सहवास
मराठीचा

-

तो
कणखर असतो म्हणे
तरी रडणं त्याचं व्यर्थ
किती केलं त्याने तरी
नाही इथे भावनांना अर्थ...

तो कर्ता पुरुष घरचा
कर्तव्यं त्याची खास
किती असो मनात
त्याने ठेवू नये आस...

ती अबला, ती नाजूक
तो मात्र कठोरच हवा
भावनांचा भेद असा
न जाणे कधी मिळेल दवा...

तिच्यासाठी तर होते
लेखणी हळवी किती
त्याचं वर्णन करताना
कदाचित तीसुद्धा रिती...
© कामिनी सुरेश खाने

-

नाश नरकासुराचा
कान्हा लाडका मानाचा
सुरुवात विजयाची
गंध अभ्यंगस्नानाचा...

असे लक्ष्मीपूजनाला
मान लक्ष्मीचा त्या खास
पाडव्याची आतुरता
आणि समृद्धीचा वास...

बळीराजा राज्य करो
म्हणे बलिप्रतिपदा
भाऊबीज जिव्हाळ्याची
भेट भावंडांची सदा..

सण प्रकाशाचा असा
जाई भेदून अंधार
आल्या गेल्या पावलांना
याचे खुणावते दार...
© कामिनी खाने

-

मेरे इन लफ्जों को
मेरी जिंदगी मत समझिएगा
वो तो आज मौका है
वरना जिंदगी में ऐसा माहौल नहीं होता
© कामिनी खाने

-

ये मौसम ही दवा
और यही मौसम दुआ भी हैं
आप बस लिखते रहिए
लफ्ज़ हर दर्द में असरदार हैं
© कामिनी खाने

-

गेल्या भिजवून सरी
रंग हिरवा उरला
चाहुलीने त्या ऋतूच्या
देही गारवा मुरला...
© कामिनी खाने

-

राखाडी रंग...
या रंगाचं एक वेगळंच आकर्षण वाटतं. म्हणजे काळ्या आणि पांढऱ्या अशा दोन रंगाचा मिलाफ साधत बनलेला हा रंग स्वतःची एक वेगळी ओळख निर्माण करून अस्तित्वात आहे. मात्र मला तर या रंगापासून वेगळीच प्रेरणा मिळते. हा असा रंग आहे जो ढगांनी झाकोळलेल्या आभाळातही दिसतो, ज्याने आभाळाला गवसणी घालण्याचा प्रयत्न करावासा वाटतो...
तर हाच रंग त्या राखेचाही असतो जी जमिनीवर पाय रोवून ठेवायला शिकवते, जेणेकरून कधीही उडण्याच्या प्रयत्नांची राख होणार नाही.
हा स्थिर रंग मनाला भुरळ घालण्यात यशस्वी ठरतो.
© कामिनी खाने

-

भिजलेल्या वाटांवर
आस तुझ्याच येण्याची
दाटलेल्या नभाखाली
ओढ कवेत घेण्याची...

झाले धूसर सारेच
स्पष्ट तुझीच प्रतिमा
पाहण्यास तुला सख्या
विसरते माझ्या सीमा...

हसणाऱ्या नयनांचा
मोह टाळू सांग कसा
चोरट्याशा पावलांचा
मनी उमटला ठसा...

गारव्यात चिंबचिंब
बिलगून जाई वारा
तुझ्या चाहुलीने पहा
अंगावरी हा शहारा...

थेंब टपोरे झरती
कधी बरसती गारा
गंधाळून बघ जीव
शोधे तुझाच किनारा...

-

-

झुकलेल्या तिच्या पापण्यांनी
केला मनावर स्पर्श असा
रंगलेल्या ओल्या सांजेवर
उमटला तिचा खास ठसा...

-