: আৰু কোৱা...
:- কি কওঁ...?
: কোৱা, তোমাৰ খবৰ, তোমাৰ জীৱনৰ খবৰ!
:- বৰ বিশেষ একো নাই, সেই একেই দিনলিপিৰে
গতানুগতিক সময়ৰ অগতানুগতিক জীৱন...!!
তোমাৰ কোৱা, নতুন জীৱন, নতুন মানুহ, কেনেকৈ
গৈছে সময়বোৰ..!!
: একেবাৰে সহজ ভাষাত তোমাৰ দৰেই...!!
:- ওহোঃ, হ'বই নোৱাৰে..! তুমি চাগে কৰবাত ভুল
কৰিছা। অথবা নতুনক নতুনভাৱে উপভোগ
কৰিব জনা নাই..।
: হয়তো নহয়..। অতীতে ধুনীয়া কৰা জীৱনটোত
নতুনৰ আগমন মোৰ বাবে আচহুৱা...।
:- হ'লেও, অতীতে শিকায় , নতুনে আগবঢ়াই..!
: কাব্যিকতাৰ নামত অবান্তৰ মাথোন..!
:- নোৱাৰো তোমাক..হাঁহাঁ..!
বাৰু ভাল...?
: সাহ্যিতৰে কিয় কাঢ়ি লোৱা মোৰ হৃদয়ৰ কাব্যিক
চক্রান্ত! চুক্তি আছিলতো এনে নকৰাৰ...!!
বাৰু.., তোমাৰ দৰেই কওঁ,
মৰুভূমিৰ মাজত তৃষ্ণাতুৰ ল'ৰা এটাক যদি সোধা
হয়, "পিয়াহ লাগিছে নেকি..? " সি হয়তো
অপ্ৰস্তুতভাৱেই কৈ দিব "নাই" ,
আৰু তাতেই আৰম্ভ হ'ব এখন সুন্দৰ নাটকৰ,
বলিষ্ঠ ভূমিকাত থাকিব সি আৰু তাৰ পিয়াহ..!
সত্যৰ বাকৰিত ৰৈ ককবকাই ফুৰিব শ্ৰোতা
দৰ্শকে...!!
উত্তৰত আৰু কিবা বিচাৰা...??
:- অবান্তৰ মাঁথোন...!!
দুয়োৰে হাঁহিবোৰৰ সাক্ষী একাপ চাহ আৰু দূৰৰ পৰা চাই থকা এটা ধুনীয়া অতীত..!!
-কাব্যশ্ৰী

-

শব্দ ব্যঞ্জনাৰে ধোৱাই দিলো হয়
প্ৰতিটো আবেগক..!
পৃথক কৰি পেলালো হয় অপ্ৰিয় পৃষ্ঠাবোৰ
জীৱনৰ পৰা...আৰু
ৰৈ যোৱাকৈ লিখি পেলালো হয়..
হৃদয়ৰ আউললগা অনুভৱবোৰ ..!!
সচাঁকৈয়ে, জীৱনটো যদি কিতাপ হ'ল হয়
নিৰ্বিবাদে লিখিলো হয় ....
সমাজে সজোৱা জীৱনৰ নিমাত গাঁথা !!
আৰু শেষত হয়তো মনে মনে লিখিলোঁ হয়.....

এইয়া...
মোৰ শব্দৰ সাৱলীল শৃঙ্খল
তপ্ত অনুভৱৰ মৌন সমদল..!
স্বপ্নপ্ৰতাৰিত জীৱনৰ পৃষ্ঠাত নিৰ্মম বাস্তৱ...!!

-

ৰিক্ত হৃদয়ৰ ৰুদ্ৰ তাড়না
কোনেনো শুনিব সেই বিষাদ গাথাঁ..?
উন্মাদ হেঁপাহ জিনাৰ উন্মাদনা
সুধিব জানো বাস্তৱে সপোনৰ দুৰ্বলতা..?
সন্ধ্যা আকাশত হেঙুলীৰ খেলা..
নিৰৱধি আকাশে আঁকে জোনাকী আলপনা
নতুনে দিছে তাতে নতুনত্বৰ দস্তখত...
আবদ্ধ কৰিছোঁ তাক হৃদয় দস্তাবেজত..!!

-

মনে তোমালৈ বুলি
পলাশী আবেগ ৰচে..
সোণাৰুৰ হালধীয়াত
অপেক্ষাৰ আলপনা সাজে....♡





-kabyashree Goswami

-

আকৌ এটি নৱপ্ৰভাত....!
সূৰুষৰ প্ৰস্তুতি নিজক বিলাই দিয়াৰ!
এয়া নতুন আৰম্ভণি, মোৰ অধীৰ অপেক্ষাৰ
অন্য এক কাহিলি পুৱাৰ....!!

