ଅନ୍ଧାର୍ ନାଇ ଥିଲେ ଉକିଆ କେ କିଏ ଜାନ୍ତା କାଏଁ ?
କଲା ରଙ୍ଗ୍ ନାଇଥିଲେ ଥିଲେ,
ଧୋପ୍ ଖିର୍ ଖିର୍ ର ଚମକ୍ ଥିତା କାଏଁ ?
ଦୁଃଖ୍ ନାଇ ଥିଲେ ସୁଖ୍ ର ଉସତ୍ ମିଲତା କାଏଁ ?
ଭୁଲ୍ ନାଇ କଲେ ଠିକ୍ ର ମୂଲ୍ ବୁଝି ହେତା କାଏଁ ?

-

ସମିଆକେ କାଣା କେ କେଭେ ଅଟକେଇ ପର୍ଲାନ??
କି ସମିଆ କହାର୍ ପାଖେ ଅଟକି କରି ରହେଲାନ??

ସମିଆ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସବୁ ସଉକ୍ ବଦଲି ଯାଏସି..🫥

କିଏ କହେସି ସାମିଆ କେ ଟାକବାର ପଡସି ତ
କେ କହେସି ସମିଆ କେ ଆନ୍-ବାର୍ କେ ପଡସି 🤔

ଇ ଟାକବାର୍ ଆଉ ଆନ୍-ବାର୍ ଭିତ୍ରେ
ଜୀବନ୍ ଉଲ୍ ଝି କରି ରହିଯାଏସି..🫥


Dipali🖋️

-

ତୁମ ଠୁଁ ଆରମ୍ଭ ସଂସାର ମୋହର
ତୁମ ଠାରେ ପୁଣି ଶେଷ
ତୁମେ ଥିଲେ ସାଥି ଜୀବନରେ ମୋର
ନାହିଁ କିଛି ଅବଶୋଷ

-

ଖୁଜି ଖୁଜି ଅଥା ନାଇଁ ପାଏଲି କାହିଁ
କେନ୍ଆଡେ ଗଲା କେହି ତ ଦେଖି ନାଇଁ
କେନୁଥିଲା ଆସି ଝରିଗଲା ଦୁଇ ଧାର୍ ଲହ
ହଜିଯାଇଛେ ମନ୍ ମୋର୍ କିଏ ଆନିଦେବା କହ?

-

ବସି ବସି ଭାବ୍-ନାର୍ ରାଏଜେ ଯାଉଛେଁ ଢଲି
Your Quote ଆଡୁ ଘାଏ ଆଏତିଁ କାଏଁ ବୁଲି??
ମନ୍ ଭିତ୍-ରେ କେତେ କଥା ଯାଉଛେ ଉଛ୍-ଲି
ହାଲ୍-କା ହେତା ମନ୍-ଟା ଘାଏ କହେତିଁ କାଏଁ ଖୁଲି??
ବନେ ଦିନର୍ କଥା ଯେତେ ରଖିଛେଁ ଠୁଲେଇ
କଲମର୍ ଗାରେ ଘାଏ ଦେତିଁ କାଏଁ ଉକ୍-ଲେଇ??

-

मेरे आंसू भी तेरे ईन्तजार करते हैं

-

ଏ ଧନ
ବିହା ହେମି ବୋଲି କଥା ଦେଇଥିଲୁ
ସବୁ କିଛି ପାସ୍-ରି ଦେଲୁ
ତୋର୍ ବିନା ରହି ନାଇଁ ପାରେଁ କହୁଥିଲୁ
ଆଏଜ୍ ମତେ ଛାଡି ଅଲ୍-ଗା କାହାର୍ ହାତ୍-ଧରିନେଲୁ

-

ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ

ଦିହେ ପିନ୍ଧ୍-ନା ନାଇଁନ
ଫଟା ଚିର୍-ହା ଲେକ୍-ରି ଗୁରେଇ ହେଇଛେ
କହୁଛେ ପୋ ମୋର୍ ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ।।

ଥିର୍ ଟିକେ ଲାଗି ବାର ଦୁଆର୍ କିନ୍ଦ୍-ରୁଛେ
କହୁଛେ ପୋ ମୋର୍ ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ।।

ରହେବାର୍ କେ ଠାନ୍ ନାଇଁ
ଇତାର୍ ପିଢାଁ ସେତାର୍ ପିଢାଁ ନୁ ଢୁଡ୍-ମେଇ ହେଉଛେ
କହୁଛେ ପୋ ମୋର୍ ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ।।

ଆଏବା ଆଏବା ବୋଲି ହର୍-ମେଶା ବାଟ୍ ଦେଖୁଛେ
ଆଖିଁର୍ ଲହ ନାଇଁ ସୁଖୁଛେ
କହୁଛେ ପୋ ମୋର୍ ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ।।

ଜୀବନ୍ ପୁଟ୍ ପୁଟ୍ କେ ହେବା ଆଶ୍ରା
ମୁହେଁ ଜୁଏଟିକେ ଲାଗି ପୋ କେ ଖୁଜୁଛେ
କହୁଛେ ପୋ ମୋର୍ ସହରେ ଚାକ୍-ରି କରୁଛେ।।

-

ଜୀବନ୍ ସାରା ସାଙ୍ଗେ ଚାଲ୍-ମି ବୋଲି କହି କହି
ଅଧା ବାଟେ ଛାଡି ପଲାଲୁ
ଏ "ଧନ"
ଏଛେନ୍ କିଏ ଛାଡିଦେଲା ତତେ ଯେ
ମୋର୍ ପାଶ୍-କେ ଫିରି ଆଏଲୁ

-

ଆଇଛେ ରେ ଆଇଛେ ରେ ସମ୍ବଲପୁରୀ ଦିନ୍
ଗୁରୁ ସତ୍ୟନାରାୟଣ ବହିଦାରଙ୍କ ଶୁଭ୍ ଜନମ୍ ଦିନ୍

ଭାବ୍ ସର୍ ସର୍ କଥା ସାଙ୍ଗେ ବେଶ୍-ଭୁଷା ଦୁସ୍-ରା
ମହାନ୍ ଆମର୍ କଲା ସଂସ୍କୃତି ଆର୍ ପରମ୍ପରା

ପିନ୍ଧିଥିଲେ ଆମେ ସପ୍-ଟାପରି ଯାହିଁ ଥିଲେ ହେସୁଁ ବାରି
ସମ୍ବଲପୁରୀ କଥା ସୁନି ଭାବର୍ ବନ୍ଧନ୍ ଥି ସବ୍ ହେସୁଁ ବାନ୍ଧି

ବାଜିଗଲେ ଢୋଲ୍ ନିଷାନ୍ ତାସା
ଥାବେ ନାଇଁରହେ ପାହା
ଦେଖୁଥିବ ସମ୍ବଲପୁରୀ ନନୀର୍ ଢଲିଆ
ଖୁଷା ସାଙ୍ଗେ ମୁଲ୍-କି ହଁସା

ଡାଲ୍-ଖାଇ,ରସର୍-କେଲି,ରଙ୍ଗବତୀ ଆର୍ ଚୁଟ୍-କୁଚୁଟା
ନାଚ୍ ଗୀତ୍ ର ତାଲେ ତାଲେ ଧଙ୍ଗରା ଧାଙ୍ଗିରିର୍ ମଲ୍-କୁ ଥିସି ଅଁଟା

ମଡା, ସୁଆଁଲି, ଅଏଡ୍-ସା ଖାଇ ମନାସୁଁ କେତେ ତିହାର୍
ପୁଷ୍-ପୁନି, ଛାଡ୍-ଖାଇ ଆର୍ ନୁଆଖାଇ ଜୁହାର୍

ଠଡ୍-କା ଲଗା ଲେଥା ଲାଗ୍ସି କେତେ ମିଠା
ଯେ ଖାଇଛେ ସେ ଜାନିଛେ ଇତାର୍ କଥା

ଇ ବଛର୍ ଟା ମନେଇଁ ଥାଉଁ ଘରେ ରହି
ଆଏବା ବଛର୍ କେ ମନାମା ଗୁଟେ ଠାନେ ଠୋଲ୍ ହେଇ

ସମ୍ବଲପୁରୀ ଦିନ୍ ଉଧେଁ ମାଁ ଗୋ ସମ୍-ଲେଇ ଏତ୍-କି ମୋର୍ ଗୁହାର୍
ସାରା ସଁସାର୍ କେ ବନେ କରି ରଖିଥା ଗୋ କରୁଛେଁ ଜୁହାର୍।

-