જાણે દિવસ ને રાત મળે
ને થાય સંધ્યા ટાણું...-
ये शर्दिया जो ना तेरे साथ गुजरी,
तो ये शर्दिया क्या ख़ाक गुजरी,
ए कंबल, ए रजाई, ए बिस्तर सब खाली,
बिन तेरे ए रात सारी नापाक गुजरी...-
તને જોઈને દિલ એક ધબકારો ચૂકી જાય છે,
બીજા કોઈને જોઈ આવું ક્યાં કોઈ'દી થાય છે,
સત્ય-અસત્ય, અર્થ-નિરર્થ, બધું ગૌણ સમજો,
મારી સામે જુઓ ને કહો, તમને આવું કોઈ'દી થાય છે?...-
એક ઉંમરના થઈ જવાના,
પછી બધાં અંગ વાંકા વળી જવાના,
મેં કહ્યું તું એમને, ચેતજો,
એ મારી વાત ક્યાં વળી માનવાના,
કીડીએ સંગ્રહ કરેલાં એ બધાં,
બાજરીના દાણા હોલા ખાઈ જવાના,
મારી સાથે બનેલી એક ઘટનાના,
આખરે ખાલી તાણા વાણા રહી જવાના,
હું ઊગ્યો ને આથમી પણ ગ્યો,
મારા પછી અંધારાના કિરણો રહી જવાના,
એમણે પૂછ્યું ને મેં જવાબ આપ્યો,
આ શબ્દોના ખેલમાં, ઈશારા જીતી જવાના......-
એક દિવસ આવો દિવસ જાયને ત્યારે આવું થાય છે,
એક દિવસ તારાથી દૂર રે'વાયને ત્યારે આવું થાય છે,
મઘમઘતી લાગણીઓથી ભરેલો તારો એ સ્પર્શ,
એ સ્પર્શથી જ્યારે દૂર થવાયને ત્યારે આવું થાય છે,
શબ્દોએ આમ તો ધાંધલ ધમાલ મચાવી રાખી છે,
એ શબ્દોમાં ક્યારેક તું ના લખાયને ત્યારે આવું થાય છે,
મારી આ રદિફ ને કાફિયા ને મક્તા વગરની ગઝલ,
આ ગઝલમાં તારી હાજરી ના વર્તાયને ત્યારે આવું થાય છે,
સમય વહ્યા કરે છે ને જિંદગી જીવાતી રહે છે એમ તો,
ને આ જિંદગી તારી યાદમાં જીવાયને ત્યારે આવું થાય છે....-
क्या कहा "इश्क़ दरिया है, दरियामे डूब जाओे",
तो फिर जिंदगी को धोका समजो और मर जाओ...-
तुजपे एक नजर जो पड़े, फिर नजर तुम पे ही ठहर जाए,
देखो, एक नज़र तुझे देखने को नजर कितनी तरस जाए...-
આવતા રહો કે છે દ્વાર ખુલ્લા,
કમાડ પર જાત ટાંગી આવકારો આપું છું....-
ઊડવાનું ભૂલી ગયું છે એ પંખી ત્યારથી,
ખબર પડી કે માણસોને હવે પાંખો આવી, જ્યારથી..-
ये बिखरी जो जुल्फ़े है, तुम सवार क्यों नहीं लेती,
या फिर इसकी खुश्बु, तुम उतार क्यों नहीं देती,
चेहरे से मेरे लिपटती रहती है ये हर वक्त,
चेहरे पे मेरे इसे तुम, पसार क्यों नही देती,
नदिया अंगडाई लेती है समंदर के पास,
वैसी अंगडाईयो से मुझे, तुम निखार क्यों नहीं देती....-