ସଜାଡ଼ି ସଜେଇ ଗୁନ୍ଥିଲେ ଅକ୍ଷର
ଗଢ଼ା ହୁଏ ଶବ୍ଦ ର ହାର,
ସଜାଡ଼ି ସଜେଇ ଶବ୍ଦ ମାଳା କୁ ରଖିଲେ
ହୁଏନା ସାର୍ଥକ ନ ଥିଲେ ଅର୍ଥ ତାହାର।
ସଜାଡ଼ି ସଜେଇ ସାର୍ଥକ ଶବ୍ଦ ରେ
ଗଢ଼ା ହୁଏ କିଛି ଶବ୍ଦ ର ସମାହାର,
ବାକ୍ୟ ଗଢ଼ିବାକୁ ଲୋଡ଼ା ହୁଏ ଭାବ
ତେବେ ବୁଝା ପଡ଼େ ବକ୍ତା ମନ ର ବିଚାର।
ଭାବ ର ଅଭାବେ ନିଜର ହୁଅନ୍ତି ପର!
ସଜାଡ଼ି ସଜେଇ ଭାବ ରଖି ଥାଅ ସଦା ମନ ଭିତର,
ଭାବ କୁ ନିକଟ ଅଭାବ କୁ ଦୂର
ଭାବ ବିନୋଦିଆ ପରା ଆମର କଳା ଠାକୁର! 🙏🏻

-

ଧନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ! ଅପୂର୍ବ ତୁମ ସୃଷ୍ଟି!
ଧନ୍ୟ କରିଅଛ ଦେଇ ମୋତେ ଦୃଷ୍ଟି,
ଆଖି ଯାଏ ଲାଖି ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି
ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରଭୁ ତୁମ ଚକା ଆଖି,
ସେ ଆଖିରେ ଅଛି କି ମାୟା କେଜାଣି!
ଭକ୍ତ ଝୁରେ ସିନା ଦେଖି ସେ ଚାହାଣି।
ପାପ, ପୁଣ୍ୟ ର ତୁମେ ଏକା ସାକ୍ଷୀ,
ସୁଖ, ଦୁଃଖ ର ତୁମେ ହିଁ ତ ସାଥୀ। 🙏

-

ସରି ଗଲା ଦେଖ ରଜ ମଉଜ
ଭିଜୁ ଅଛି ପରା ସାରା ରାଇଜ।
ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ ରେ ମୌସୁମୀ ଛୁଆଁ ରେ
ରଜସ୍ୱଳା ହେଲା ଧରିତ୍ରୀ ମାଟି
ଖୁସି ଆନନ୍ଦ ରେ ତିନି ଦିନ ପରେ
ଶୁଦ୍ଧ ସ୍ନାନ ସାରି ମା ବସୁମତୀ
ନିଜକୁ ଏବେ କରଇ ସଜ
ଚାଷୀଏ ପରା ରଖନ୍ତି ସାଜ,
ଧରା ରେ ଶ୍ୟାମଳ ଶସ୍ୟ ର ଚାଦର
ହସି ଉଠୁ ବିଲ, ବନ ଓ ପ୍ରାନ୍ତର
ଦେଖ ରେ ବିଦାୟ ବେଳା ରେ ନିଦାଘ
ଗାଉଛି ମହ୍ଲାର ଆନନ୍ଦ ରେ ମେଘ!
ଏବେ ବାରିଦ ର ଦେଖ ଉଡ଼ଇ ଧ୍ୱଜ
ଭିଜିବ ବର୍ଷା ରେ ସାରା ରାଇଜ।

-

ମନ ଯଦି ନ ମିଶେ ଭାଙ୍ଗି ଯାଏ ମନ
ମତ ଭେଦ ହୁଏ ଯଦି କଳି ରେ ବିତେ ଦିନ।
କଥା ଯଦି ନ ମିଶେ ସଦା ହୁଏ ତର୍କ
ମନ ରେ ଅଶାନ୍ତି ଭାବ ବଢ଼ି ଯାଏ ଦୁଃଖ।
ସମ୍ପର୍କ ରେ ଦିଶେ ଫାଟ ଦେଖା ଯାଏ ଦୋଷ
ବୁଝା ମଣା ଅଭାବ ରେ ଜୀବନ ଲାଗେ ବିଷ।
ମନ ଲାଖି ସାଥୀ ଯଦି ନ ମିଳେ ଜୀବନେ
ଅନୁତାପ ହୁଏ ସାର ହୁଅନ୍ତି ସେ ଭିନ୍ନେ।
ଦାମ୍ପତ୍ୟ କଳହ ଯଦି ନ ତୁଟେ କଥାରେ
ଲୋକ ଲଜ୍ଜ୍ୟା ହୁଏ ଚର୍ଚ୍ଚା କୋର୍ଟ କଚେରୀ ରେ।
ନାରୀ ସଦା ବଳି ପଡ଼େ ଜିତି ପୁଣି ହାରେ
ସଂସାର ଟା ଚୁନା ହୁଏ ବିବାହ ବିଚ୍ଛେଦ ରେ।

