உன்னோடு பேசாத பேச்செல்லாம்
ஓர் ஆயிரம் முறை பேச வேண்டும் என்று
நெஞ்சுக்குள் ஒத்திகை பார்த்ததும்,
என்னை மறக்கச் செய்கிறது…

உன் அழைப்பு வந்ததும்,
சிறிய நாணம் வந்ததும்,
உன் குரல் கேட்ட தருணத்தில்
மலர்ந்தது என் இதழ்கள் —
முத்துப் பற்கள் தெரியும் வண்ணம்!

அந்த சிரிப்பில் சொற்கள் இல்லை,
உன் காதல் சொல்லாமலே
எல்லா வார்த்தைகளையும்
தின்றுவிட்டு சென்றது.

-

அவள் கேட்டாள்,
அவன் பேசினான் -
வார்த்தைகளுக்கும் மௌனத்திற்கும்
இடையில் எங்கோ மலர்ந்தது
ஓர் அழகான காதலும்
இந்த கவிதை போல்
இரு இதயங்களிலும்...

-

வானவில்லாக வந்து
அந்த நீ(ல)ள வினையும்
அலங்கரித்து செல்கிறது
எந்தன் நெஞ்சம் நீங்கா
உன் நினைவுகளும்....

-

சில சொற்கள் மட்டும்
செவிகளுக்கு இனிதாய்
தேன்மொழி அவளின்
கனி மொழியோ
கவிதையாய்
நினைக்க நினைக்க
என் மனம் கேட்க தூண்டும்
தேனிசை தான் அவளும்...

-

ஒரு வரி விடாமல்
படிக்க தான்
தூண்டுகிறது
இந்த காதலும்
அவள் மனம் என்னும்
புத்தகமாக எந்த
கைகளில் கிடைத்ததும்...

-

காணும் இடமெல்லாம்
காதல் நினைவுகள்
விண்மீன்களாய்
அந்த நீள வானில்
மின்னி உன்னை
எண்ணி உருக
வைக்கிறது என் மனதை...

-

காதல் முதல் கடிதம் வரை
பேசியது எல்லாம்
என்னுள் நிரம்பி வழியும்
உந்தன் மீதான
எந்தன் காதல் மட்டுமே...

-

நீ வந்து சென்ற
தடம் இல்லை
இருப்பினும்
பயணம் தொடர்கிறது
என் வழியின்
இடையில் வழி
துணையாக
நீ வருவாய் என்னும்
நம்பிக்கையில்
தொடர்கிறது
இந்த காதல்
பயணமும்
உன் காதலால்...

-

சில உண்மைகள்
பொய்யாகும் போது
மெய்யான உண்மையை
மனம் ஏற்க மறுத்து
பல உண்மைகள்
பொய்யாகிறது...

-

பூமி மீது தான்
எத்துணை காதலோ
இந்த மழைத்துளிக்கும்
கொட்டி தீர்க்கிறது
முத்த மழையை
விடாமல் ஓர்
அடைமழையால்....

-