அப்பத்தாவின் முந்தானை ஓரத்தில்
முடிச்சிட்டு தொங்கும் இரும்புப்பெட்டியின்
சாவி தொலைந்ததேயில்லை
அப்பத்தாவை போன்று...!

-

வந்து வாரிக்கொள்ளும் வரையில்
தெரிவதில்லை...
நமக்குள் கொட்டி கிடந்த அன்பு...!

-

முகாரி இசைத்தயென்
ஏகாந்தப்பொழுதுகளில்
எதைஎதையோ நீ
இசைத்துப்போனப்பின்
கேட்பதெல்லாம் ஒலிக்க மறந்த
உன்னோசை மட்டும் தான்...!

-

இதோ இப்போதோ
அப்போதோயென்று
காற்றின் தீண்டலுக்காய் காத்திருக்கும்
மஞ்சளிலைகளாய் என் நலமின்மை...
உன் நலமா...? வை
எதிர்நோக்கிய வண்ணம்...!

-

எந்நிலையிலும் தன்னிலை தவறாதிருப்பதே தலை
தவறிடின் மாற்றியோரே இகழ்வதியல்பு.

-

மீண்டுமொரு முறையென்று
மீள வழியில்லா வழித்தடங்களில்
தடம் புரண்டொதுங்கின்றன
நிரம்ப முடியாத இடைவெளிகள்...

-

இறுதி மூச்சு இதுவென இழுத்து
பிடிக்க பிடிக்க வெளியேறும்
உயிர் வளியென இந்தப்பிரிவு...
விட்டு விட்டால் கூட விடுதலை
தான்...
தண்ணீரில் தாரையெடுக்கும்
உனக்கும்...
தேங்கிய மழைநீரில் மீன் பிடிக்க
துடிக்கும் எனக்கும்...
வெற்றுக்கூட்டிற்கு இரங்கற்பா
எழுதியே சாகட்டும்
அந்த காதல்...
நமக்கிடையில் பிறந்த ஒரே
பாவத்திற்காக...!

-

அவள் பெயரிட்ட விளம்பர
பலகையொன்றில் தூக்கிட்டு
தொங்குகிறது அவன் தீராத
ஆசைகளிளொன்று...!

-

இப்பிறவி முடியும் வரையிலும்
மீள முடியாதொரு அன்பில்
உழன்றேச்சாவது இப்பெருவாழ்வின்
சாபமோ?... வரமோ?

-

இப்பொழுது தானே துவங்கியிருக்கிறது
என்றேனும் மாறக்கூடும்
இப்படியேவா சென்று விடுமென்று
நம்பிக்கைகள்
எதிர்ப்பார்ப்புகள்
சுய தேற்றல்களென
எதிலும் அடங்காது
இறுதி வரையிலும் கூட
என்று சில பாசிப்படிந்த
கற்களுண்டு எல்லோர்
மனக்கிணற்றின் ஆழத்திலும்..!

-