*मराठी...*

अभिमानाची माय मराठी
गोड दुधाची साय मराठी

लुळा,पांगळा असो लंगडा
आधाराचा पाय मराठी

भेसळ करता भाषेची मग
बघून खाते हाय मराठी

वासरु दिसता हंबरते जी
गोठ्यामधली गाय मराठी

कसे विसरता माय मराठी
गुलाम आहे काय मराठी

-

खास दिवस ना असतो काही सारे अपुले
हळूच म्हणतो अलगद ये तू मिठीत छकुले

-

वचन मागते...8/8/8

हातांमध्ये हात नेहमी तुझा पाहते
जन्मोजन्मी तूच पती हो वचन मागते

साडी,गाडी,नोकर,चाकर,जमीन,जुमला
पैसा,अडका सर्व कशाला मला लागते

काळजी तुझी क्षणाक्षणाला वाटत असते
जीव गुंतला म्हणून वेडी अशी वागते

दूर असा तू... आठवणीने उदास होते
रात्र रात्रभर तुझियासाठी अशी जागते

दोन ध्रुवावर दोघे आपण किती वेगळे
तुझी नि माझी प्रेम कहाणी तरी गाजते

-

चॉकलेटही हल्ली गोडच लागत नाही
कारण सारा गोडवा सखे तुझ्यात आहे

-

सावरताना लागली मला ठेच म्हणालो
जखमेलाही अलगद दुःखे वेच म्हणालो

हाक सुखाला की दुःखाला..मारु कुणाला?
कसा नव्याने पडला मोठा पेच म्हणालो

पाठीवरती सुरा खुपसतो आप्तच अपुला
त्यालाच कसा वरती अलगद खेच म्हणालो

नात्यांमध्ये रीत जगाची हवी कशाला
मनास पटता मीही त्याला तेच म्हणालो

काय म्हणाला? कसा म्हणाला? प्रश्न किती ते
मनासारखे जगत रहावे... हेच म्हणालो

सौ.आश्विनी श्रीहरी मेंगाणे

-

अलगद करुनी मंत्रमुग्ध ती कवेत घेते
वरदान तिला रात्री राणी सुगंध देते

-

फटाक्यांचा धूर
ठेवावा सदा दूर

श्वसनास त्रास
नकोच ध्यास

जीव बेजार
किती लाचार

क्षणिक सुख
देते किती दुःख

बाळ होई हट्टी
करते कसे कट्टी

वाढते प्रदूषण
जीवास दूषण

नको त्रासाचा पूर
फटाक्यांचा धूर

-

नको कोरडी माया
खोटी खोटी छाया
आयुष्याचा जातो
उगाच वेळ वाया...

मौनातले बोल
करती अबोल
जखमा मनास
होतात खोल...

दिखाऊ चेहरे
सारेच मोहरे
वागतात कोठे
कधी ते खरे...

दुःखावते मन
प्रत्येक क्षण
केले या मनाने
कित्येक पण...

अजब ही काया
ढासळतो पाया
नको देवा तेवढी
कोरडी ही माया...

सौ. अश्विनी श्रीहरी मेंगाणे

-

प्रेम माझे व्यक्त केले आज ओठांनी
त्याच प्रेमा गप्प केले आज नोटांनी

-

वृत्त... पादाकुलक

मज वेडीला कळले नाही
प्रेम कधीही टळले नाही

सोडून असा तू गेल्यावर
अवसान कधी गळले नाही

अशी संकटे खुपदा आली
पाठ फिरवून पळले नाही

प्रयत्न केले,तरी न कळले
कळले जरी वळले नाही

दिल्या परीक्षा प्रेमासाठी
प्रेम तरीही फळले नाही

-