On the day, we opened our eyes,
On the day, we took first breath,
We all saw this beautiful world,
And saw it in, our own ways,
there might be some things inspired,
but yet somethings we may have,
that our minds want to aspire,
and wish to follow that trail,
Everyone has got, some dreams,
Everyone has, their own ways,
But not everyone has the guts,
to follow what mind says,
Some got no one to encourage,
And no one’s got their back,
Some faced poor condition,
And their family support might lack,
But those witty and powerful,
who chases their dreams, in all case,
who don’t lose faith in themselves,
And the victorious they stays,
In short, just want to say,
that some lives upto their dreams,
And some, die with them,
The choice is always yours,
on what path to take,
Because,
You are what you want to be.

-

Makeup

Wondered all the times before,
why do women’s need makeup?
Embracing our reality,
we should proudly wear no makeup,
But after a lot of thoughts, i got,
how important it is,
how could we hide our stress and moods,
if we do not put on those makeup,
how could we hide the dark circles,
due to those sleepless nights of work,
how could we hide our rush for kids,
and for which early women’s wake up,
How could we hide the tiredness,
after a whole day of households,
How could we not let anyone know all this,
if we do not wear those makeup,
No wonder now to see that,
why do women’s need so much makeup,
Pamper yourself, have fun and giggles,
and proudly put on some make up.☺️

-

આખાય વિશ્વમાં છે અનંત બ્રહ્માંડ, ને પ્રત્યેક બ્રહ્માંડમાં છે ચૌદ લોક,
અનંત છે જ્ઞાન પડ્યું પૃથ્વી મંડળમાં, તું તારી જિજ્ઞાસાને ના રોક,
પૃથ્વી લોકના, ભરત ખંડમાં, ભારત નામનો દેશ એક,
ગુજરાત રાજ્યના કોઈ સુંદર વિસ્તારમાં, વસે એમાં સ્ત્રી કોક,
પાંગર્યું છે છોડ પર, નાનું સુ ફૂલ, એ ફૂલને છે ખીલવાના કોડ,
આસમાને ઉંબરેથી આવ્યું છે બાળ, ને ભરાઈ છે એ માતાની કોખ,
ખુશીઓ પ્રસરી છે ચારેકોરે, ને માતાને બાળ સંગ ખેલવાના કોડ,
સુંદર, તેજસ્વી બાળ હસે ને, એના ખંજનમાં માતાને ચૌદ લોક,
આખાય વિશ્વમાં છે અનંત બ્રહ્માંડ, ને પ્રત્યેક બ્રહ્માંડમાં છે ચૌદ લોક,
અનંત છે જ્ઞાન પડ્યું પૃથ્વી મંડળમાં, તું તારી જિજ્ઞાસાને ના રોક.

-

પિંજરું

જિંદગી પિંજરામાં કેદ છે,
ને ખુશીઓ ભરી જે ટોપલીમાં, એમાં છેદ છે,
અંતરે ઈચ્છાઓના ઘોડાપૂર વહે છે,
પણ એના પર સમયરૂપી ગ્રહણ તણો વેધ છે,
હા કોઈ સાંકળે નથી બાંધેલી મને,
જવાબદારીઓની અદ્રશ્ય કેદ છે,
ક્યાંક ખુદની ઈચ્છાઓના કાર્ય કરવા છે,
ને બસ સમય નથી એવો ખેદ છે,
જિંદગી પિંજરામાં કેદ છે,
ને ખુશીઓ ભરી જે ટોપલીમાં, એમાં છેદ છે.

-

પિંજરું

જિંદગી પિંજરામાં કેદ છે,
ને ખુશીઓ ભરી જે ટોપલીમાં, એમાં છેદ છે,
અંતરે ઈચ્છાઓના ઘોડાપૂર વહે છે,
પણ એના પર સમયરૂપી ગ્રહણ તણો વેધ છે,
હા કોઈ સાંકળે નથી બાંધેલી મને,
જવાબદારીઓની અદ્રશ્ય કેદ છે,
ક્યાંક ખુદની ઈચ્છાઓના કાર્ય કરવા છે,
ને બસ સમય નથી એવો ખેદ છે,
જિંદગી પિંજરામાં કેદ છે,
ને ખુશીઓ ભરી જે ટોપલીમાં, એમાં છેદ છે.

-

આભાસ તારા આગમનનો હવે તો પળ પળ થયા કરે છે,
ને કેવા હશો તમે મન એવું વિધ વિધ વિચાર્યા કરે છે,
સમય જાણે જતો જ નથી એવું લાગ્યા કરે છે,
ને આટલા અઠવાડિયા બાકી એવી ગણતરીઓ મન કર્યા કરે છે,
અંતરે આનંદ છે, ને થોડી મૂંઝવણ પણ,
કેમ થશે બધું, મન એવી ગુથ્થીઓ ગૂંથ્યા કરે છે,
ક્યારેક સીધા થાવ ને ક્યારેક આમ થી તેમ કરો,
તમારી દરેક હરકતે મન આનંદ પામ્યા કરે છે,
માતૃત્વનો તમે મને આનંદ દીધો છે બેટા,
એ આનંદમાં તમારી માતાનું મન રમ્યા કરે છે,
આભાસ તારા આગમનનો હવે તો પળ પળ થયા કરે છે,
ને કેવા હશો તમે મન એવું વિધ વિધ વિચાર્યા કરે છે.

