అమ్మో సూర్యుడు వచ్చేశాడు
వెలిసిపోయిన వెన్నెల
తావు తెల్సుకున్న తారలు

-

వామ్మో ఎంటీ వేడి!
సూర్యుడు వస్తున్నాడు
చందమామ కరిగి
చుక్కలుగా కురిసింది

-

Life can be messy yet beautiful,
as it is made by you.

-

is either left unnoticed
or loved till the eternity.
Not like those leaving their
loved ones in the midway
or staying with no love.

-

Do you still miss me like those stars
miss the moon on a no moon day
knowing that their wait lasts just for a day?
Or like an eye missing it's eye lash
that has fallen to fulfil a dream
that never appears to your eye?
Or like the soil longing for the touch of a rain drop
in the presence of an innocent kid
who even loves to water the weeds daily?
Or like a stem missing it's rose
which left for the birth of a new bud?
Or like a kid who lost his toy in the crowd?
Or like a hosteller craving for mother's recipes?
Remember that I'm an unworthy soul.
I may return to you in short time.
I may leave you for you.
You may remain blind to see the ones
who genuinely care for you.
I may leave you with no reason
if I feel I'm not the right person.
You may be lost in search of me.

-

ఎన్నో జ్ఞాపకాలు, ఇంకెన్నో ఆశలు,
చాలీచాలని అక్షరాలు.
నాకు పరిచయం ఉన్న పదాలకీ,
వాటికి పరిచయం అయిన పర్యాయాలకీ,
నా పర్యాయాలను పరిచయం చేయగలనా?
సమయం కుదిరినా కుదించలేనేమో,
కుదించి రచించినా పదాల నడుమ ఖాళీ నుండి అవి పారిపోతే?
అసలే అవి కుదురుగా బయట పడవు అని
నా పాళీ ఎప్పుడు చెప్తూనే ఉంటుంది.
బయటపడినా స్థిరంగా ఉండవు అని
నా సిరా హెచ్చరిస్తూనే ఉంటుంది.
చదవని కవితలకు చిరిగిపోయే నేను ఎందుకు
అనే బాధని చింపిన ప్రతీ కాగితం తనలో ముడుచుకుని
విలపిస్తుంది మౌనంలో మౌనంగా.
అప్పుడు అర్థమైంది ఎన్నో అనుభవాలు, ఇంకెన్నో అనుభూతులు,
అనిచివేసిన క్షణాలు, అనిచివేసుకున్న మాటలు,
కలిచివేసిన కథలని నా ఎద ఎన్ని ఏళ్ళైనా ఒడిసి పట్టుకోగలదని,
ఎంత భారమైనా చలించకుండా చెంతన ఉంచగలదని.
ఈసారికి నా కలాన్ని కాగితాన్ని విడగొట్టి,
ఈ కాలాన్ని ఆ కాలాలతో జత చేస్తూ,
కనులు తెరిచే కలలు కంటూ ఉన్న ఈ రేయిలో

-

I'm jealous of you

-

I used to love my anklets
when I was 2-3 years old.
I loved their sound,
It made me smile and laugh too,
encouraged me to walk,run even jump too.
Those sensitive ankles never felt pain.

Those were my school days,
I slowly started ignoring their sound,
I even got irritated with the combo of socks and anklets,
Started to bear them instead of loving.

Today I don't wear socks
and anklets too.
I neither bear nor ignore them,
I just left them and loved their absence.
I never had a thought of wearing them again.

I think I'm those anklets today.
Everything I did was returned to me by you.

But my love for you will remain constant,
No matter if you stay in touch or not
I love you in your absence too,
just like the way I love a nose ring.

-

Think twice to tie thrice

-

Trust me for once

-