મનની કોરે વાદળ બંધાય લાગણીઓના ઘણાં,
તોય હદયમાં હજી કોરું ધાકોર કહેર છે...

પાંપણોમાં ભર્યા ચમકતાં વીજ ચમકારા ઘણાં,
તોય આંખો ખોલું તો જાણે સમંદરની લહેર છે...

-

મેખ નહી જે સંબંધમાં જ્યાં બસ બધું ફાંકડું,
મળીને બેઠા જે ઓટલે ત્યાં વળી શું સાંકડું....

'હા શું કહું ' એમ કહી જ્યાં વાત થાય છે શરૂ,
પાછો હરખઘેલો મિત્ર કહે 'હા ચલ હું કંઈ કરું'...

કોઈ સુપરહીરો એમ મારે એન્ટ્રી આપત્તિ ટાણે,
આપદાઓનું કરી આચાર સઘરું બસ એ માણે..

નાનકડી જિંદગીમાં જે કરતાં કહ્યાં વિના જતન,
અહો ભાગ્ય સૌના જો હોય એવું કોઈ રતન...

-

ચૂકયું એક તો સંભાળાયા બીજાં,
જાણ્યું કોણ આપણું'ને કોણ ત્રીજાં..

-

कुछ वादे छूट जाते है,
आदतें रह जाती हैं,
कुछ लोग छूट जाते हैं,
यादें रह जाती हैं।

-

સજ્યું જીવન સ્યાહી સુજ્યાં શબ્દો સંગે,
મુલાકાતનો મર્મ મન મંહિ જ મલક્યો...

કાગળ કરતો રહ્યો કાજળ કલમની કલા સંગે,
ઉર આનંદ ઉર મહિં જ છલકયો.....

-

રહી સહી સમાજમાં હવે બાબતો થોડી જ છે,
વળગ્યાં રહેવું એકમેકમાં એવી આદતો થોડી જ છે.

શાખને સજતાં ફૂલોની હવે માંજરો થોડી જ છે,
કડી કડીને જોડતી ધરખમ સાંકળો થોડી જ છે..

સભ્યતાના નામે અદબ પછી લાગણી થોડી જ છે,
અનુકરણ કરીને શીખાય એવી વાવણી થોડી જ છે..

પરિવર્તન નામે પવન સારે એવી ચારણી થોડી જ છે,
'હું ય એમાંનો એક' એમ માની માપણી થોડી જ છે...

ભેખડોની વચ્ચે વહેતી ઝઝૂમતી નાવડી થોડી જ છે,
ચરણોમાં શોભે પણ ચરણરજ બને એવી પાવડી થોડી જ છે..

રંધાય જ્યાં સંયુક્ત રોટલા એવી તાવડી થોડી જ છે,
શોખ થાય પૂરાં ભલે પણ ઘોર નિંદ્રા અર્પતી સાદડી થોડી જ છે..

-

બૂંદને સાગર બનવાના કોડ ઘણાં,
ઝૂમી રહ્યું જે મોજમાં તોય ઝાકળ બની...

આંખોને આભ પામવાના કોડ ઘણાં,
પામ્યું જે અંતર પાંપણો પર અશ્રુ બની...

હાથને મ્હેંદી રચવાના કોડ ઘણાં,
ઘૂંટી રહ્યાં જે વર્ણ વિજોગમાં કલમ બની..

વાતોને સંસ્મરણ બનવાના કોડ ઘણાં,
નાહકની વહેતી રહી લોકમાં જે વતેસર બની...

ઝખ્મોને ધૂળ સમ સરી જવાના કોડ ઘણાં,
ભોંકાતાં રહ્યાં ઊંડા જે ઉરમાં શૂળ બની..

હૈયાને સાગર બનવાના કોડ ઘણાં,
વરસી રહ્યું અધૂરી પ્રીતમાં હજુ વાદળ બની...

-

અનહદ પ્રતિ દિન મન ચાહે કરવા નિખાલસ ચર્ચા,
અદબ તારી વિનમ્ર નામની રોકે મુજ મનની મનછા...

હૈયામાં હરખ આંખોમાં શરમ રાખી રહેવું મૌન કેટલું,
વાગોળી વાતોને અંતર મહિં એ જ પછી યાદોના ખર્ચા...

-

અહો.. અહોભાગી ઝાકળ બૂંદ કેવું,
પહોંચ્યું પાનની ટશળથી જળ વમળ સુધી,
અહો.. રહ્યાં અમે કોરાં ધાકોર કેવાં,
ડૂબ્યાં હતાં ભલે'ને પ્યાલીમાં અધર સુધી...

-

ન માણી મનાવવાની રીતો ત્યારથી ભૂલી છું હું રિસામણાં,
હોય પ્રેમમાં રિસાઈને રિઝવવાંની રીતો એ માત્ર સંભારણાં...

-