ପତାକା ସବୁକୁ ହାତରେ ନେଇ ବାହାରି ଆସୁଥିଲି ମୁଁ।ନନ୍ଦୁ ର ମଉଳା ମୁହଁଟାକୁ ପଛକୁ ବୁଲି ଥରୁଟାଏ ଦେଖିବାକୁ ସାହସ ନଥିଲା ମୋର। "ଯେଉଁ ହାତ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ତିଆରି କରୁଛି, ସେହି ହାତକୁ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉଡେଇବାର ସୁଯୋଗ ନାହିଁ।ଯେଉଁ ହାତ ସେଓ ବୁନ୍ଦି କୁ ପ୍ୟାକେଟ୍ ରେ ଭର୍ତ୍ତି କରୁଛି, ସେହି ହାତ ସେହି ସେଓ ରୁ ମୁଠାଏ ନେଇ ନିଜ ପାଟିରେ ପକାଇବାକୁ ରାହା ଖୋଜୁଛି। ବହୁ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଇଂରେଜ ସବୁ ଭାରତ ଆସି ଶାସନ କରୁଥିଲେ।କିନ୍ତୁ ସେ ରାଜାରାଜୁଡା ଅମଳ ରେ ସାଧାରଣ ଜନତାର ଭୁଲ ଥିଲା କ'ଣ? କିନ୍ତୁ କଷ୍ଟ ତ ସେ ହିଁ ଭୋଗୁଥିଲା।ଠିକ ସେମିତି ଗୋଟେ ଇଟାଭାଟି ଶ୍ରମିକର ପୁଅ ହୋଇ ଜନ୍ମ ହେବା ବା ବଜ୍ରପାତ ରେ ତା ବାପା ମା'ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହେବା- ଏଥିରେ ନନ୍ଦୁ ର ବା କଣ ଭୁଲ ଥିଲା?କିନ୍ତୁ କଷ୍ଟ ତ ସେ ହିଁ ଭୋଗୁଛି। ଏଇ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତରେ ବି ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡକ ପାଇଁ ନନ୍ଦୁ ପରି କେତେ ଯେ ପିଲା କେତେକେତେ ଛୋଟାସାହୁ ଙ୍କ ଅଧୀନରେ ମୁଣ୍ଡ ବିକି, ନିଜ ଶୈଶବର ସ୍ୱପ୍ନ କୁ ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେଇ, ରେଡିଓରୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଲାଲକିଲ୍ଲାର ଭାଷଣ ଶୁଣି, ନିଜକୁ ସ୍ୱାଧୀନ ବୋଲି ମିଥ୍ୟା ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଉଥିବେ, ତାର କିଛି ଠିକଣା ନାହିଁ।" ଏମିତି କେତେ କଣ ଭାବୁଭାବୁ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲି ମୁଁ। ମୋ ଭାବନା ଗୁଡାକୁ ଉପହାସ କରି ବାପାଙ୍କ ରେଡିଓ ଗାଉଥିଲା-
" ସାରେ ଜହାଁ ସେ ଅଚ୍ଛା,
ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନ୍ ହମାରା।" 😍❤💟

