শিক্ষক

জ্ঞান অন্বেষণৰ বাটত যিয়ে
সিঁচি দিয়ে এমুঠি পোহৰ
প্ৰজ্ঞাৰ সাধনাত যিয়ে
তুলিব পাৰে লহৰ
অ-আ ৰ পৰা
ন্যায়ৰ সংজ্ঞা শিকালৈ
ক, খ ৰ পৰা
পৰাধীনতাৰ শিকলি চিঙি
স্বাধীন হোৱালৈ
তেওঁলোকে আমাৰ সাহস হৈ থাকে ।

অভিভাৱকৰ উচ্চ আকাংক্ষা আৰু
সন্তানৰ অলীক কল্পনাৰ মাজত
যিয়ে সাঁকো হ'ব পাৰে
প্ৰয়োজনত বাধাৰ প্ৰাচীৰ আৰু
সময়ত আকাশলৈ মূৰ তুলি চোৱাত
যি সহায়ক হ'ব পাৰে
সেই শিক্ষকক পাহৰি
সমাজ কি আগুৱাব পাৰে !

✍️মেঘালী দাস

-

(১)

ক'তা ! ক'ৰবাৰত চোন কিবা হ'লে
মানুহৰ অভাৱ ঘটে,
অথচ, ইমান মানুহ মন্দিৰত
ঠাহ্ খাই পৰে !


(২)

আমি বামুণক মন্ত্ৰ মাতিবলৈ দি
প্ৰসাদৰ অপেক্ষাত থাকো,
ঈশ্বৰৰ নাম লৈ
নাস্তিকৰ দৰে বাটে-পথে ঘূৰি ফুৰোঁ ।
********************************************

-

আন্তৰ্জাতিক মাতৃভাষা দিৱস

আইৰ মুখৰ ভাষাটো যিয়ে
যিমানে বিলাব পাৰে,
সিমানেই ভাষাটো চহকী হৈ গৈ থাকে ।

-

Valentine Day
*****************
ক'ত আছে চিত্ৰলেখা !
অনিৰুদ্ধক বিচাৰি ঊষাই দেখোন কান্দে
চিত্ৰলেখাই সান্ত্বনা দিবলৈ আজি কিয় নাহে ?

ক'ত সেই মীৰা !
কৃষ্ণৰ প্ৰেমত যিয়ে
দি দিছিল হিয়া ।
মোহন বাঁহীৰ সুৰত
নে জ্বম্ভন বাঁহীৰ ৰাগত
প্ৰেমৰ চাকনৈয়াত
মতলীয়া হোৱা জনী
ৰাধা নে ঊষা ?

সামৰি থ'ম মইও
ঠৰঙা শীতৰ গাঁথা,
ফাগুনে যদি দিব পাৰে আনি
ৰঙীন উন্মাদনা ।
✍️মেঘালী দাস

-

Kiss Day
(2)
"নতুন চুমাৰ প্ৰথম পৰশ
নজনা উন্মাদনা
পাই কি কুঁৱৰী
অলিয়া-বলিয়া
বিয়াকুল উন্মনা ৷"
.
"আলোকে আলোকে আহি
হাঁহি-মাতি ফুৰিছে
বৰণে বৰণে আহি চুমাচুমি কৰিছে ৷
ৰঙা-বগা –সেউজীয়া
হালধীয়া ডাৱৰৰ নিজৰা নামিছে ৷"
জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱৰ কবিতা নেকি বুলি তাইৰো গাল দুখন গুলপীয়া হৈ গ'ল । মই জানো, তাইও চাগে কোনো অনিৰুদ্ধৰ কথা ভাৱিছে ।পিছে, তাইও ঊষা ৰূপহী নহয় আৰু মইও চিত্ৰলেখাজনী নহয় ।সেয়ে, কথাবোৰ সিমানতে সামৰণি পৰিল ।
----------------×------------------
(প্ৰথম দফাৰ মূল কবিতাটি: "অসমীয়া ছোৱালীৰ উক্তি'
দ্বিতীয় দফাৰ মূল কবিতা: "কেতেকীৰ পাহি যেন নিমজ"
তৃতীয় আৰু চতুৰ্থ দফাৰ মূল কবিতা:"কুমাৰ মোহন ")

-

Kiss_Day
(1)
হুম, আজি বা কি লিখ বুলি ফিচিংকৈ হাঁহি তাই আঁতৰি গ'ল । আজি নিলিখো, আজি তোক কেইটামান কবিতাৰ দফা পঢ়ি শুনাম বুলি মই ওচৰলৈ গ'লো---

