ସପନର ପଥେ ପଥେ
ହଜିଥିବା କେତେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ,
ମୁଁ ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରେ ତୁମକୁ।
ବିସ୍ମୃତିର ପ୍ରହସନ ମଧ୍ୟରେ,
ଅଜଣା ଅବୁଝା କେଉଁ ଏକ
ନିରୋଳା ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ,
ସ୍ମୃତିର କବରୀ କୁ ଖୋଳି ବସେ,
କଳ୍ପନାର ଅନନ୍ୟ ପ୍ରରୋଚନାରେ,
ଟିକେ ଛୁଇଁବାକୁ ତୁମକୁ।

-

कयी अनकही दास्तान
सुनाने चली हूं,
सपनों की राह पर
गुमनाम होने चली हूं,
न है बीती जिंदगी से
कोई उम्मीद
न आनेवाले कल की फिकर
में तो बस आज और इस पल में
अपनी मंज़िल की और कदम बढ़ाने चली हूं ।

-

ଆକାଶ :-

ନୀଳ ରଙ୍ଗର ମିଛ ପ୍ରହସନ
ଏକ କେଜି ଆକାଶରେ
ଦଶ ଭାଗ ଅହଂ ର ବାମ୍ଫ
ଆଉ ନବେ ଭାଗ ପବନ।

-

वो जंग सिर्फ एक जंग नहीं था,
जो आज हमारी अस्तित्व का
एक अटूट हिस्सा बन के उभरा है,
वो नाम सिर्फ एक नाम नहीं है
वो आज हमारी पहचान की
पूरी दास्तान बयां करती है।
ये खून जो बहती है
हमारी नस नस मैं
उसमे सासें कयी शहीदों के
सुनाई देती हैं,
और ये वतन सिर्फ एक जगह नहीं है
ये अब हमारी जात बन चुका है।

-

ଦିନ ଥିଲା,
ସେ କଣ୍ଢେଇ ଖେଳ ରେ ନିଜକୁ ହଜେଇ
ଆବିଷ୍କାର କରୁଥିଲି ଏକ ନିରୋଳା ବୟସ।
ଆଉ ଆଜି,
ଅପହଞ୍ଚ କୁ ଗନ୍ତବ୍ୟ ମାନି ହଜେଇ ଚାଲିଛି
ମୋର ସେ ସଞ୍ଚିତ ବୟସ ତକ।

-

ଜଞ୍ଜାଳ କୁ ଛାତିରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି,
ଦିବା ନିଶି ନିଜ ଦୁଃଖ ର ସ୍ତବ ପାଠ କରି,
ସୁଖର ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବା ମୂର୍ଖାମୀ ନୁହେଁ କି?
ଅଶ୍ରୁ ଛଳ ଛଳ ଆଖିରେ ,
ଦୁନିଆ ଟା ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଶେ ସିନା।
କିନ୍ତୁ ଓଠରେ ହସ ଟିକେ ଥିଲେ,
ଦର୍ପଣ ରେ ସେ ପ୍ରତିଛବି ମଧ୍ୟ
ଦେଖି ହସି ପକାଏ।
କୃତ୍ରିମ ରଙ୍ଗରେ ନିଜକୁ,
ରଙ୍ଗେଇବା ଅପେକ୍ଷା,
ଜୀବନରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଓ ସ୍ଥାୟୀ,
ନିର୍ମଳତା,ସରଳତା, ଶାନ୍ତି,ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଏବଂ
ସମର୍ପଣର ରଙ୍ଗରେ ନିଜକୁ ରଙ୍ଗାୟିତ କରିବା
ଶ୍ରେୟସ୍କର ନୁହେଁ କି?
ହୋଲି କୁ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ରଙ୍ଗର ଆସର ବ୍ୟତୀତ
ଜୀବନର ଚିରସ୍ଥାୟୀ ରଙ୍ଗର ପାର୍ବଣ ମଣିବା,
ଈର୍ଷା ଦ୍ୱେଷ ହୀନ ଆକାଂକ୍ଷା ରହିତ,
ଆନନ୍ଦ ର ପର୍ବ ରୂପେ ବିବେଚିତ କରିବା
ସର୍ବୋତ୍ତମ ନୁହେଁ କି.........???

-

ଆଜି ବି ପାଗଟା ଠିକ୍ ସେମିତି। ଶୀତ ର ଉପଦ୍ରବ କମିବାରେ ଲାଗିଛି , କଳାମେଘ ର ପରଦା ଢାଙ୍କି ଲୁଚି ବସିଛି ସୂର୍ଯ୍ୟ,ଆଉ ତା ସାଙ୍ଗକୁ ଏ ସୁଲୁସୁଲିଆ ପବନ ।ମା' ଙ୍କର ବାରମ୍ବାର ମନା କରିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ମୀନା କଥା ନଶୁଣି ପୁଣି ଯାଇ ଠିଆହୋଇଥାଏ ସେ ପଛପଟ ବାଡି ରେ।ଅପଲକ ନୟନରେ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ସେ ନଈ ପାଖ ବିଲକୁ। କିନ୍ତୁ କିଛି ଖୋଜି ପାଏନା। ଆଜି ଫେବୃଆରୀ ବାର ତାରିଖ, ଆଜିକୁ ଠିକ୍ ତିନି ବର୍ଷ ତଳେ ସେଇ ତାରିଖ ଦିନ, ଠିକ୍ ସେଇ ଜାଗାରେ ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲା ସେ ତା'ର ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ବାନ୍ଧବୀ କୁ। ତା'ର କୁନି ହାତ ରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥିଲା ସେ , ସେଇ ଛୋଟ କେଳା ଝିଅର ହାତକୁ, ଆଉ ସ୍ନେହ ରେ ନାଁ ଦେଇଥିଲା ସ୍ବପ୍ନା । କାହିଁକି କେଜାଣି ଏ ନାଁ ଟି ତାର ଭାରି ପସନ୍ଦ।ସ୍ବପ୍ନା ର ଆଗମନରେ ତା ଜୀବନରେ ଘଟିଥିଲା ବିରାଟ ପରିବର୍ତ୍ତନ। ତା'ର ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନରେ ସ୍ବପ୍ନା ଆସିଥିଲା ସେ ଗପ ବହି ର ଏଞ୍ଜେଲ୍ ଟେ ପରି, ଆଶାମେଘ ର ମହ୍ଲାର ଆଉ ଫଗୁଣ ର ମହକ ନେଇ। କିନ୍ତୁ ତା ସ୍ବପ୍ନ ର ସ୍ବପ୍ନା କୁ ଜୀବନ ର ବାସ୍ତବତା ଯେ ଏମିତି ତା ପାଖରୁ ଦୂରେଇ ନବ, ତା'ର ଧାରଣା ନଥିଲା।ଯାଯାବର ସ୍ବପ୍ନା ର ବାସ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପୂର୍ଣ୍ଣଚ୍ଛେଦ ଟାଣିଥିଲା ତାଙ୍କ ବନ୍ଧୁତାରେ। ପୁଣି ହୋଇଗଲା ସେ ଏକା।ଫେରିଲାନି ଆଉ ସେ ଫଗୁଣ। କିନ୍ତୁ ଆଜି ବି ଅପେକ୍ଷାରତ ମୀନା, ସେ "ଶେଷ ଫଗୁଣ" ର ଫେରିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ.........

-

ସହର # 13

ନିଜକୁ ତୁମ ଭିତରେ ଖୋଜୁଥିଲି,
କିନ୍ତୁ ଆଜି ତୁମଠୁ ଦୂରରେ
ନିଜ ହଜିବା ପଣ ଉପରେ
କାହିଁକି କେଜାଣି ଟିକେ ଗର୍ବ ଆସୁଛି।
ବୋଧହୁଏ ତୁମ ଉଚ୍ଚ ଅଟ୍ଟାଳିକାର
ନୀରବତା ମଧ୍ୟରେ,
ମୋର ନିର୍ଜ୍ଜନତା ତକ
ନିଜକୁ ଖୁବ ଅଧିକ ସୁରକ୍ଷିତ ମନେ କରନ୍ତି,
ସେଥିପାଇଁ ତ ଆଖି ଆଗରୁ
ତୁମର ସେ ନଦୀ ବକ୍ଷସ୍ଥ ଆନିକଟର ଚିତ୍ର
ଲିଭିବା ଆଗରୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଶିଲା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପୃଥିବୀ.....

-

Hazaroin ki kami
hume mehasoos nahni hoti,
ye nigahein toh bas ek
chehre ko na dekh
murjha jati hein,
jhalak uski aisi
na aisi hogi puri kaayanaat mein
jise dekh phool toh kya
kaliyaan bhi sharma jati hein....

-

Woh chehre pe humare
Sukoon dudhte hein,
Humne Unke jakhmon ko
Apni dil pe utaar liya hai,
Woh talashte rahe humare
Khushiyon ko hamesha,
Aur humane unki hasi ko
Apni labon pe saja liya hai...

-