रोग तुझ्या आठवणींचा साथीसारखा पसरणारा
अगदी हवेपासून ते पार पावसालाही लागणारा
लहरीपणाच लक्षण प्रामुख्याने दाखवणारा
कधीही अतोनात कोसळण्याचा धोका बाळगणारा.
स्वतःच्या क्षमता सोडून ओसंडून वाहणारा
धुंदीत स्वतःच्या दुनिया ओलांडून जाणारा
अशा ह्या आजारावर एकच उपाय दिसणारा
साऱ्या दुनियेला झुगारून तुझ्यापास येणारा...-
काही आवडीने घातलेले
काही घालावे लागलेले
खोटे मुखवटे असेही
खऱ्याचा भाग बनलेले
गळून पडले जर कधी,
सगळे मुखवटे घातलेले...
ओळखता येतील का??
खरे चेहरे आत लपलेले-
किताबें पढ़ते पढ़ते
इतना खो जाते थे
चाय क्या बात थी,
खुद को भूल जाते थे।
कई दफा अब लगता है,
काश वो दिन लौट आते
बस पलभर के लिए
वो सुकून फिर मिल जाते।-
हल्ली मी बोलणं तुझं अजिबात खोडत नाही...
छोट्या मोठ्या गोष्टींना नाही म्हणत नाही...
फक्त तू सांगितल्या म्हणून करते गोष्टी काही...
फक्त तू भेटणार म्हणून पार करते अंतर काही..
साठवून घेते मी तुझा एकेक शब्द, अगदी सारं काही...
माहित नाही का, जपून ठेवतेय आपल्यातलं बरंच काही....-
इंद्रायणी काठी |देवाची आळंदी|
लागली समाधी| ज्ञानेशाची ||
तेरावे शतक |सर्वत्र अज्ञान |
गीतेतील ज्ञान| निर्बंधात ||
जातपातभेद|जाणते मातले|
मूळ विसरले| माणुसकी||
देण्या सर्वां ज्ञान| घेतसे आकार|
पुन्हा अवतार| योगीराज ||
शिवरुपी बंधू |ब्रह्मरूपी भ्राता |
आदिमाय मुक्ता| स्वयंहरी||
(संपूर्ण रचना caption मध्ये...)-
उकाड्याने ह्या हैराण आसमंत सारा
त्यात कहर म्हणजे हा पडलेला वारा
अशाच उष्म्याने गेला आठवडा सारा
झुळुक ही चालेल, पण हवा थोडा वारा
इतक्यात कुठून चुकार ढग झाले गोळा,
झाकोळला सूर्य, त्याने खाली आला पारा
काही काळया ढगांनी घेरले हो आभाळा
बघता बघता घुमू लागला वेगात हा वारा
झाडांना घुसळवत आला आला वारा
सुगंध घेऊन आल्या वळीवाच्या धारा
तापलेल्या धरतीवर आता फुलला शहारा
गंध पावसाचा लेऊन खेळे अवखळ वारा-
अखेरचे येतील माझ्या हेच शब्द ओठी,
पुढील जन्मी , आई तू जन्म घे माझ्या पोटी.
उपकारांचे तुझ्या उतराई होण्यासाठी
लाडात कौतुकात तुला झुलवण्यासाठी
पुढील जन्मी , आई तू जन्म घे माझ्या पोटी
तुटलेल्या त्या स्वप्नांना पूर्ण करण्यासाठी
तुझ्या माझ्या नात्याला नवे अर्थ देण्यासाठी
पुढील जन्मी , आई तू जन्म घे माझ्या पोटी.
दडपल्या भावनांना मुक्त करण्यासाठी
श्वास मोकळा पुन्हा ह्या जगात घेण्यासाठी
पुढील जन्मी , आई तू जन्म घे माझ्या पोटी
सदा दुर्लक्षलेल्या तुला न्याय देण्यासाठी
सगळं लक्ष फक्त तुझ्याकडे देण्यासाठी
पुढील जन्मी , आई तू जन्म घे माझ्या पोटी-
बोलका तुझा चेहरा राणी
का असे ओली तुझी पापणी
न सांगताही कळे कहाणी
अबोल झालीस का साजणी
रोज तुझ्या किलबिलाटाने
फुलते बाग माझ्या अंगणी
तुझ्या पैंजणांच्या इतकाच
तुझा स्वर मधुर साजणी
तुझ्या अबोल्याने बेचैन मी
जशी सुके बाग विना पाणी
सैरावैरा धावते हे मन
सुचेना काही दुजे साजणी
माझ्या सुखाचे खरे रहस्य
दडे तुझ्या हास्यातच राणी
सोड ना ग तुझा हा अबोला
फुलव बाग पुन्हा साजणी...
-
यूंही बैठे लम्हे दो लम्हे,
न तुम कुछ बोलो
न हम कुछ बोले..
बस हाथों में हाथ रहने दो
इनको सब बात कहने दो
जो बाते रह जाती है अक्सर अनकही..
पता चल जाती है एक छुअन से वही।-