"প্ৰণয়-কুহক মায়া-ছাঁয়া
বিস্তাৰি
জ্বম্ভন মন্ত্ৰ ফুকাৰি
জিল্‌মিল্‌ ওৰণিৰে
গুলপীয়া গাল ঢাকি
চুমো নে নুচুমোকৈ
বিৰিঙাওঁ লজ্জা ৷"
--------×---------
"যদি চিৰসুন্দৰে
তাৰে থানিকা পাতি
তুলি দিলে ৰূপৰ লহৰ
মই কিয় নাচাপিম চুমাৰ ওচৰ
নিপিম ৰূপৰ মৌ
সেই দুই সুন্দৰ ওঁঠৰ ?"
-----×-----

-

Hug‌ Day
আলিংগন
*************
কপৌপাহীয়ে বৰগছক সাৱটি
ৰঙীন সপোন দেখে,
কপৌহালে গাতে গা লগাই
খুদ-কণ বিচাৰি ফুৰে ।

নদীয়ে সুতি সলায়
সাগৰলৈ উটি যায়,
আকাশে জোনক সাৱটি
কিয় বাৰু নিচুকাই !!
✍️ মেঘালী দাস

-

Promise Day
***********
প্ৰতিজ্ঞাৰ প্ৰতি প্ৰত্যাশা থাকে
কিন্তু, কাইলৈৰ পৰা পঢ়িম বুলি কৰা প্ৰতিজ্ঞাত
প্ৰত্যাহ্বান থাকে;
শেষলৈ, বহুতেই সেয়া প্ৰত্যাহাৰ কৰে ।
---------×-------
প্ৰত্যাখ্যান কৰা প্ৰণয়ত জানো
প্ৰতিশ্ৰুতিৰ কিবা মোল থাকে !!

✍️ মেঘালী দাস

-

Teddy_Day
Teddy নে পুতলা নাচ !
**********************
গ্ৰেচিয়ে Teddy টো বুকুতে সাৱটি ৰুমত হিটাৰ লগাই কান্দি আছিল । ৰাতিপুৱাৰ Insta ষ্টেটাচটো পিছে তেতিয়াও একেদৰেই আছিল- "Happy Teddy Day".

ঠিক সেইসময়তে, গৰিমাই জুইৰ কাষতে বহি ওৰণীৰ তলত সাৱটি ৰাখিছিল এটি ফুটফুটিয়া বগা ছাগলীৰ পোৱালি । "জুইৰ উত্তাপে পুৰি নিব পাৰে বিষাদ, চাই কৰি পেলাব পাৰে অভিমান । তাতেই জাৰকালি, জুইৰ উম ল'বলৈ এনেও ভাল ।" এনেকুৱা কথাৰেই আৰম্ভণি হৈছিল একুৰা জুইৰ কাষত তাইৰ লগৰবোৰৰ সৈতে পুতলা বোৰত সুতা লগোৱাৰ পৰ্ব ।

মইনামতীয়ে মাজতে মাত লগাই কৈছিল, " থৈ দে, জুইৰ কথা ।ইমানদিনৰ পিছত পুতলা নাচৰ বিশেষ আয়োজন চলিছে ।অহাকালি কম ভাল লাগিবনে !"

গৰিমাই সাৱটি ৰখা ছাগলীৰ পোৱালিটোক হাত বুলাই কৈ গ'ল- "বুজিছ, অসমীয়া মানুহক পুতলাই নচুৱাব নোৱাৰে, অসমীয়াই পুতলা নচুৱাব যে জানে ।"
✍️ মেঘালী দাস

-

Chocolate Day
***************
চকলেট সম্পৰ্কে মোৰ ধাৰণা---
🔹 সম্ভৱত, চকলেট আটাইতকৈ দামী আৰু একে সময়তে আটাইতকৈ সস্তীয়া উপহাৰ হ'ব পাৰে ।
🔹 হয়তো, প্ৰত্যেকেই জীৱনত এবাৰ হ'লেও উপহাৰ হিচাপে চকলেট লাভ কৰিছে আৰু এবাৰলৈ হ'লেও কাৰোবাক দি পাইছে ।
🔹 চকলেট খোৱাৰ বয়স নাথাকে । যিকোনো, বয়সৰ মানুহেই চকলেট ভাল পাব পাৰে ।
🔹 যিকোনো মানুহকেই চকলেট দিব পাৰি । চকলেট দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত বয়সত সৰু-ডাঙৰ বুলি কথা নাথাকে ।আনকি, হামিয়াই, হেকেটিয়াই, ভাগৰি যোৱা অথবা আনন্দত থকা মানুহকো চকলেট দিব পাৰি ।
🔹সঘনাই তামোল অথবা গুটখা খোৱা মানুহে চুইংগাম চোবাই বদ অভ্যাস আতঁৰাব পাৰে । সেইবুলি, শ্ৰেণীকোঠাত চুইংগাম চোবাই নিজৰ দুনিয়াত ব্যস্ত হৈ থকাও উচিত নহয় ।

✍️ মেঘালী দাস

-