મઢાવી લઉં હૈયાની હવેલીએ હર હંમેશને એક દર્પણ,
કે નિહાળું જ્યારે જ્યારે મને, ત્યારે તને જ પામું હરપળ.

-

पनपता रहेगा
ये इश्क
तेरी यादों की
अगवाई मे,
बस जिंदगी के
इन पहियों को
तेरे साथ
होने का
एहसास
काफी है।

-

મુજ નસેનસમાં વહેતી ભારતની રસધાર,
અભિમાન મને એટલું કે, હું મા ભારતીનો સંતાન

રોપાયેલ સંસ્કૃતિનું વટવૃક્ષ કેવું ઘટાદાર!
એનાં છાંયે પાંગરતો દેશ પ્રેમ, આ ધરાને વફાદાર

નદી, વનરાજી ને પશુંપંખીઓ ભિન્નાકાર,
કેવી મારાં દેશની ગરિમા! કુદરત ય કરે રમમાણ

ભારતભોમની પાઘડી આ તિરંગો દેશકાજ,
એની તો શું વાત કરું, એ તો ફરકાઈને હરખાય!

રજેરજ વંદન કરે આ માટીને વારંવાર,
રાખી લલાટે થતું તર્પણ, લોહી એ તો ખબરદાર

વિસ્તરિત આ જનમેદની કેવો એનો હુંકાર!
અવનીનો હરેક કણ કરે, ભારતનો જય જયકાર.

-

ઈચ્છું કે, મારાં શબ્દો કાગળ સમ તારા હૃદય પર પણ રાસ કરે
અજરામર બાંધું ઘૂંઘરું આશય તણો, જેનો નિનાદ તુને ખાસ કરે.

-

વધ-ઘટ થતું શશીનું નૂર એમાં રવિનું તેજ છલકાઈ રહ્યું,
અમાસે અંધકારનો કહેર પણ પૂનમે હરખભેર મલકાઈ રહ્યું,

કેમની કરાવું આ કલમ થકી એકમેકના પૂરકની હરીફાઈ!
ભાનુ ય ચાંદનીનું રસપાન કરવા, નિસ્તેજ થઈ ગરમાઈ રહ્યું.

-

ચાલી નીકળ્યાં ભવસાગર તરવા લઈ વિશ્વાસ કેરી નાવ,
ને જોત-જોતામાં તો આ એક બનાવ થઈ ગયો!

લાગ્યું કે જે સંબંધો જોડાયાં એમાં નિસ્વાર્થ છે લગાવ,
ને ઊંડા ઉતરીને જોયું તો એ તણાવ થઈ ગયો!

ઊમળકો હતો કે જીંદગી એકાદ પ્રેમનો પાઠ તો ભણાવ,
જોયું તો લાગતો સપાટ માર્ગ, ઢોળાવ થઈ ગયો!

કહ્યું કે દિલમાં રહેવા કાજ લાગણીની ઈમારત ચણાવ,
થોડા ઘણા દિ'સે તો હું એમાં ઘરકાવ થઈ ગયો!

ઓળખાણ હતી આમ તો મોટી, ને કેવો ભ્રમનો પહાડ!
જાત શોધતાં જોયું તો ચરાવતો ગોવાળ થઈ ગયો.

મિથ્યા લાગતી એ વાતો કે ના આવે માણસાઈમાં કટાવ,
'જીનલ' એમાં તો રાતોરાત સ્વાર્થનો છંટકાવ થઈ ગયો.

-

ભૂલાવી દઈ વાતોમાં થયેલી વધઘટ, સાંજે મળીએ કે?
ને ચૂકવવા નેણની રાતભરની ખટપટ, સાંજે મળીએ કે?

આંસુ પણ વિચાર કરે છે હવે આ પાંપણોને ઓળંગતાં,
શાંત કરીને તોફાની દરિયાની રમઝટ, સાંજે મળીએ કે?

-

આ જીવનને ઉઠતાં, જમતાં ને સૂતાં કેવળ તારો આધાર,
એથી મળેલ સ્મૃતિ, શક્તિ ને શાંતિ થકી માનું તારો આભાર,

મળતો તડકો, છાંયો ને વરસતો આ મેઘ કેવો અનરાધાર!
એથી મળેલ સાહસ, માનસ ને ભીનાશ થકી માનું આભાર,

હોય ભલે સુખ, દુઃખ કે પછી ઝરતું ઝરણું આંખે ચોધાર!
હર ટાણે તે ચાંપ્યો છાતી સરસો, કઈ રીતે માનું હું આભાર?

કેમ ખોળું સાથ! અહીં કણે-કણમાં કેવળ તારો જ ભાર,
'જીનલ' અહર્નિશ કોઈ કારણ વગર જ માને તારો આભાર,

હે પ્રભુ! તે ઘડેલાં કાચી માટીનાં કોડિયાંનાં આ બજાર,
હું કૃતજ્ઞી, કરું કર્મઠ દીપ પ્રજ્વલિત ને માનું તારો આભાર.

-

અમથી હતી એ કેડી જ્યાં એકલું જીવન દોડતું હતું,
હાથ થામનાર મળ્યો મુસાફર ને સપનું નવું ખીલતું થયું

ગૂંથી હતી જે માળ નિતરતાં નેહ તણાં મણકા થકી,
એનાં એક એક મોતીએ હવે પ્રેમનું ગૂંથણ ગૂંથાતું થયું

રચાવ્યો હતો રાસ લાગણીનાં ઊંડા દરિયે ઉમંગથી,
ઉમેરો થયો તુજ રાગનો ને સંગીત પ્રીતીનું ગવાતું થયું

શુશોભિત હતી એ કાચા રંગોની સુવાસિત રંગોળી,
બેદાગ રાખેલું મુજ જીવન હવે, તારા રંગે રંગાતું થયું

ખોખલી હતી વાતો આ હૃદયમાં અનુરાગી સાથની,
પગરવ ગૂંજ્યો હૃદયદ્વારે ને બેજાન હૈયું ધધગતું થયું

શ્યાહીનો ખડિયો ઢોળાયો ઘણાં ફલક પર ઠાઠથી,
'જીનલ'ની કલમથી મઢેલ કાગળનું સરનામું હવે તારું થયું.

-

સંદૂક આ દર્દોનો આજ લગી બંધ રાખ્યો છે કાંઈ!
નહિ તો તાળી મિત્રોની ભીડ આટલી દેખાય કાંઈ?

જોને દર્દો ય દુઆઓમાં મુનાફો કરે છે આજકાલ,
શુદ્ધ ખરીદદાર વગર એમ આ દુકાન ખૂલશે કાંઈ?

-