-

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦିବସ
ରାତି ପାହିଲେ ସ୍ୱାଧୀନତା ଦିବସ ।ବଡି ସକାଳୁ ପ୍ରଭାତ ଫେରି ସାରି, ତେଣେ ଗାଁ କିଲ୍ଲା ପଡିଆରେ ପରେଡ୍ ପ୍ରତିଯୋଗୀତା ରେ ଭାଗ ନବାର ଅଛି। ଏମିତି ରେ ବି ଆମ ସ୍କୁଲ ର ମୁଁ ହିଁ ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରୁଥିଲି। ଭାବିଲି ଛୋଟା ସାହୁ ଘରୁ ପତାକା କିଛି କିଣିଆଣେ।ଛୋଟା ସାହୁ ଆମ ଗାଁ ର ଜଣାଶୁଣା ନାଁ ଟେ।ହୋଲିରେ ଫଗୁ ର ପ୍ୟାକେଟ୍ ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଦୀପାବଳୀର ତାଳଫୋଟକା ଯାଏ,ସବୁ ତାରି ଘରେ ତିଆରି ହେଇ ବିକାଯାଏ। ସେଠି ପହଞ୍ଚି ଦେଖିଲି ଛୋଟା ତା ଦୁଇ ହାତରେ ଭାଙ୍ଗ ମନ୍ଥି ମନ୍ଥି ଟେଳାଏ ଟେଳାଏ ନେଇ ପାଟିରେ ପକାଉଛି। ମୋତେ ଦେଖି ତା ନାଲିକଳା ଦାନ୍ତ ଗୁଡା ଦେଖେଇ ପଚାରିଲା," କୁଆଡେ ଆସିଲେ କି ଫକୁ ବାବୁ?"।"ମୋ ନାଁ ଫୁକୁ, ଫକୁ ନୁହଁ।"ମୋ କଥା ଶୁଣି ଆଉ ଥରେ ଦାନ୍ତ ଦେଖେଇ କହିଲା," ହଉ ହେଲା।କଣ ନେବେ କୁହନ୍ତୁ।" "ତ୍ରିରଙ୍ଗା କୋଡିଏ ଟା ଦରକାର। ପଇସା ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ନେଇଯିବ।"ମୁଁ କହିଲି। ମୋ କଥା ନସରୁଣୁ ଯୋରକରି ଡାକଟାଏ ପକାଇଲା ଛୋଟା - "ନନ୍ଦୁ▪▪ନନ୍ଦୁରେ। ବାବୁଙ୍କୁ ପତାକା କୋଡିଏ ଟା ଦେଇଦେଲୁ।ଯାଆନ୍ତୁ ବାବୁ, ସେ ଭିତର ପିଣ୍ଡାରୁ ନେଇ ଆସିବେ।"

-

ଦିନଥିଲା ,ସଂଧ୍ୟାରେ ଘରେ ବିଜୁଳି ଚାଲିଗଲେ ମନରେ ଆସୁଥିଲା କେତେ ଶୀଘ୍ର ବିଜୁଳି ଆସିଯାଆନ୍ତା କି।କିନ୍ତୁ ଯନ୍ତ୍ରଭରା ଆଜିର ଜୀବନରେ ଇଛା ହେଉଛିକି ଦଶ ମିନିଟ ପାଇଁ ବିଜୁଳିଟା ଚାଲିଯାଆନ୍ତା ନାହିଁ । ଆଲୁଅଭରା ଜୀବନରେ ଅନ୍ଧାରକୁ ବି ଟିକେ ମନଭରି ଉପଭୋଗ କରନ୍ତି । ବିରାଟକାୟ ଷ୍ଟ୍ରୀଟ ଲାଇଟ୍ ଆଗରେ ଫିକା ପଡିଯାଉଥିବା ଜହ୍ନର ଶୀତଳ ପରଶ ଟିକେ ପାଆନ୍ତି ।

-

Some roads in life
are long and lonely,
filled with tears,
rude silences and melancholy.

Some roads before they terminate
show signs red and blue
while some end abruptly
without even a single clue.

Every road ends somewhere
bcz every road has to,
know this eternal fact before
you walk on alluring paths too.

-

Kritika sighed and gestured him to come inside.
"No,No..I cant go further
inside this ladies toilet complex.
If someone watches me,
i will be suspended from school", an alarmed Rihan responded.

-

Recombination

-

ଲକ୍ଷଲକ୍ଷ ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଫିକା ତାରା,ନା ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକଦାତ୍ରୀ ଜହ୍ନ ? କାହାକୁ ପସନ୍ଦ କରିବ ତୁମେ ଓ କାହିଁକି?" ସାହିତ୍ୟ ଶିକ୍ଷକ ପଚାରିଲେ।

-

When Rihan saw her, he almost fainted. With a blood soaked body, torn clothes and mutilated genitalia, her body was lying there devoid of any signs of life. Few drops of tear had dried on her dust laden cheeks. Her beautiful nails draped with maroon nail colours were dirty with the mud underneath.


Read in caption.......

-

In fact, in her 5 years of high school and intermediates, she had seen numerous such boys with damn cute figure, damn good academics and blah blah blah, and had never felt anything for anyone ,but one such incident happened in college that made Kritika fall for Rihan.

Read in caption.......

-

"What is the matter with you,
Miss Chakraborty? Why aren't you writing?" she was brought back to reality by Miss Elina's shrill voice.

Read in caption

-