અવતરી આવે પ્રભુ, ધવલ સ્વચ્છ વસ્ત્રો ધારણ કરી,
રોગી નિરોગીની કરે સારવાર, રોગચાળાનું મારણ કરી,
~'હાર્દ'

-

અમને અમારી ખબર ક્યાં છે;
લોક પૂછે તમારી ગઝલ ક્યાં છે,

મૌન રહ્યાં સદૈવ, હદય ભાવ સાથે;
'હાર્દ' પૂછો તો મારી મજલ ક્યાં છે,
~'હાર્દ'

-

પથ્થર બનાવી મુક્યાં અમને પ્રેમમાં,
હદયનાં ભાવ પ્રગટ કરવા ક્યાંથી,

ને અમથાં સવાલ કરી મૂકશે લોકો,
'હાર્દ' તે આપેલા એ જવાબ માંથી,
~'હાર્દ'

-

ગણિત સમજી ન મથો સંબંધમાં, નથી અહીં કોઈ ખરાખરી,
માંડ તાળો મળ્યો સફરનો, છે આખરે સુખદુઃખની સરાસરી,
~'હાર્દ'

-

પ્રભાતમાં પ્રભાસ પૂંજ સાથે પથરાયો પ્રકાશ પટ પર,
મુક્ત મને માણી રહ્યો, આહલાદક થઈ રહી એ પળ,
~'હાર્દ'

-

શું કરું મૂકી દઉં? સંવાદમાં કોઈ વાત નથી રહી,
'હાર્દ' હવે એકતરફી તલવારમાં ધાર નથી રહી,
~'હાર્દ'

-

પ્રથમ પગલું ભર્યું મરુસ્થળ પર,
છાયો જોયો તો હું ભૂલી ગયો,

કંટક પંથની આદત હતી મને,
ગુલાબ જોયું તો હું રડી ગયો,
~'હાર્દ'

-

મારા દિલે મનાઈ ફરમાવી છે મને,
હવે લાગણીઓ સાથે રમવા નઈ દઉં તને,
~'હાર્દ'

-

ભરત ભરેલા વસ્ત્રોમાં, આ ગરવી ગુજરાતણ નાર,
મનડાં મોહી એ બેસે, પછી હૈયાં કેમ ન માને હાર,
~'હાર્દ'

-

જઈ બેઠો છું એવાં ટેકરે,
જ્યાં ધરા ને આભનો મિલાપ દેખું,
એમાં વરસી છે વસમી ઘડી,
જ્યાં બધાને એકબીજાથી ખિલાફ દેખું,
~'હાર્દ'

-