നല്ല മഴയുണ്ടല്ലോ...,
ഇനിയാ ഉമ്മറത്ത്
കുറച്ച് നേരമിങ്ങനെ
നിനവുകളോടൊപ്പം
ഒരല്പം വർത്തമാനം
ആവാം അല്ലേ!?

-

അത്രമേൽ നിശബ്ദമായ
ഒരിടം...അതാണ് നിന്നിൽ
എനിക്ക് ഒളിച്ചിരിക്കുവാൻ
ഞാൻ കണ്ടെത്തിയ ഇടം;
പച്ചിലകളില്ലാത്ത നിന്നുടൽ
മാറിലെ ചുരുൾക്കാടിന്നിടം!

-

ഒരു ചായ കിട്ടാൻ
വല്ല വകുപ്പുമുണ്ടോ?
എവിടുന്ന്....!?!
അല്ല...കിട്ട്യാത്തന്നെ
എണ്ണമണക്കുന്ന ആ
ഉഴുന്നുവട നുള്ളി
നുണയാൻ പാകത്തിന്
പീടികയുണ്ടോ ഇവിടെ?
മ്ഹും..മ്ഹും...
എന്നാ കണ്ണടച്ച് ഞാനൊരിടം
വരെപോയിവരാം....!

-

കാട്.........!
അതെന്നിൽ വല്ലാത്തൊരു
ശൂന്യതതന്നെയാണ്
മണ്ണും മഴയുടെ മണവും
കൂടെയില്ലടോ;
ഇവിടെ കാറ്റിനും മഞ്ഞിനും
മനുഷ്യർക്കും ഒരേ നിറം...,
ഒരേ രുചി...ഒരേ ഭംഗി
അതിനിടയിലീ ഓർമകളെ
മാത്രം മുല്ലമണക്കുന്നു...!

-

നിന്റെ ചില്ലേറ് കൊണ്ട്
ഒത്തിരി വരികൾ കിനിഞ്ഞ്
പോയിരിക്കുന്നു..... ,
അവയൊക്കെയും എനിക്ക്
വേദന സംഹാരികളായിരുന്നു,
നീ നോവിക്കുമ്പോൾ മാത്രം
മുറിവുണക്കുന്ന
വേദന സംഹാരികൾ.....!

-

നിന്റെ സാമീപ്യത്തിൽ
കാടുപൂക്കും പോലെ
എന്നിൽ ഗന്ധമുണരുന്നു,
നീ കവിയും ഞാൻ
പ്രകൃതിയുമായ് തീരുന്നു!

-

എല്ലാം പെറുക്കിക്കൂട്ടി
ദൂരേക്ക്... ആ മഞ്ഞുകൂട്ടിലേക്ക്
നടന്നുപോകിലും ഹൃദയത്തിൽ
ഒളിപ്പിച്ച മഷിമുനയുടെ താക്കോൽ
അവളിൽ വീർപ്പുമുട്ടലുകൾ
സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു...,
ഒരിക്കലെങ്കിലും കുമ്പസരിക്കാൻ
അവ വേണമെന്നവൾക്കറിയാം...!

-

നാം ഒരുമിച്ച് നനയാനാഗ്രഹിച്ച
മഴയിതുവരേയും പെയ്തതില്ല....,
നമ്മെ ഇന്നാളത്രയും തണുപ്പിച്ച
ആ മഴകൾ പിന്നെ എന്താവാം.....!?!

-

നിലക്കാതോടുന്നൊരു ഘടികാരമുണ്ട്,
നല്ല നിമികളേയും ചിരികളേയും
നീറിയെരിയുന്ന മിഴികളേയുമെല്ലാം
പിന്നിലാക്കി എവിടേക്കെന്നില്ലാതെ
പാഞ്ഞോടുന്നൊരു ഘടികാരം.....!

-

ഇരുണ്ടുകൂടിയ മേഘമേ...,
നീയൊരിക്കലും എന്നിൽ
പെയ്തിറങ്ങിയ നനുത്ത
ശകലങ്ങളെ നിന്നിലേക്ക്
തന്നെ തിരികെ വിളിക്കരുതേ!

-