पैशांचा मोहच नाते विस्कटून टाकतो
दोन घट्ट नात्यात पैशांची पेटती काडी पडली की
आपला जिव्हाळा पेट घायला वेळ लागत नाही
आणि मग त्यात आपुलकी होरपळून निघते
एकमेकांबद्दल वाटणारा आदर, तो जिव्हाळा, आपली आपुलकी , एकमेकांसोबत घालवलेले अविस्मरणीय क्षण सगळ सगळ आपण विसरून जातो
एका क्षणात
का आणि कशासाठी ?
हे कितपत योग्य आहे
म्हणूनच म्हणते
पैशांच्या बाबतीत थोड स्वार्थी बनायला आम्हालाही शिकावं देवा
वागण्याच्या बाबतीत थोड आम्हालाही कठोर
बनव देवा
कारण हा भलयीचा जमाना राहिलेला नाही ...🙏

-

नाते ....🙏❤️❤️

आपल्या आयुष्यात भरपूर नाते असतात
काही रक्ताची तर काही नुसती मानलेली च
कुणाला रक्ताची नाती जवळची वाटतात कुणाला मानलेली नाती च आपली वाटतात
शेवटी प्रत्येकाचे अनुभव वेगवेगळे
आपल्या जन्मापासूनच देवानी आपल्याला नात्यांची भेट दिली आहे आई बाबा काका काकू आजी आजोबा भाऊ बहीण हे सगळे नाते निवडायची आपल्याला मुभा नसते ही नाती म्हणजे ईश्वराने आपल्याला दिलेली भेट आहे
ती आपल्यासाठी मौल्यवान आसायलाच हवी
नाहीतर कुठे या कोरोडो लोकात आपली नेमकी त्यांच्याशीच घट्ट नाळ जुळली आसेल
नाते खूप किमती आसतात ती तोडण्याची चूक करू नका
या येवढ्या मोठ्या जगात एकटा माणूस वावरू शकत नाही म्हणून नात्यांची संकल्पना आपल्यात आहे असे धरून चालुया ..
क्रांची..

-

दोघी ही लांबचा प्रवास करु
एकमेकींसाठी सुखाचा डावही हरू
एकमेकींची साथ देऊ आपण आयुष्यभर
कुठेही असली मी तरीही नसेल कोणाला
तूझ्या मैत्रीची सर...
सगळे शब्द तुझे निरर्थक होते
म्हणूनच लगेच उडून गेले अगदी या पक्ष्यांप्रमाने ...

-

मनातल्या भावनांनी पानाला सजवल
की मनातला भार कमी होऊन
सुंदर कविता रचली जाते
म्हणजेच भावणांचीच गुंफलेली साखळी असेल ना कविता?

-

Itne ghehare ghav dete hai
Jo apno ke pyaar ke siva bharte nhi

-

सुंदरता ...❤️
किती टपोरे ग तुझे डोळे
काजळ घाल की त्यात थोडे
सुटता सुटत नाही कोडे
काय तूझ्या नजरेचे हे जाळे

तुझ्या कानातला झूमका, तुझे छनछननारे पैंजण
तुझी नाजूक नथ , तुझे घरभर वाजणारे कंगण
तुझी वाऱ्यावर उडणारी लट , तुझा केसात माळलेला तो मोगरा
सुंदर दिसण्याच्या हट्टापायी किती ग तुझा तो नखरा ..

-

मुरलीधर के सावले रंग मे ही राधा रंग जावे
कान्हा के सिवा राधा को दुसरा रंग ना भावे ...

-

न केलेल्या गोष्टी करुन पाहणं यातच तर खरा शहाणपणा
तुमच्या भीतीला तुमच्या नाकारला नकारात्मक विचाराला आतातरी दूर हाना
एकदा प्रयत्न तर करा
त्यातच शहाणपणा खरा

-

मौनांच्या गाभाऱ्यात
मन‌ ंशांतीची ज्योत तेवल्या जाते
ज्योतीच्या उजेळात लेखणी मुक्त होते
लेखणीने भार उचलला की मनाचा गाभारा शांत होतो
अन हृदयाचा कोप्रा नी कोपरा शांततेचा देव्हारा होतो

-

काही धडे अगदी जपून ठेवले आहेत
हुदयाच्या एका कोपऱ्यात
आठवणींचे आणि अणुभवांचे
काही धडे मनात जपले आहे
आपुलकीचे माणुसकीचे
काही प्रसंगांनी तर काही नात्यांनी
घट्ट बंधननी तर आपलुकीच्या माणसांनी
त्यांच्या प्रेमानी त्यांच्या सहवासानी
माझ्या पुस्तकांत फार गर्दी केली आहे
पण सगळे धडे वाचले तरच पुस्तकाचे
सार कळणार आहे
सार कळणार आहे

-