ന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടോളെ...
ഇവിടെ ഒരു പ്രണയം ഇടയ്ക്കിടെ പൂത്തുകൊഴിയുന്നുണ്ടെന്ന് നീ അറിയുമെങ്കിൽ,
ഒരു നോക്ക് കാണാതെയും, മിണ്ടാതെയും ഒരായുഷ്കാലം മുഴുവനും
പ്രണയിക്കാൻ ഞാനൊരുക്കമാണ്...
കാലം തെറ്റി നീ തനിയെ വിടർന്നാൽപോലും എനിക്കതൊരു വസന്തം തന്നെയാണ്...

-

ഏറ്റവും ഒടുവിൽ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ട മനുഷ്യൻ ഞാൻ തന്നെയാണ്... തിരിച്ചെടുക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുമ്പോളേക്കും ഏത് എന്നെയാണ് തിരിച്ചെടുക്കേണ്ടത് എന്നറിയാൻ വയ്യാത്തവിധം
ഞാൻ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു.. 🤍

-

ന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടോളേ... വെറുമൊരു കഥയായി മാറിയല്ലോ ഞാൻ,
ഓർക്കും തോറും മറക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട വെറുമൊരു കഥ...

-

ഓർക്കാനേറെയുണ്ടെങ്കിലും ഓർമ്മയിലേക്കോടിയെത്തുന്നതൊന്നു മാത്രം...
ഓർമ്മകൾ...

-

ഒരിക്കൽ മാത്രം മുങ്ങി താഴ്ന്നചുഴിയാണത്,
അതിനെപ്പറ്റി ഞാൻ കഥയെഴുതി കവിതയെഴുതി...
കഥയ്ക്കും കവിതയ്ക്കും ഈണമായി..
ചുഴിയറിയാത്തവർ ഏറ്റുപാടി, ഇറങ്ങിനോക്കി,
ചുഴിയറിഞ്ഞവർ ചിലർ മൗനമായി...
ചിലർ ഭ്രാന്തനായി...പ്രേമം ഒരു ചുഴിപോലെയാണ്..
കഥയാകും കവിതയാകും ചിലപ്പോളൊക്കെ ഭ്രാന്തുമാകും
പ്രേമം... ചുഴി...ഭ്രാന്തൻ...

-

നിങ്ങളുടെ നല്ല വാക്കുകളോ, നോട്ടമോ എന്നിൽ മാറ്റങ്ങളൊന്നും സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ല.
ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതിരിക്കുക എന്നതിലുപരി മറ്റൊരു സ്നേഹപ്രകടനവും എനിക്കാവിശ്യമില്ല.
.
മുറിവുണങ്ങും മുറിപ്പാട് മായും...
എങ്കിലുമോർമ്മകൾക്ക് മാറ്റമില്ല... മനുഷ്യൻ

-

പൂത്തും കൊഴിഞ്ഞും ഋതുക്കളെത്ര കടന്നുപോയി,
കൊഴിയാത്തതത്രയും പ്രണയം..
ഓർമ്മകൾ..

-

പിടിച്ചു നിർത്താൻ പാകത്തിന് വേരുകളാകുന്ന മനുഷ്യരുണ്ട് ആരുമറിയാതെ താങ്ങായിനിൽക്കുന്നവർ...

മനുഷ്യരേ നിങ്ങൾ വേരുകളാകുക....

-

മറന്നുപോകുന്ന മനുഷ്യരിലേക്ക്,
നിന്നെ മറക്കാത്ത എന്നെയും ചേർത്തുവയ്ക്കുക...

-

ഓർമ്മയായും അല്ലാതെയും ഞാൻ നെഞ്ചിലേറ്റിയ എത്രയേറെ മനുഷ്യരുമായാണ് ഞാൻ മണ്ണോട് ചേരേണ്ടത്... അതിലൊരുവളായി നീയും...
പണ്ടെന്നോ നീ എനിക്കായ് വെച്ചുനീട്ടിയ നിന്നെയും കൊണ്ട് ഞാൻ യാത്രയാകും...
രണ്ട് ലോകങ്ങളിൽ രണ്ട് മനുഷ്യർ... ഒരു പ്രണയം...
വേദനിക്കാത്തവിധം ഇത്തിരി മണ്ണ് വാരിയിടുക...

-