কুঁৱলীৰ ধূসৰতাত বিবৰ্ণ মোৰ
চিনাকি পথাৰৰ হালধীয়া হাঁহিটি... !
গালে-মুখে কুঁৱলীৰ হিমচেঁচা চুম্বন
আকাশে পিন্ধিছে সিক্ত শুভ্র আচঁল!!

কাঁচিয়লি ৰ'দে ...
বুকুত দি গৈছে এক অবুজ শিহৰণ!
পলকতে হেৰাই যোৱা অনুভৱ....
সাচি থৈছো নিৰৱে আঘোণৰ কুঁৱলীৰ
হিমচেঁচা ৰিহাৰ ভাঁজত...!!

-

-কাব্যশ্ৰী গোস্বামী

-

ৰঙীণ দস্তখত

সাঁচি থৈছো মোৰ সপোনৰ দস্তাবেজত
কৰা তোমাৰ ৰঙীণ দস্তখত...
মেলি দিছো আজি মোৰ সপোনৰ আঁচল
সামৰি ল'বানে দিগন্তৰ দিকচৌ ঘাটত...!!
আজি মোৰ সপোনৰ আলিবাটটিও
বাৰুকৈয়ে ৰঙীণ হৈ পৰিছে... ,
হয়তো তোমাৰ নামত পলাশীও
ৰঙাৰ প্ৰেয়সী হোৱাৰ নৱস্বপ্ন ৰচিছে...!!
প্ৰেমৰ পৰশত সপোনে সিঁচিছে আবেগৰ অচিন কিংশুক..!!

-

শেৱালিৰ হাঁহি

কোনে কয়...শেৱালিৰ হাঁহিত
নাচে হিমচেঁচা শৰতৰ সপোন...
জানে জানো সেই অজান কবিয়ে
চিনাকি হাঁহিয়ো যে কিমান অচিন..!!

বুজা জানো কেতিয়াবা.. ৰাতিফুলা শেৱালিৰ
তলসৰা হাঁহিৰ গুপুত নিবিড়তা...
দেখা মাথোঁ শৰতৰ বুকুত আঁউজি....
অভিশপ্ত হাঁহি লৈ শেৱালিয়ে দি যোৱা
প্ৰতি শৰততে ভালপোৱাৰ স্নিগ্ধতা..!!

ৰাতিফুলা শেৱালিৰ আৰ্তনাদৰ ক্ৰন্দন শুনিছা?
অনুভৱ কৰিবাচোন কেতিয়াবা.....
নহ'লে দুৱৰিক সুধিবা তাৰ বিষাদ-বেদনা
কি ঠিক, তলসৰা শেৱালিৰও কিজানি
প্ৰতি নিশাই ৰচে বেদনাৰ শুভ্র অশ্রুমালা..!!
- কাব্যশ্ৰী গোস্বামী

-

...প্ৰাপ্তিৰ আকাংক্ষা....

নিজকে কেতিয়াবা প্ৰশ্ন কৰিবাচোন
প্ৰকৃততে তুমি কি..?
হয়তো উত্তৰৰ জটিলতায়ে
তোমাক বাৰুকৈয়ে আমনি কৰিব...!!
হয়তো এবাৰ ভাবিবলৈ বাধ্য কৰাব
তুমি যে জীৱন নাটৰ এক ব্যৰ্থ নায়ক..
অথবা মিছা প্ৰতিশ্ৰুতিৰে প্ৰতাৰণা কৰা
এক অভিশপ্ত খলনায়ক...!!

সেয়ে কৈছে প্ৰণয়...
অকণমান থমকি ৰোৱা, এবাৰ ভাবা..
প্ৰকৃততে কি প্ৰাপ্তিৰ আকাংক্ষা তোমাৰ..,
হয়তো কিছু প্ৰাপ্তিৰ প্ৰান্তত থকা
অপ্ৰাপ্তিৰ প্ৰাঞ্জল প্ৰণয়িনী হে তোমাৰ স্বপ্নিলকাম্য...!!

-

আশাৰ অব্যাহতি

আজি হেনো পৃথিৱী ৰুগ্ন...
আজি যেন সকলো ক্লান্ত, সকলো ক্ষান্ত
ব্যস্ত পথিক আজি পথভ্রষ্ট
জন কোলাহল আজি নিস্তব্ধ....!!

আজি মাথোঁ উন্মুক্ত লুপ্তপ্রায় বিহঙ্গগিনী
প্ৰতীক্ষাৰ শাওণ আজি নিমগ্ন সেউজপ্ৰিয়াৰ হাঁহিত
পুৰণি দম্পতিৰ ব্যস্ততা আজি
জীৱনে দিয়া জীপাল স্মৃতিত ..!!
এইয়ায়েই যেন তলাবন্ধীত্বয়ে ব্যস্তময় জীৱনক দিয়া
আপোনত্বত আশাৰ অব্যাহতি...!!

-