ಅವನ ತೊಗಲಿನ ಬಣ್ಣ
ಮನಸಿನ ಬಣ್ಣಗಳೆಲ್ಲ
ಬೆಳದಿಂಗಳ ಹಾಗೆ
ಶುಭ್ರ ಅಭ್ರ !!
ಅವನೆದೆ ಹೂವಿನದೆ
ಸೌಗಂಧಿ ಸುಕೋಮಲ
ವ್ಯೋಮ ವಿಶಾಲ
ಕುಟಿಲ ರೋಮಾಲಂಕಾರ!
ಅವನದರಗಳೋ
ಹೊಳೆವ ಹವಳ
ಬೆಳಗಿನಂಥವನ
ಕಣ್ಣೋಟದ ಹಾವಳಿ
ನಾ ಸಹಿಸಲಿ ಹೇಗೆ!!-
ಬೆಳದಿಂಗಳಂಥವನ
ಈ ಬಡ ಜೀವಕೆ
ಬಳುವಳಿಯಾಗಿತ್ತ
ಆ ಬೊಮ್ಮನಿಗೊಮ್ಮೆ
ನಮಿಸಬೇಕು ನಾನು!
ಹಾಲಂಥ ಮನದವನ
ನನಗುಡುಗೊರೆಯಾಗಿತ್ತು
ಹೃದಯದಿ ಕೋಲಾಹಲ
ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ
ನೆನೆಯಬೇಕು ನಾನು!!-
ಆ ಕಾಲದಿಂದಲೂ
ಅಕಾಲದಲ್ಲೂ
ಹಗಲಿರುಳೂ
ನನ್ನ ಕಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುವ
ನಿನ್ನ ಕಾಣುವ ದಾರಿ ಕಾಣದೇ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಮುಸುಕೆಳೆಯುತ್ತೇನೆ
ಅಗೋ! ಅಲ್ಲಿ ನೀನೇ
ಕಣ್ತೆರೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ಅಗೋಚರನಾದವನು
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದರೆ ಸಾಕು
ನಾದಮಯ ಹೃದಯ!
ಕನಸೊಂದೇ ನಿನ್ನ
ಕಾಣುವ ಮಾರ್ಗ!
ನಿದ್ದೆಯೊಂದೇ ನನಗೆ
ಆಪ್ಯಾಯಮಾನವಿಲ್ಲಿ!!-
ನನ್ನ ನಂಬು ಅಂದೆ ನೀನು!
ಆ ದೇವನಲ್ಲೂ
ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲೂ
ನಂಬಿಕೆಯಿಡದ ನಾನು
ಅದೇಕೋ ನಂಬಿದ್ದೇನೆ
ಕೇವಲ ನಿನ್ನನ್ನೂ
ನಿನ್ನ ವಚನವನ್ನೂ....
ಆದರೆ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತಿಗೆ
ಪಡೆದ ಮುತ್ತಿಗೆ
ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲವೆಂದು
ಅದೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ
ನಿರೂಪಿಸಿದೆ ನೀನು!!
ಆರೋಪಿಸುವುದೇನಿದೆ
ಮುಗಿದ ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕೆ!-
ಮಳೆಯ ಮೊದಲ ಹನಿ
ಮೆಲ್ಲನೆ ಇಳೆಗಿಳಿದು
ಮಣ್ಣು ತೋಯ್ದ ಕ್ಷಣ
ಉದಿಸಿದ ಮಧುರ
ಗಂಧವಿದೆಯಲ್ಲಾ
ಅಂಥದೇ ಸುಗಂಧವೊಂದು
ಪಸರಿಸುತ್ತದೆ ಹುಡುಗಾ
ನಿನ್ನ ನೆನೆದ ಪ್ರತಿ ಗಳಿಗೆ
ಹೃದಯದ ತುಂಬಾ!!-
ನೀನೀ ಧರೆಗಿಳಿದ
ಅಪ್ಸರೆಯೇ ಇರಬೇಕು
ತ್ರಿಭುವನದಲ್ಲೂ
ನಿನ್ನಂಥ ರೂಪಸಿ
ಇನ್ನೊಬ್ಬಳಿರಲಾರಳು
ಅನ್ನುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ
ಅವನನಪ್ಪಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ!
ಅವನ ಮಾತಿಗೂ
ಕೃತಿಗೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಎನ್ನದೇ
ಬೇರೆ ವಿದಿಯಿಲ್ಲ!!-
ತುಂಬಾ ಮರೆವಿದೆ ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ಮುಖವಾಡಗಳು
ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೂ
ನಾನದನ್ನು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ
ಮರೆಯಬಲ್ಲೆ!!
ಅದಕ್ಕೇನೋ ನಾನು
ಸದಾ ಸುಖಿ ಹಸನ್ಮುಖಿ!-
ಅವನು ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾನೆ
ಮಳೆ ಬರುವ ಸೂಚನೆ!
ನಾ ಮಗುವಾಗುತ್ತೇನೆ
ಅವನೆದೆಗಾನುವ ಯಾಚನೆ!
ಕಾಲ ವೇಗವಾಗಿ ಓಡುತ್ತದೆ
ನನಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಯೋಚನೆ
ಹೊರಡಲನುವಾಗುತ್ತಾನೆ
ನೀಡದೇ ಮುನ್ಸೂಚನೆ!
ಹೋಗುವ ತುಸು ಉತ್ಸಾಹ
ಅವನಲ್ಲೂ ಇರಲಿಲ್ಲ!
ಇದ್ದುಬಿಡು ಎನ್ನುವ ಧೈರ್ಯ
ನನ್ನಲ್ಲೂ ಇರಲಿಲ್ಲ!-
ಒಲವಿಲ್ಲದ ಬರಡು ಹೃದಯ
ನಿನ್ನದೆಂದು ಬಲವಾಗಿ ನಂಬಿದ್ದವ ನೀನು!
ನಿನ್ನೆದೆ ಕುಲುಮೆಗಿಳಿದು
ಒಲುಮೆ ಸಿಹಿಯುಂಡ ಸಿರಿಗೌರಿ ನಾನು!
ಒಲವಿಲ್ಲವೆಂದು ನಿನ್ನೆದೆಗಿಳಿದು
ಆಳ ಅಗಲ ಬಲ್ಲವಳಾಗಿ ಹೇಗೆ ಹೇಳಲಿ!?
ನೀನೋ ನನ್ನಿಂದ ಹಸಿ ಹಸಿ
ಸುಳ್ಳನ್ನೇ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೀಯೆ ಏನೆನ್ನಲಿ?-
ನೀ ಹೊರಡುವುದಂತೂ
ನನಗೂ ಖಾತ್ರಿಯಿತ್ತು
ಸರಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಯೇ
ಹೋಗುವ ದರದೇನಿತ್ತೋ
ಅಂತೂ ನೀ ನನ್ನ ನಿದ್ರೆ
ಕಸಿದುಕೊಂಡೇ ಹೋದೆ!-