କେତେ ଯେ ପଥ
ଲିଭିବା ପଯ୍ୟନ୍ତ ଅବିରତ ଏଇ ଜୀବନ ଯଜ୍ଞ ।

-

ଅପ୍ରାପ୍ୟ ର କାମନାରେ ପ୍ରାପ୍ତ ର ଅନାଦର
ଅଭାବ ର ଯନ୍ତାରେ ଭାବ ଛାରଖାର
ଅହଂ ର ଭାରାରେ ସର୍ବ ର ତିରସ୍କାର
ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମା ର ବେଦନା ଆଉ,
ଅସହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ହା ହା କାର
ଅନାୟସ ପ୍ରକୃତିର କରୁଣ ଚିତ୍କାର
ଅବ୍ୟକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତ ସବୁ ନିରୁତ୍ତର
ଅଜଣା ଜଣା ସଭିଏଁ ଚାଟୁକାର
ଅସମ୍ଭବ କୁ ସମ୍ଭବ କରିବାର ନିଶା ଆଉ,
ଅପହଞ୍ଚ କୁ ପହଂଚିବାର ଚେଷ୍ଟା ନିରନ୍ତର
ଅସହାୟ ର ଘା'ରେ ଲୁଣ ସହାୟତାର
ଅସଭ୍ୟ ଆଜି ପାଏ ପୁରସ୍କାର
ଅନ୍ତିମ ରେ ପଡେ ଛାଟ ଦୈବୀର ।

-

ସମୟର ଅଭାବ
କି
ଅଭାବର ସମୟ
ନିରୁତ୍ତର ନିରୁପାୟ
ଚେଷ୍ଟା ନିରନ୍ତର
ସବୁ ସେଇ ସ୍ରଷ୍ଟା
ଆଉ ସୃଷ୍ଟିର
ଖେଳ ଦମ୍ଭ ଆଉ ବିଶ୍ଵାସର
ଖେଳ ଶେଷ ନିଶ୍ବାସର
ଖେଳ ସେ ସମୟର ।

-

एक एक कर, सबको आजमाकर देखा
जाड़े की सूखे पत्तों के जैसे झड गए सब
मैं अकेले पनपता रहा बरगद के जैसे

खुद्दार....

-

Someone said....I am a believer, and I pray God & do my duty still God is not giving me my due.

The seeker said... A believer, hun! Ok. Let me tell you something... you want a chocolate, God won't give you one in your hand. At best, God will give you a cocoa seed. Go, get a piece of land to sow it, nurture it. Give your time, give your sweat & give your love to it to grow and bear fruits. You pluck the fruits when they ripe. It's you who have to take the cocoa fruits through various processes and add certain other ingredients like sugar, binding agent, and flavour to get your desired chocolate. It's God who gave you the chocolate, but it's you who have to go through the process. When you seek God, you seek hardship, unhappiness, stress, struggle, cruelty, etc. God only stands by you holding your hand to get you through the pain. The path is your & you only have to walk on it.

-

BELIEVE

I no longer long for those not achieved. I no longer crib for the mediocrity of life. Acceptance to reality and being in the present is so soothing. Mediocrity is a blessing misunderstood by many. Most of the time, I tried holding the sand in my fist. Life happened again and again. Lessons learned. I just go with the flow. Detachment from things you hold dear is not easy. Wisdom does not come with handbooks. You may have all the knowledge of life ,yet you will flinch & a shiver will run down your spine while applying the acquired wisdom to let go of your dreams, aspirations & hopes. People will criticise you for your aloofness. Sometimes you win in your endeavour & Sometimes you don't. You lose your resolve to the hardship of life.Walking on the path of destiny while doing your karma without any expectation of reward or return is possible when you believe in the supreme Lord and his chosen path for you. Then how do you know what path Lord has chosen for you. When you BELIEVE your feet, walk the path automatically.

-

ଆଜି ଯଦି ଫଟୋ ଖଣ୍ଡିଏ ନଦେଖେଇବି ଦୁନିଆ କୁ
ହେବ କି ! ?
ମୁଁ ବୋଉକୁ/ବୋଉଙ୍କୁ/ମା'କୁ ଭଲପାଏ ନଲେଖିଲେ
ହେବ କି ! ?
ମୋ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ କରିଦେଲେ
ହେବ କି ! ?
ବିନା ଆଶାର ଦ୍ବିଧାରେ ଯତ୍ନ କରିଦେଲେ
ହେବ କି ! ?
ମୁଁ ଯଦି ମୁଁହ ଖୋଲି ନକହିବି ତୁ/ତମେ/ଆପଣ ବୁଝିଯିବେ
ହେବ କି ! ?
ଦୁନିଆର ପ୍ରଥମ ପାହାଚ ତମେ, ଆରମ୍ଭ ତୁମଠୁ
ଶେଷ କରି ହେବ କି ! ?

-

मेरे पापा कहते थे कि
बंजर जमीं पर कभी कभार बारिश हो
तो, जमीं गीली तो होती है
पर, खेती नहीं होती
बावड़ी नहीं भरती
घासपुष उग जाते हैं
गाय भैंसों को चारा मिलजाता है
फिर जब समय बदलता है
रेगिस्तान में खूब बारिश होती है
तो, बावड़ियां भरती हैं
खेत खलिहान खिलते हैं
जंगल पनपते हैं
समय सब याद रखता है
पर, इंसान तपते सूखे रेगिस्तान में
जो भगवान कभी कभार बारिश करवाकर
किसी और समय का थोड़ा छीन कर थोड़ी बारिश दे
मरते लोग, जानवर और पेड़ पौधे बचाए रखा
उस भगवान को कोष ते नहीं थकते
इतनी देरी करदी बारिश करने में
इंसान फितरतन ही स्वार्थी है
स्वार्थ में अंधा, बहरा और बदतमीज होता है
आज में जीने वाले लोग
अति निकट में उनपर किए गए उपकारों को
उनका अधिकार समझते हैं
और, आज के उनकी की गई कर्तव्य को
उनका परिवार अथवा समाज पर उपकार मानते हैं
भूल जाते हैं कि जो समय और भगवान आज रेगिस्तान में
जंगल खिला रहा है वही कल रेगिस्तान था
आनेवाला कल का समय कैसा हो
ये तो समय भी नहीं जानता

-

चुप हूं तो सब रंगीन होली
जो बोल पड़ूं तो ज़हर की गोली
देख रही हूं कैसे खेल रहे हैं लोग
सिख रही हूं मैं भी अब खेलना
शहद में डूबी रंगीन जहर बाली बोली

-