-

କଥା ଟି ଏ କହୁଁ କଥା ଟି ଏ କହୁଁ
ହେ ଜଗତ ନାଥ!
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଦେଖ ଆଷାଢ଼ ରେ ହବ
ଶ୍ରୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ଯାତ।
ରାଣ ଦେଇ ପରା କହିଛି ତୁମକୁ
ହେ ଜଗତ ନାଥ!
ଯେବେ ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ଥିବ ତିନୋଟି ରଥ
ମୁଁ ଯିବି ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର
ନେତ୍ର ହେବ ଦେଖି ପବିତ୍ର ତମର
ସେ ଅପୂର୍ବ ରୂପ,
ପୁନର୍ଜନ୍ମ କାଳେ ହବ ନାହିଁ ଆଉ
ଏ କଥା କି ସତ?
ବାଟେ ଯାଉ ଯାଉ ଅଟକି ନ ଯାଉ
ମୋ ଜୀବନ ରଥ
ପାଇ ତବ ଦର୍ଶନ ଯାଉ ମୋର ପ୍ରାଣ
ହେ ଜଗତ ନାଥ।🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

-

କୁରୁ କ୍ଷେତ୍ରେ କୁରୁ ବୀର ପାଇ ଇଚ୍ଛା ମୃତ୍ୟୁ ବର!
ଶରାଘାତେ ଶର ଶଯ୍ୟାରେ ରକ୍ତ ଜର୍ଜରିତ
ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟ ର ଅପେକ୍ଷା ରେ ଭୀଷ୍ମ ଙ୍କ ଶରୀର
ସହ୍ୟ କରୁଥିଲେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ପ୍ରତି ଟି ମୂହୁର୍ତ୍ତ!
ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ର ବନ୍ଧନ ରୁ ହେବାପାଇଁ ମୁକ୍ତ,
କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଶବ ଙ୍କ ମେଳ ରେ ରହି ଉଜାଗର
ଭୀଷ୍ମ କଲେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ଅଠାବନ କାଳରାତ୍ରୀ ଯାପନ!
ଉତ୍ତରାୟଣ ହେଲେ ଯେବେ ରବି ନାରାୟଣ
ମହା ଯୋଦ୍ଧା,ମହା ଜ୍ଞାନୀ ପିତାମହ ତ୍ୟାଗ କଲେ ପ୍ରାଣ ।
କର୍ମମୟ ଜୀବନ ରେ ବୃଥା ସିନା ଇଛାମୃତ୍ୟୁ ବରଦାନ!
ମୃତ୍ୟୁ ନୁହେଁ! ମାଗି ନିଅ ଯେତେ ଦୁଃଖ ଅବସାଦ,
ହେ! ମହାପ୍ରଭୁ ଦିଅ ଜୀବନ ର ଆଉ କିଛି କ୍ଷଣ!
ଏ ଜନ୍ମ ରେ ଶେଷ ହେଉ ଭୋଗ ଯେତେ ଅଭିଶାପ!
ଗଣ୍ଠିଲି ରେ ବାନ୍ଧି ଦିଅ ମୋ ଭାଗ ର ଆଶୀର୍ବାଦ
ନ ହେଉ ଆଉ ପୁନର୍ଜନ୍ମ! ହେଉ ମୋ ଯାତ୍ରା ସଫଳ
ତୁଣ୍ଡ ମୋର ନିରନ୍ତର ଜପୁ ଥାଉ ତୁମ ନାମ,
ପିଣ୍ଡ ରୁ ବାହାରି ପ୍ରାଣ ତୁମ ପାଦେ ହେବା ଯାଏ ଲୀନ! 🙏

-

ବିଧାତା ହାତ ରେ ଭାଗ୍ୟ ର ଡୋରି ଧରେଇ ଦେଇ
ବଡ଼ ଦେଉଳ ରେ ବସିଛ ଠାକୁରେ ମଉନ ହେଇ।
ଯିଏ ଯାହା କହୁ ଶୁଣିବା କୁ ତମର କାନ ତ ନାହିଁ।
ଚକା ଆଖିରେ ଦେଖୁଛ ସବୁ, କିଛି ତ କହୁ ନାହଁ କାହାକୁ
ଏଥିରେ କାଳେ ତମର କିଛି ଦୋଷ ତ ନାହିଁ।
ଚିତ୍ରଗୁପ୍ତ ହାତେ ସଭି ଙ୍କ କର୍ମ ର ହିସାବ ଦାୟିତ୍ଵ ଦେଇ
ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବସିଛ ପ୍ରଭୁ ନିଜ ଦୋଷ ଛଡ଼େଇ।
କାହିଁ କେତେ ଜନ୍ମ ର କୃତ କର୍ମ ର ସେ ବିଚାର କରଇ
ବେଳ କାଳ ଦେଖି ଯାହାକୁ ଯାହାର ପ୍ରାପ୍ୟ ମିଳଇ
ଏଥିରେ କାଳେ ତମର କିଛି କରିବାର ତ ନାହିଁ।
ଦବା ପାଇଁ କିଛି ହାତ ରେ ତମର ପାପୁଲି ନାହିଁ,
ଗମ୍ଭୀରା ଭିତରେ ବସି ଅଛ ଭକ୍ତ ବାଟ କୁ ଚାହିଁ,
କୋଳେଇ ନବାକୁ ଚାହିଁଛ ପରା ବାହୁ ମେଲେଇ।
କାହିଁ କେତେ ଦୂରୁ ଭକ୍ତ ଆସେ ତମ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ
ଏତିକି ମୋ ଅଳି ରଖିବ ଅହେ ଜଗତ ସାଇଁ
ତବ ଦର୍ଶନ ରୁ ବଞ୍ଚିତ କାହାକୁ ପ୍ରଭୁ କରିବ ନାହିଁ। 🙏🏻