-

આજે મન ભરીને વરસને મેઘા,
લાંઘીને બાંધેલી દરેક રેખા,
ભીંજાવું છે તારા પ્રેમના અહેસાસમાં,
ઝૂમી ઉઠવું છે મન મોરની ભેળાં,
છોડીને દુનિયા સાથેના હરેક છેડા,
આંખોમાં ભરી બે ઉલ્લાસની પળ,
મેઘા તું પણ આજ મને ભિંજવને ચલ,
જવું છે ક્યાંક દૂર એવા સ્થાને,
ના હોય જ્યાં કોઈ દુન્યવી હલચલ,
મન હોય શાંત ને ખુશ, કરે ના કોઈ મનને વિહ્વળ,
લઈ જા તું કોઈ એવા સ્થાને,
જ્યાં હોય બસ હું ને તું,
ને સુખના ના હોય ખાલી ઝાંઝવાના જળ,
આજે મન ભરીને વરસને મેઘા,
લાંઘીને બાંધેલી દરેક રેખા,
ભીંજાવું છે તારા પ્રેમના અહેસાસમાં,
ઝૂમી ઉઠવું છે મન મોરની ભેળાં.

-

વાંસળીના સૂરમાં કૃષ્ણ છે,
ગોપીઓના નુરમાં કૃષ્ણ છે,

રાધિકાના હૃદે કૃષ્ણ છે,
ધેનુઓ મધ્યે કૃષ્ણ છે,

સૃષ્ટિની રજેરજ કૃષ્ણ છે,
મારા અંતરે કૃષ્ણ છે,

માખણના ચોર કૃષ્ણ છે,
સૌના ચિતચોર કૃષ્ણ છે,

જશોદાના જાયા કૃષ્ણ છે,
નંદના લાલા કૃષ્ણ છે,

અષ્ટમી દીને પ્રગટ્યા કૃષ્ણ છે,
સૌના મનમોહન કૃષ્ણ છે,

વાંસળીના સૂરમાં કૃષ્ણ છે,
ગોપીઓના નુરમાં કૃષ્ણ છે.

-

કોઈ ખાલીપો છે, જે કદી ભરાયો નહિ,
તારા સહવાસથી હું, કેમ કદી ધરાયો નહિ,
આંખોની પાંપણ, આજે થોડી ભારી થઈ,
તોય શાને આંખોએ, અશ્રુ તણી નદી વહાવી નહિ?
અસ્તિત્વમાં તારા જ તો હવે મારું અસ્તિત્વ સમાય,
તોય કહી દેશે તું, કે હું તારો નહિ,
શહેરની ભીડમાં, હાથ મારો પકડને,
તારા સિવાય મારો, બીજો કોઈ સહારો નહિ,
તારા સિવાય મારો, બીજો કોઈ સહારો નહિ.

-

બસનું પાટિયું

દરેક બસ ક્યાંથી આવે છે, ક્યાં જાય છે, તેમ તેનું મૂળ સ્થાન અને ગંતવ્ય સ્થાન લખેલું હોય છે. બસમાં એમ જે બેઠાં બેઠાં મને વિચાર આવ્યો કે જો ને એક જ સ્થાને જતી કેટલીય બસો હોય છે. કોઈ પાંચ મિનિટ વહેલા, તો કોઈક પાંચ મિનિટ મોડા દરેક બસ પોતાની ગતિ ને ક્ષમતા સાથે પોતપોતાના સ્થાને પહોંચતી જ હોય છે.

કદાચ આપણું પણ કંઇક આવું જ છે. આપણી માણસ રૂપી બસને પણ ભગવાને કોઈક પાટિયા તો માર્યા જ છે. ભલે તે કદાચ દેખાતા નથી, પણ દરેક માણસ પોતાની ગતિ અને ક્ષમતા પ્રમાણે, ભગવાને નિશ્ચિત કરેલા સ્થળે તેને સમય આવ્યે પહોંચે જ છે. જેમ બસ ના માર્ગ નક્કી હોય તેમ આપણા પણ માર્ગ નક્કી જ છે.અને હા બસના મુસાફરોની જેમ આપણને પણ કંઈ કેટલાય વ્યક્તિઓ જે આપણી જ દિશામાં જઈ રહ્યા છે, તે મળતા રહે છે.

બસની જેમ આપણા જીવનના માર્ગમાં, પણ ટાઢ, તડકો, વરસાદ બધું આવવાનું જ. ક્યાંક કાંકરાળ ને પથરાળ રસ્તા આવશે અને ગતિ ધીમીય પડશે અને ક્યારેક નેશનલ હાઇવે ના સડસડાટ રસ્તે આપણા જીવનની બસ પણ દોડશે. પણ હા એ વાત ચોક્કસ છે કે હાર્યા વિના ચાલતા રહીશું, તો ગંતવ્ય સ્થાન સુધી ચોક્કસ જ પહોંચશું.

-