ಮಾಗಿಸುತ್ತೆ
ಬಾಗಿಸುತ್ತೆ
ನಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ
ಅತ್ತಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿ
ಬೀಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ದಿನ
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾಳಿನ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ನಾಂದಿ

-

ಕೂಡಿಟ್ಟ ಕಣ್ಣಹನಿಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಕೇಳಿದ
ಮೇಘವೇ ಮೌನವಾಗಿ ಧರೆಗಿಳಿದಳು ವರ್ಷವಾಗಿ 🥲
ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ಅತ್ತು, ಕೂಡಿಸಿ ಹೇಳುವ ಮುನ್ನ ತೊಯ್ದು ಹೋಯಿತು ಮನದ ನೋವು.

-

ಅವನೆಂದರೆ
ಕವಿತೆಯ ಪದಕ್ಕೆ ಪದವಿ ಕೊಟ್ಟವನು
ಅದರೊಳಗಿನ ಭಾವನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕೂತವನು

-

ಸಂತಾಪದ ನಡುವೆ ಸಿಕ್ಕ ಹೆಗಲು
ಸಾವಿರ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು
ಮೌನದ ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಮಾತಿನ ಅರಿವಿನ ಮಹಾ ಪೂರವೇ ಹರಿದಿತ್ತು

-

ಅವನ ಹೆಗಲಿಗೊರಗಿ ಕೂತರೆ
ಹಗಲು ಮುಗಿದು ಇರುಳು ಇಳಿದರೂ
ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದರ ಪರಿವಿಲ್ಲ
ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟ ಅರಿವಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ

-

ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟ ಅನ್ನ
ಹಸಿದವನ ಪಾಲಿಗೆ ಚಿನ್ನ

-

ತವಕ, ಕಾತುರ, ಹಂಬಲಗಳ ಮಿಲನವೇ
ವಿರಹ, ವಿರಸದ ಮೂಲ
ಒಲವಿಗೆ ಕಾಯೋದು ಗೊತ್ತು
ಸಾಯೋದಲ್ಲ

-

ಮಾತಿಗೂ ಮೌನಕ್ಕೂ ಕಲಹ
ಅದುವೇ ಈ ಬರಹ

-

ಸಹಿಸಿದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಸಲಿಗೆ
ಸಾಕೆಂದಾಗ ಶುರುವಾಗಿದೆ ಸುಲಿಗೆ

-

ಕವಿತೆ ಹುಟ್ಟುವುದೇ ಹೀಗೆ
ಭಾವನೆಗಳು ಬಾಡಿ, ನೆನಪಿನ ಭೇಟಿಗೆ ಕುಂತಾಗ
ಬದುಕು ಕೂರಿಸಿ, ಮುಪ್ಪು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಗೋಳಿಡುವಾಗ

-