ਤੇਰਾ ਏਕ ਸਵਾਲ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ,
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਮੋੜਾਂ ਤੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਖੜ੍ਹਦਾ ਸੀ।
ਨਾਲੇ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਯਾਰ ਮੇਰੇ,
ਏਨਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਕੇ ਰੋਡਵੇਜ ਤੇ ਕਿਉਂ ਚੜ੍ਹਦਾ ਸੀ।

ਲਫਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਾ ਕਰ ਬਿਆਨ ਹੋਣਾ,
ਇਹ ਕਮਲਾ ਜਿਹਾ ਤੇਰੇ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਮਰਦਾ ਸੀ।
ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਜਾਣਦਾ ਕੱਲਾ,
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਜਚਨ ਲਈ ਕੀ ਕੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।

-

घर से निकले थे, सोचा न था कि किधर जाएंगे।।
दहलीज पुकारेगी बार बार, जाने जिधर जाएंगे।।

मकान बना लिया इस नए शहर में,
अब क्या? अब हम घर जाएंगे।।

अपने लिए जिए, अपने लिए ही मरे,
तो खुद की ही नज़रों से उतर जाएंगे।।

सबके लिए कुछ ना कुछ तो कर जाएंगे,
आने वालों के लिए, छोड़ कर असर जाएंगे।।

-

ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ ਉੱਚੀ ਨਾ ਕਰ, ਆਪਣੇ ਲਫ਼ਜਾ ਵਿਚ ਜਾਨ ਲੈਕੇ ਆ।
ਬਾਹਰੀ ਦੇਖ ਦਿਖਾਵੇ ਵਿਚ ਨਾ ਪੈ, ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਭਗਵਾਨ ਲੈਕੇ ਆ।
ਜੇ ਚਾਹੁਣਾ ਹੈ ਤੂੰ ਪਾਉਣਾ ਮੈਨੂੰ, ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸਾਉਣਾ ਮੈਨੂੰ।
ਚਾਰ ਦੀਵਾਰੀ ਵਿਚ ਨਾ ਕਰ ਕੈਦ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਖੁੱਲਾ ਆਸਮਾਨ ਲੈਕੇ ਆ।

-

ਜਿੰਨਾ ਘਟ ਸਾਮਾਨ ਹੋਊਗਾ,
ਸਫਰ ਓਹਨਾ ਹੀ ਆਸਾਨ ਹੋਊਗਾ।

ਗਠੜੀ ਜਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਹੋਊਗੀ,
ਬੰਦਾ ਓਹਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਊਗਾ।

ਸਮਝ ਕੇ ਵੀ ਨਾਸਮਝ ਬਣਦਾ ਐ,
ਸੋਚ ਕਿੰਨਾ ਉਹ ਨਾਦਾਨ ਹੋਊਗਾ।

ਜਦ ਤੱਕ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਪੁੱਜੇਗਾ,
ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਚ ਇਨਸਾਨ ਹੋਊਗਾ।

ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ ਨਹੀਂ,
ਜਦ ਤੱਕ ਖੁਦ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਹੋਊਗਾ।

-

ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੇ ਯਾ ਬਿਨ ਰੰਗੇ, ਕਿੱਦਾਂ ਦੇ ਕਪੜੇ ਹੋਣਗੇ।
ਕਿੱਦਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ ਉਹ, ਉਸਨੂੰ ਜੌ ਪਸੰਦ ਹੋਣਗੇ।

ਕਿਸਮਤ ਤੇ ਯਾਂ ਕਰਮਾ ਤੇ, ਉਹ ਮਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਣਗੇ।
ਸਾਡੇ ਤੋ ਕਿੰਨੇ ਦੂਰ ਨੇ ਉਹ, ਜੌ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਣਗੇ।

-

ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ,
ਇਸ ਭੀੜ ਵਿਚ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਾ ਨਾ ਕਰ।
ਤੇਰੇ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲਿਆ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਐ,
ਇਸ ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਖੁਦ ਤੋਂ ਜੁਦਾ ਨਾ ਕਰ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾ ਦੇ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ, ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰ।

-

ਚੁੱਪ ਵਿਚ ਬੀਤ ਗਈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸਾਰੀ,
ਰਹ ਗਈ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਸਾਰੀ।।

ਜਦੋਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਤਾਂ ਰੁੱਸ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ,
ਜਿਸਨੂੰ ਉਡੀਕਿਆ ਸੀ ਜਾਗ ਕੇ ਰਾਤ ਸਾਰੀ।।

-

ਲੱਖ ਵਾਰ ਕਰਾ ਪਿਆਰ ਤੈਨੂੰ, ਪਰ ਜਤਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਐ, ਤੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

ਤੈਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਜੌ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ, ਸਵਰਗਾਂ ਤੋ ਵੀ ਸੋਹਣੇ ਨੇ,
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ, ਪਰ ਸੱਚ ਬਣਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

ਦੋ ਕਦਮ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲ ਲਵਾਂ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਰਾਹ ਸੌਖਾ ਹੋ ਜਾਵੇ,
ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਅਪਣਾ ਹਮਸਫਰ ਬਣਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਐ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ, ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੀ ਨਹੀਂ,
ਕਿਤੇ ਮਰ ਨਾ ਜਾਵਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਆਜਮਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

ਤੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਐ....।

-

ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਹੁਣ ਗੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,
ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲਾਜਵਾਬ ਕਰਦਾ ਹਾ।
ਉਸਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਤੋਹਫਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ,
ਪਰ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋਏ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕਰਦਾ ਹਾ।
ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦੇ ਜ਼ਖਮ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ,
ਬਸ ਇਸ ਲਈ ਸ਼ਬਦਾ ਨਾਲ ਹੀ ਇਲਾਜ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।

-

क्यों घर बार छोड़ कर, आजादी के लिए अड़ गए थे?
बताओ वोह कोनसी इंसानियत की किताब थी,
जो तुम बचपन में ही पड़ गए थे?
तुम्हारे जीने मरने की तारीखें याद रखी है,
पर पता नहीं क्यों तुम्हारे सपनों को भूल गए?
जिम्मेवरियों को छोड़ कर, अपनों से नाता तोड़ कर,
तुम किसके लिए फांसी पर हंसते हंसते झूल गए?
भगत सिंह। कुछ तो बोलो

-