ଅଣ୍ଟିରୁ ଅଣ୍ଡାଳେ ସୃଜନିକା ଗ୍ରନ୍ଥି
ସୁଦୃଢ଼ ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ।
ମଣିଷଗୁଡ଼ାଏ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରନ୍ତି
କଥା ଲୁଚିଯିବା ପାଇଁ ।

ସଂସ୍କୃତି ସଂଶୟେ କି ଏ ଗାରିମା
ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ଲାଗେ ରାସ୍ତା
ଦଉଡ଼ି ଦଉଡ଼ି ଥକିଲାଣି ସୀମା
ସଜାଡ଼ି ଅବୁଝା ବ୍ୟବସ୍ଥା ।

ନିଜ ସମ୍ଭବର ଆରମ୍ଭ ସକାଶେ
ଜୀବନ ନଈରେ ନାଆ
ଅନେକ ଅର୍ଥରେ ପାଣି ବଢ଼ି ଆସେ
ଭାସିଯାଏ ଆଶା ଯାହା ।

-

ମୁଁ"
ଗାଉଁଲି ଶବ୍ଦ ଦୁଇଟି
ଲେଖିଦେଇଥିଲି
କାଲି ! କବିତାରେ ,
ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ନିଶାରେ
ହଁ ,ଗାଁ ! ,ସେଠି ଘର ଆଉ ବଣ, ପାହାଡ଼,
ଆଙ୍କିଦେଇଥିଲି ତା ଅଳସୀ ଦେହକୁ
ନଦୀପଠାର ଅଙ୍କାବଙ୍କା କୂଳଦେଇ ।

କିଏ ଜାଣିଥିଲା !
ଗାଁ ହସୁଥିବ !
ଅଜାଣତରେ ନିଦ ଉଡ଼େଇଥିବା
ନିଜେ ଗାଁ ଯେ କେବେ ମରିଥିବ
ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦରେ ,ମୋ କବିତାରେ !
ଏ ସହରୀ ସ୍କୁଲର ପ୍ରତିଟି ହତାରେ ।

ଲିଖିତ କବିତାରେ
ଆହୁରି କେତେ ପଢୁଥିବେ
ଆଙ୍କିବାକୁ... ଭବିଷ୍ୟତରେ
ସେଇ ନିଜ ନିଜ ଗାଁକୁ
ଦେଖାଣିଆ ସହରର କେଉଁ ଗଳିରେ ।

-

ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରରେ ସନ୍ଧ୍ୟାଟିଏ
******************
।। ଘନ ଘନ ଦୀପ ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ
ତ୍ୱରିତ ଧ୍ଵଜାଙ୍ଗ ଉଡ଼ଇ ଶିଖରେ ।।
।। ମୋ ଭାବ ବଖାଣେ ସଜ୍ଜିତ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ
ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ।।
।। ପ୍ରତିଟି ବିଭକ୍ତି ଓଡିଆ ପଦ୍ୟାଙ୍କ
ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ ସତ୍ୟ ମୁନି ମାନସାଙ୍କ ।।
।। ଶଙ୍ଖ ହୁଳହୁଳି ଘଣ୍ଟରେ ସଭିଙ୍କ
ଆଳତି ଚାଲିଛି ଭକ୍ତିରେ ଭକ୍ତଙ୍କ ।।
।। ସତେ କି ଏଜନ୍ମ ସ୍ବପ୍ନ ଅଭିପ୍ରାୟ
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଦେଖିବି ମୋ ମନ ଅଥୟ ।।
।। ସ୍ୱଃଶବ୍ଦ ଭକ୍ତିରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ତ ସ୍ୱୟଂ
ଲାଗୁଛି କ୍ଷଣକ କେତେ ଯେ ସମୟ ! ।।

-

**********
ଶବ୍ଦ ଅତଡ଼ା ରେ,
ଖସିପଡିଛି ମୁଁ ,ଲାଗେ ସବୁ ଶୁନ୍ ଶାନ୍ ।
ପରିତ୍ୟକ୍ତ ନଜରରେ ,
ଅଦରକାରୀ ମୁଁ ,ଲାଗୁଛି ସବୁ ଭୁଲ୍ ଭାଲ୍ ।।

କାଲି ସେନେହରେ ମାଟିକଳ୍ପ ତରୁ
ଆଜି ବାସିପତ୍ର ନିଜେ ।
କାଲି ସ୍ପନ୍ଦନରେ ପ୍ରତି ପ୍ରେମକ୍ଷରୁ
ଆଜି ବିରହଶ୍ରୁ ଭିଜେ ।।

ପ୍ରତୀକ୍ଷଣ ଭାବେ ନିର୍ଜୀବ ନିର୍ଜୀବ
ତମ ମୁଖବର୍ଣ୍ଣ ଦିଶେ ।
ଜାଣିନି କେମିତି ପାଇବି ଜବାବ
ନିଃସଙ୍ଗ ସମ୍ପର୍କ ଭାସେ ।।

-

ସମ୍ୟକ ଚିନ୍ତାରେ କାହିଁ ଲାଗିଛି ଶିଉଳି
ଉପରେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଆଉ ମିଛର ୟେ ତାଳି
ଡର ଲାଗେ ବୋଧେ ମୁଁ ପଡିଯିବି କାଳେ
ଉପସର୍ଗ ପ୍ରତୀତ ଏହି ସଂଗ୍ରାମର ଜଳେ !

ବିଜୁଳି ବିମଗ୍ନ ଦେଖୁଛି ଏ ଆକାଶ
ଉବୁଟୁବୁ ଏଠି ମୋ ଧିକ୍କାର ନିଃଶ୍ୱାସ
ସେ ସିନା ଦୈବୀପାକ ପ୍ରଳୟ ମେଘର
ଦଇବର ଘଡଘଡି କିନ୍ତୁ ମୋ ମନରେ ଡର

ଭବିଷ୍ୟତ ଭିକ୍ଷା କାହିଁ ପ୍ରତିଦିନ ମାଗେ
ମନ ଟା ଘରଣୀ ସାଜି ଭାଗ୍ୟକୁ ହିଁ ନିନ୍ଦେ
କାଲି ଆଉ ଆଜିର ଖୁସି ଥାଉ ଯେତେ
ପରିସ୍ଥିତି ଅଣ୍ଡାଳି କାହିଁ କଇଁକଇଁ କାନ୍ଦେ ।

-

ସେ ହସି ଧୀରେ ଚାଲିଯାଉଥିଲା
ଲାଗୁଥିଲା ମୋତେ ଝଟକା
ମନ କାନ୍ଦିବାକୁ ମନା କରୁଥିଲା
କାଳେ ଛାଡ଼ିଦେବି ଏକା
ତା ହସ ଟା ଥିଲା ଭାରି ଅବାସ୍ତବ
କେଉଁ ଜଣା ଅଜଣା ର ଛନ୍ଦ
ବିରହ ଦୁଃଖ ବି ଯେ ଏମିତି ହସିବ
ଏବେ ବି ମନ ମଧ୍ୟେ ଦ୍ୱନ୍ଦ ।

-

ଆଜି ର ଭାରତ
*********
ନାରଙ୍ଗୀ ଯୋଗିନୀ,ଶୁଭ୍ର ତୋ ତଟିନୀ
ହିମାଳୟ ଯା ଉଚ୍ଚ ମଥା ।
ପାଦେ ଗଙ୍ଗା ଜଳ, ସମର୍ପେ ସ୍ୱ କୂଳ
ଶୁଣେ ