रोजच त्या शब्दांचा वळसा,
शेवट तुझ्या जवळच होतो,
तू भेटत नाहीस मला तिथं,
हा शब्दांचा प्रवास पुन्हा
नव्याने सुरू होतो...-
आयुष्यातील कविता..
मन💗 मानसी...
सांगत होत आधीच मन,
तेव्हा ऐकलं नाही त्या मनाचं,
म्हंटल होत ते मला,
"नको इतका जीव लावू कोणाला
कोणी नसतं कोणाचं"...-
केसांना तुझ्या ठेव सांगून,
तू जरा नंतर घेशील का गं लाजून,
श्वासागणिक मरायचं नाही
मला पुन्हा तुझ्या प्रेमात पडून..
-
फुरसत से तुम कभी
मेरे शायरी के दो ल्फज
पढा करो,
ये मेरे प्यार तुम भी कभी
मेरे लिये थोडासा रोया करो...-
प्रार्थनेत माझ्या "दुष्मना",
मला तुझी पण आठवण येती,
मग विसरून साऱ्या दुष्मनीला
एक प्रार्थना तुझ्या नावाची पण होती..
-
आजकाल रात्र माझी मैत्रीण बनते,
रोज ती बोलत असते,
विसरून तिच्या चंद्राला
तिच्या आयुष्याची कथा
मला सांगत असते..
-
भावनांच्या वाटेवर दुःख
मी सांडत चालले,
तुटलेल्या हृदयावर
रक्ताळलेले शब्द आज
मांडत चालले..
-
सोडुन चाललाय ,मी रडणार नाही
तू माझा निरोप घेतोय अस कधीच
म्हणणार नाही,मला माहितीये
तू मला सोडून कुठेच जाणार नाहीस,
तुझ्या साऱ्या आठवणी मनात ठेवून तुझ्या
सोबत एक पाऊल पुढं टाकते एवढंच!!!-
विचारू नकोस वर्ष कस गेलं!!!
तुला गेलं,तिला गेलं ,त्याला गेलं तसंच काहीसं मला देखील हे वर्ष गेलं.थोडा आनंद, थोडस दुःख, थोडे प्रॉब्लेम,थोडस खळखळून हसणं, थोडं रडणं,थोडस प्रपोजर,थोड प्रेम,थोड आदरातिथ्य, थोडसं ingnor,थोडे spl फोन कॉल्स, थोड्या spl भेटीगाठी, थोड्या परीक्षा वगैरे,आणि तुझ्या पेक्षा वेगळं खुप साऱ्या कविता लिहीत गेलं बघ हे वर्ष !!-