-

अकेले इस दुनिया से
सब को जाना ही होगा,
ना साथ कोई होगा ना पास कोई होगा
ख़ुद की परछाईं साथ न होगी
सिर्फ़ अपनी अच्छाई साथ चलेगी
बिना बताए किसीको
सबको अपने किए की सज़ा मिलेगी
सारे अच्छे बुरे कर्मों का हिसाब होगा
जीवन और मृत्यु के चक्रव्यूह में फंसे हैं सब
बिना बताए किसीको
अकेले इस दुनिया में
सब को बार बार आना ही होगा।

-

ମୁଁ ନାରୀ ଟିଏ ପରା!
ଏନ୍ତୁଡ଼ିଶାଳ ରୁ ଅନ୍ତିମ ଯାତ୍ରା ଯାଏ କାହିଁ ମୋର ସ୍ଵାଧୀନତା?
ଥିଲି ନାବାଳିକା ମନେ ଡର ଥିଲା
କୁଆଡେ଼ ଯିବିନି ମୁଁ ଏକା, କାଳେ ନେଇଯିବେ ଛୁଆଧରା!
ହେଲି ସାବାଳିକା, ମନେ ଡର ଥିଲା,
ଗଲେ କାଳେ ଏକା,ଗୋଡ଼େଇବେ ସାହି ଟୋକା?
ବୟସ ବଢ଼ିଲା, ବାପାଙ୍କ ର ଡର ବୋଉ ର ଆକଟ,
ଭାଇମାନଙ୍କ ନଜର, ଥିଲା କୋଉ ସ୍ଵାଧୀନତା!
ଥିଲି ଝିଅ ହେଲି ବୋହୁ, ହେଲି ଯେବେ ମାଆ
ମୋ କୋଳ ଝୁଲଣା, ଶିଖିଲି ମୁଁ ଘର କରଣା,
ଦିନ ବିତି ଗଲା ଘର ଅଗଣା ରେ ପରିବାର ମୋର ସାହା।
ଏବେ ବି ମନ ରେ ଲଗିନି ବୟସ ର ଦାଗ ହେଲେ ରଙ୍ଗ ପଡ଼ିଲାଣି ଫିକା,
ଏବେ ବି ପଦା କୁ କାଢ଼ିଲେ ଗୋଡ଼,
କେହି ଜଣେ ଲୋଡ଼ା ମୋର,କରେ ଖୋସମତ ସାଙ୍ଗ ରେ ମୋ ଆସ
ପୁଅ ହୋଉ କି ବାପା! କାହିଁ ମୋର ସ୍ଵାଧୀନତା!
ନୁହେଁ ମୁଁ ସୁନିତା, ମୋ ପାଇଁ ବିସ୍ମୟ ର କଥା ମହାକାଶ ଯାତ୍ରା,
କରିଛି ପ୍ରତୀକ୍ଷା ମହଯାତ୍ରା ର, ଏକା ନୁହେଁ ପୁଅ କାନ୍ଧ ରେ ମୁଁ ଯିବି
ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆର ରୁ ସ୍ଵର୍ଗଦ୍ଵାର, କାହିଁ ମୋର ସ୍ଵାଧୀନତା!!!

-

ଭୁଲ୍ କିଛି ଏମିତିକା ହୁଏ ଯାହାକୁ ହୁଏନା ସୁଧାରି
ଅନୁତାପ ର ଅଗ୍ନି ରେ ଜଳେ କିଛି ବି ପାରେ ନାହିଁ କରି।
ଆଖି ରୁ ତ ନିଦ ହଜି ଯାଏ ବିଷାଦ ରେ ମନ ଯାଏ ଭରି,
ବେଳେ ବେଳେ ଖୁବ୍ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ଅତୀତ ଟା ଆସନ୍ତା କି ଫେରି !
ବଞ୍ଚିବା କୁ ହୁଏ ଅନିଚ୍ଛା ରେ ନିଜ ସହିତ ସାଲିସ୍ କରି କରି
ସମୟ ଟା ସରି ସରି ଯାଏ ମନ ବୁଝେ ଭାଗ୍ୟ କୁ ଆଦରି।
ଭୁଲ୍ କିଛି ଏମିତିକା ହୁଏ ଜୀବନ ଟା ବିତେ ଝୁରି ଝୁରି,
ସବୁ କିଛି ଭୁଲ୍ ହେଇ ଯାଏ ଶାନ୍ତି ରେ ପାରେ ନାହିଁ ମରି।

-