கண்ணா கண்டேனடி தோழி
நீயும் நானும்
உயிருக்கு உயிராய்
வேம்பு ஆலம்
போலவே வளர்ந்தோம்
இரவு பகல் பாராமல்
விடிய விடிய பேசியும்
நான் விரும்புகிற
மன்னவன்
உன் ஆசை
காதலன் என
சொல்லவில்லையே தோழி

-

நேசம் மிகுந்தால்
எண்ணம் எல்லாம்
பூ பூக்கும்
வசந்த கால நதிகள்
உடலெங்கும் பாயும்
குற்றால சாரல்
பன்னீர் தூவும்
வாழ்க்கை ரம்மியமாகும்

-

உன்னை முதலில் பார்த்து
உதயமானது சந்தோஷ கூத்து
இதயத்தில் நீ பிடித்து
வந்தது காதல் பித்து
நீ தானே வாழ்வின் முத்து
தேகமெல்லாம் குலுங்குது பூத்து

-

எங்கே தொடங்கும் நதி
நதியின் குறுக்கே தடுப்புகள்
இருந்தாலும் மீறி பாய்ந்து
செல்லும்
எங்கே பிறந்த மனிதன்
தடைகள் பல இருந்தாலும்
தன்னம்பிக்கை துணிவு
உறுதியாக மனதில் இருக்க
வாழ்க்கையின்
பயணம் தொடர்ந்து செல்லும்

-

எத்தனை தோள்கள்
சாய்ந்து கொள்ள
ஆதரவு தந்தாலும்
தாய் தந்தையர்
தோள்கள் போல
நம்மை
ஆதரிப்பவர்கள்
யாரும் இல்லையே
இந்த பூமியிலே

-

இரவு கவிதையில்
இசைகள் ஏதும் இல்லாமல்
இளங்மாங்குயில்கள் இணைந்தது
இளவேனிற் காற்று தாலாட்டு பாட
இதமான வருடல்
இந்த மானை உறங்க செய்தது

-

விழித்து இருக்க ஓர் இரவு
என்ன
பல இரவு கூட உனக்காக
விழித்து காத்து இருப்பேன்
என்னருகில் நீ இருக்க
வானத்தின் நிலவை
தொட்டு விடுவேன்
இமயத்தின் சிகரம்
ஏறிடுவேன்

-

உதிரம் தந்து
உயிர் கொடுத்து
பத்து மாதங்கள்
சுமந்து பெறும்
அன்னைக்கு
ஈடு எவரும் இல்லை
அன்னையின்
எண்ணங்கள்
எல்லாம் நிறைவேறும்

-

உன்னாலே விழித்தேன்
நித்திரை தொலைத்தேன்
நினைவில் நினைத்தேன்
நடுநிசியில் உன்னிடம் பேச துடித்தேன்
விழித்துக் கொண்ட இரவின்
மடியில் இசையை ரசித்தேன்

-

உடலை விட்டு உயிர்
பிரிந்த போதும்
உதிரம் வெளியே வருவதில்லை
பச்சை இலையாக மரத்திற்கு
உணவு அளித்து
நிழல் தந்து
மரம் வேண்டாம் என்று
உதறித் தள்ளியும்
உதிர்ந்த சற்று நேரம் வரை
மீண்டும் மரத்தோடு
சேர்ந்து கொள்ள
காற்றினில் ஊசல் ஆடி
இங்கும் அங்கும் ஆடி
பூமியில் விழுகிறது
சருகான இலை

-