എന്നെയും കാത്തൊരാള് നില്പ്പുണ്ടാ വഴിയരികില്. പോകുവാന് സമയമായി, വിട പറയുവാന് നേരമില്ല.
ക്ഷണികമീ ജീവിതം എത്ര മനോഹരം.
കഥപോല്, കവിതപോല് അടഞ്ഞൊരദ്ധ്യായങ്ങള് വീണ്ടും തുറക്കുമ്പോള് നിറയും ചിന്തയില്
ചിരിയും, കളിയും പിന്നൊരല്പം കണ്ണുനീരും.
വഴിയില് തടസ്സങ്ങളില്ലാരോ പറഞ്ഞു,
ഞാനുമത് കേട്ടു.
ബാഷ്പങ്ങളാം അശ്രുബിന്ദുക്കള്
വ്യര്ത്ഥമെന്നോതി കാലം എന്നെ വിളിച്ചു
കാതില് പറഞ്ഞു; സമയമായി, പോകുവാന്! ഒരുങ്ങുക നീ, നിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങളില് ദൃഷ്ടിയൂന്നുക, പോവുക ഇനിയൊരുമാത്ര നീ പിന്തിരിഞ്ഞീടില് വിഫലം, നിന് യാത്ര.
-