अक्कण माती चिक्कण माती, खळगा तो खणावा,
माती गाडली गेली सिमेंट खाली, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...


अक्कण माती चिक्कण माती, जात ते रोवाव,
जग रहाट चक्रव्युही अडकली, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...

अक्कण माती चिक्कण माती, रवा पिठी कोण काढी,
इन्स्टंट च्या दुनियेत सारेच रेडी, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...

अक्कण माती चिक्कण माती, करंज्या कराव्या,
खायला घरात कोणी नाही, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...

अक्कण माती चिक्कण माती, सर्वच झाले जुजबी बाई,
हवेत झुलतो इमला माझा अधांतरी, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...

अक्कण माती चिक्कण माती, जीव लागत नाही कुठेच बाई,
सासर माहेरी टोमणे भारी, अशी काही रुसली माझी भुलाबाई...

-

पौर्णिमेसी भुलवू पाहे अवस,
नव्याने खेळ सुरू शब्दांचा महज...

गोंधळ आईचा बोकडाची कत्तल,
पूजेचा होतंय लिलाव सहज...

सोंगाड्याने रचिले सोंग नवल,
तेच रूप फासले रंग विलग...

का हेतुपुरस्सर वागणे नकळत,
गूढ सारेच इथे ना काही सरल...

मढवी मढवतोय शब्दांची चळत,
मुलाम्यासी त्या फसताय सारे कहर ...

-

तू संध्या बनुनी ये केशरी, क्षणी स्वप्नाच्या...
निशेची चादर ओढूनी, नी परत बनुनी जा,
लाजरी गुलाबी संध्या, स्वप्न नगरीत माझ्या... 

तू सांज वेडी, बनुनी ये निशा चिरतरुणी...
उजळूनी टाक स्वप्न माझे, तू तारका बनुनी, 
तू रात मदहोश डोळ्यांत माझ्या, न सामावणारी...

तू कातर सायंकाळ, बावरी नि बिथरलेली...
आठवांच्या खोल डोहातील, संधीकाळ साधणारी,
तू रातराणी सौम्य, हृदयकाठी माझ्या विसावलेली,

तू अवखळ समा बांधणारी, ओझरत्या रवीची...
लेवुनी लालिमा अंगी, भूलवीसी मज कामिनी,
मी निशाचर नशेत तुझ्या, तू ओजस्वी यामिनी...

-

तुम्हें और क्या दूँ मैं दिल के सिवा,
तुमको हमारी उमर लग जाए...

-

आदरणीय श्री.सतीश रानडे सर.

गीतकाव्य उपक्रम हा उपक्रम नसून एक व्यासपीठ होते...जिथे तुम्ही महान कवींनी लिहिलेल्या कवितांचा एक भाग बनण्याचा आम्हाला वाव दिला...आणि अगदी विस्मरणात गेलेली गाणी नव्याने गुणगुणली गेली... हे काम होते मात्र जिकिरीचे त्याला खूप प्रयत्न, वेळ किंवा संसाधने लागतात...आणि हे काम एकमात्र तुम्हीच करू शकतात माननीय श्री.सतीश रानडे सर...इतका सुरेख व्यासपीठ निर्माण करून दिल्याबद्दल आपले खूप खूप आभार सर...आणि आपल्याला अगदी मना पासून खूप खूप शुभेच्छा 🌷🌷🌷

गीतकाव्य मैफिलीत या, सारे तारे चमकले विविध रंगी,
मांदियाळी ही सदाबहार गाण्यांची,  साकारली साऱ्यांनी मिळूनी...

-

आदरणीय श्री. सतीश रानडे सर.
गीतकाव्य उपक्रम हा उपक्रम नसून एक व्यासपीठ होते...जिथे तुम्ही महान कवींनी लिहिलेल्या कवितांचा एक भाग बनण्याचा आम्हाला वाव दिला...आणि अगदी विस्मरणात गेलेली गाणी नव्याने गुणगुणली गेली... हे काम होते मात्र जिकिरीचे त्याला खूप प्रयत्न, वेळ किंवा संसाधने लागतात...आणि हे काम एकमात्र तुम्हीच करू शकतात माननीय श्री.सतीश रानडे सर...इतका सुरेख व्यासपीठ निर्माण करून दिल्याबद्दल आपले खूप खूप आभार सर...आणि आपल्याला अगदी मना पासून खूप खूप शुभेच्छा 🌷🌷🌷
गीतकाव्य मैफिलीत या, सारे तारे चमकले विविध रंगी,
मांदियाळी ही सदाबहार गाण्यांची, साकारली साऱ्यांनी मिळूनी...

-

चांद तू नभातला नि, बावळा चकोर मी...
दे हुकूम मेरे आका, तुझाच गुलाम मी...

मुठीत तुझ्या असा बंद मी,
हाती दोर तुझ्या पतंग मी...
तू बोलशील तिच आता पूर्व दिशा,
इशाऱ्यावर तुझ्याच नाचतो मी...

सांग आणू का तोडूनि नभीचे,
चंद्र तारे, की हवा चंद्रहार सखे...
नको टाकूस नयन कटाक्ष सखी,
आधीच पुरता घायाळ मी...

रुसवा तुझा ग भारी,
मात तू केले यमालाही...
माझी काय बिशाद तिथे,
तुझ्या पदराची गाठ मी...

रूप तुझे चंद्रसम तेजस्वी,
भाळलो मी पाहता क्षणी...
तुझ्या शिवाय न दिसे कोणी,
चावी चा ग गुलाम मी...😂

-

बंद करा धरणाची दारे सारी 😂

-

का जीव तोळा तोळा तुझ्यासाठी झुरतो,
तुझाच फक्त तुझ्या मागे भिरभिरतो...
गंधात तुझ्या धुंद होई देहभान सारे,
प्राण माझा तुला अर्पण मी करतो...

भगवा नेसता तू जीव धडधडे,
श्वेत रंगात कशी साधवी दिसे...
हिरव्या रंगात रूप तुझे धरा,
खुलूनी, जास्तच ग येते...

निळे कुमकुम कपाळी भारी बघ शोभे,
शेवटच्या श्वासा परी तुझाच मी आहे...
रुधिर माझे पुष्प हे तुझा चरणी अर्पण,
माय माझी तू भारत माते...

का जीव तोळा तोळा तुझ्या साठी झुरतो,
सावळबाधा तुझी मोहिनी कशी टाकतो...
मयूर पंख मुकुटी भारी शोभे, पावाच्या,
सुरात तुझ्या राधा ही बावरी आहे...

-

ही पौर्णिमा हे चांदणे मजवरी रुसले कसे,
बंध तुटले रेशीम तेज झगमगीत हिरमुसले कसे...

मी शोधणे शीतल छाया वाटेत पाय भाजणे,
तसा तो रवी कोपला चंद्र तो लोपला कुठे...

धुरांचे लोट पसरता ढगांचे ताफे हरविले,
बनावटी चकमकीत धूसर तारकांचे ताटवे...

ती रात वेडी अवखळ रूप भेसूर का धारिले,
गूज शेवटचे तिज सवे पडसाद ना मजसी गवसे... 

ना येणे तुम्हासी मायेचे अंगण ना दिसे जिथे,
चंदेरी या नभात दुरावले मजला ही पौर्णिमा हे चांदणे...

-