સલીલનું સમર્પણ એટલું ઢળી જવું હર રૂપમાં,
વાદળનું સમર્પણ એટલું વરસી જવું બસ જોમમાં..
સાગરનું સમર્પણ એટલું સમાવવું સર્વેય ગોદમાં,
સરિતાનું સમર્પણ એટલું વહેવું મસ્તમગ્ન ભોમમાં..
સરવરનું સમર્પણ એટલું શેવાળ સંકેલવી કોખમાં..
ખાબોચિયાનું સમર્પણ એટલું શુષ્ક થવું એક પળમાં,
બૂંદનું સમર્પણ એટલું ટમકી બેઘડી પછી અલોપમાં,
અંજલિનું સમર્પણ એટલું અર્પવું સઘરૂં રહી મૌનમાં..-
મંઝિલ પામવાની આશ નથી, હું બસ સફરને માણતી રહું છું,
વળાંકે અટવાઈ ન જાઉં,એથી જ કલમ થક... read more
સલીલનું સમર્પણ એટલું ઢળી જવું હર રૂપમાં,
વાદળનું સમર્પણ એટલું વરસી જવું બસ જોમમાં..
સાગરનું સમર્પણ એટલું સમાવવું સર્વેય ગોદમાં,
સરિતાનું સમર્પણ એટલું વહેવું મસ્તમગ્ન ભોમમાં..
સરવરનું સમર્પણ એટલું શેવાળ સંકેલવી કોખમાં..
ખાબોચિયાનું સમર્પણ એટલું શુષ્ક થવું એક પળમાં,
બૂંદનું સમર્પણ એટલું ટમકી બેઘડી પછી અલોપમાં,
અંજલિનું સમર્પણ એટલું અર્પવું સઘરૂં રહી મૌનમાં..-
મર્યાદા એવો ઉંબરો જેના પ્રવાસી ઘણાં પણ રહેવાસી લેશ,
અંડોળતા એને કદી પ્રસરતી પાંખો,ક્યાંક સળવળતો કલેશ.-
છે સમજ ઘણીય સાનમાં પણ એ સમજે તો ને...
કહેવું ઘણું નિઃશબ્દ રહી પણ એ સાંભળે તો ને...
યાચક હું ઉચ્ચ દીન જાતનો પણ એ અર્પે તો ને..
મુલાયમ સું સુંવાળું કવચ પહેરું પણ એ કઠે તો ને..
રવિ સદંતર એની મુખ વકાસી પણ એ ચમકે તો ને..
પારેવડું એ મુજ ઉર બાંધી શાખનું પણ ગહકે તો ને..
હજુ લીંપુ માટી જડું ઝરૂખા પણ એ નીરખે તો ને..
રાતરાણી બની થાય પ્રસરું કદી પણ એ ઝંખે તો ને..
લાલિમા ધરી સમી સાંજની પણ એ સ્પર્શે તો ને...
રિસામણે ઝરૂખે કદી હુંય બેસું પણ એ તડપે તો ને..
હદય મુજ આખું આભલું પણ એ વરસે તો ને...
દરિયો એય લાગણી તણો પણ કદી છલકે તો ને..-
// સ્પર્શ //
ચાદર ન એ મલમલની,
નહિ કિનખાબી સુરવાલ એ,
'સ્પર્શ' સૂતરનું એવું તાંતણું જે અર્પે હૂંફ અપાર...
ફિકર ન જ્યાં વિરહની,
નહિ મિલનની પરવાહ એ,
'સ્પર્શ' મલમ એવું જે ભલભલા દર્દથી કરે ઉદ્ધાર...
મોસમ ન કોઈ સ્નેહની,
નહિ નિશ્ચિત આકાર એ,
'સ્પર્શ' ઔષધ એવું જેને જાણે ધર્યો ઇશ અવતાર..
માત્ર વાત ન એ પંપાળની,
નહિ સ્વપ્નનો અણસાર એ,
'સ્પર્શ' ચૈત્ય પારસમણી એવું જે મૃતમાં પુરે ધબકાર..-
મધુપ્રમેહનું ચોક્કસ કારણ મીઠાશ,સંબંધ હૂંફનું તારણ મીઠાશ,
ઝૂકે એક ડાળે તો ભારણ મીઠાશ, સ્વપ્નસૃષ્ટિનુંધારણ મીઠાશ..
ઘૂંટ ઘૂંટમાં છલકાતી એ પ્યાલી, કોને ન ગમે કદી ઘટઘટાવવી,
છુપાયું હોય જો વિષની પડખે તો હળવે પ્રસરતું મારણ મીઠાશ..-
પૂછો નહિ તમે કે કેમ છો? હવે હું બસ મજામાં છું,
ફકીરીમાં ય બેઘડી શ્વાસ ચાલે બસ એટલા ગજામાં છું,
મોસમની બેઈમાની રહી કુદરત સંગ તારા પ્રેમમાં ય જરાં,
મુશળધાર હતી હેલી કદી, આજે એના દુકાળની સજામાં છું..-
// મોબાઇલની માયાજાળ //
મને ખૂબ ગમે છે સ્પર્શ તારો,
કે જે ઝડપથી રોજ તું મને ક્લિક કરે છે,
સૂનો ન મૂકે તું મને બેઘડી પણ
શું હું એટલો પ્રિય છું એવું આજે મોબાઈલ કહે છે..
નવરાશમાં હું સંગાથી તારો,
કામ પડે તોય તું મને જ સાંભળે છે,
જોને દુનિયા કેવી લાચાર મારા વિના
શું હું એટલો કિંમતી છું એવું આજે મોબાઈલ કહે છે..
અકસ્માતે પડી ગયું રસ્તામાં કોઈ
એને ઉભો કરતાં પહેલાં તો સૌ એને કેપ્ચર કરે છે,
પાછું જે પડ્યો એ ય પ્રથમ મને જ સંભાળે
શું હું જ જીવાદોરી છું એવું હસીને મોબાઈલ કહે છે.
Caption.....-
મુજ કસુંબલ ઓઢણે તારો સ્પર્શ શોધ્યા કરું...
તું સાવજ ભાગોળનો હું મુજ મોરલો શોધ્યા કરું...
રણકે કર્ણથી ઉર મહીં એવો નિનાદ શોધ્યા કરું...
તુજ હાકોટાના સ્પંદે મુજનો સ્નેહ નાદ શોધ્યા કરું..
ગુંજન કરતાં ખંજનોનાં મલકાટમાં રેલાયા કરું..
મૂછ મરડતા એ કરને મુજ લટને લ્હેર્યે શોધ્યા કરું..
પ્રથમ મીટે દીસતી હતી જે એ ચમક વિસર્યા કરું..
આંબીને ખાંભીઓ તુજ પાઘડીનું ફુમતું નિરખ્યાં કરું..
સૂની કોર પાલવની એમાં વિરહ મોતી ગૂંથયા કરું..
અધરની કોરે મલકતી તુજ સ્પર્શ ફલક શોધ્યા કરું..
તારી છાનીછપલી વાતોમાં મુજને શોધ્યા કરું..
તું ગોખલે બારે દિવા,હું અજવાળીયું આંગણું શોધ્યા કરું..-