ખામોશ રહે જે તેનાં, ન બોલેલા વેણ સમજો,
હર ક્ષણ જે હસે, કહે શું તેનાં નેણ સમજો,

એકલા રહીને ખુશ જે, તેનો સ્વપ્રેમ સમજો,
સ્વનાં અસ્તિત્વને ભુલાવે જે, તેનો પ્રેમ સમજો,

કળા જ સર્વસ્વ જેની, તેની તમે પ્રીતિ સમજો,
ભાગ્ય કોસવું કરતાં, શું ઇચ્છે નિયતિ સમજો,

ખુદથી ખુદા સુધીની છે, એક સફર સમજો,
આ સફરે મળે જે, તેને હમસફર સમજો,

જીવનમાં જે થાય છે, તેની વ્યવસ્થાને સમજો,
રોજ હરિ કૃપા ન કરે, તેની વ્યથાને સમજો.

-કેવલરામાણી ખુશી

-

એક હળવો પ્રયાસ,
કાયમ રાખે છે આસ,

સપનાં રાખો જીવતા,
રાખો દિલ સંગ પ્રાસ,

પહોંચો ઊંચે મુકામ,
રાખી વિનમ્રતા ખાસ,

દરેક શ્વાસને માણો,
રાખો હરિમાં વિશ્વાસ.

-કેવલરામાણી ખુશી

-

અંધકાર ભરેલી, પણ મનને ગમતી,
એકાંતની ઓરડી, મને બહુ વહાલી,

કદી આશરો આપે, ને કદી છોડી દે,
ક્યારેક હસાવે તો કદી રડાવી દેતી,

કદી ભળુ તેની સંગે હું સખી બની,
ને કદી તેનાથી દૂર જવા દોડી જતી,

સુંદર છે સંગીત ને ઓરડીનો નાતો,
કે બેવ એકમેકના છે પાક્કા સાથી,

આ એકાંતની મજા છે, જો માણો તો,
પણ આની આદતથી તો જશો ડૂબી.

-કેવલરામાણી ખુશી.

-

સપનાનું આકાશ કે જેમાં અનેરો પ્રકાશ,
જ્યાં ઇન્દ્રધનુષમાં કરોડો રંગોનો ઉજાસ,

સૂર્યની ફરતે ફરી પછી જવુ ચંદ્રની પાસે,
પક્ષી બની ઉડવું મારે તે વાદળોની સાથ,

સપનાંના નભમાં સિતારાઓ પણ લાખ,
અંધારી રાતોમાં મળે, આગિયાનો સાથ,

આ આકાશની કોઈપણ મંજિલ નથી,
કે ઉડયા પછી પ્રત્યાગમન નો ન માર્ગ.

-કેવલરામાણી ખુશી.

-

એક અણદીઠી મંજિલની તરફ ચાલું છું,
હું ખુદથી જ દુર ખુદને શોધવા ચાલું છું,

અજવાળે એ ગુચવાયેલી ખુદને ન મળું,
હું મારી જાતને, પે’લા અંધારાંમાં શોધું છું,

નાની પગલીઓ ભરીને હજી જીવંત હું,
હાર ન માની મેં, એનો આભાર માનું છું,

કે હજુ પણ ઘણા વળાંકો બાકી છે હોં,
કાનજીનું નામ ભજીને ચાલવાં માગું છું.

-કેવલરામાણી ખુશી.

-

નિરાધાર નાતો જોડ્યો ‘તો તારાથી,
ટૂટી ગયો જો ને એક જ ઝટકાથી,

તારું તે નુર કેવું કાતિલાના હતું,
મારું હૃદય ઝગમગી ગયુતુ જે’થી,

અશ્રુથી તારાં, હૃદય કંપી જતું મારું,
ને જીવંત થતું જગ, તારી મુસ્કાનથી,

આજે વાદળ વરસાવે યાદો તારી,
છબી સર્જાય કો’ સંગીતની ધૂનથી.

-કેવલરામાણી ખુશી

-

સારા કર્મો ને વિનમ્ર આવકારો એ છે સુગંધ જીવનની,
કે પોતાના ભાવ વ્યક્ત કરવાની કળા મુકુંદ જીવનની,
આ સંસારનાં મધદરિયે તો સહુનો આત્મા કાંપી જાય છે,
કે કાનજીની ભક્તિમાં જ છે સાચી સારી સુરત જીવનની.

-કેવલરામાણી ખુશી

-

ख्वाबों की रेल से,
कभी उतरना न चाहती,
मेरी आशा का दिया, मैं,
बुझने नहीं देना चाहती,
रोज अपना नए रंग मिले,
और जीने की चाह बढ़े।

-केवलरामाणी खुशी

-

કદી પોતાનો મિત્ર બની તો કદી માં,
આ જીવન તો એકલું જ વિતાવવાનું,

કે છેલ્લા કણથી છેલ્લા ક્ષણ સુધી,
મુખે મુસ્કાન રાખી ચાલતા રહેવાનું,

કદી છોડી બધું ભાગવાનું મન થશે,
કદી વિચારશો આ છોડી કેમ જવાનું,

આ મન ખૂબ જ ચંચળ છે આપણું,
ઘડીક ગૂંચવાઈને પાછું સચવાતું,

જીવતર પર સવાલ કરાવે સહુ કદી,
આમાં આકરું પડે છે જીવતાં રે’વાનું.

-કેવલરામાણી ખુશી.

-

Me when my parents are sharing my embarrassing childhood incidents with a guest.

-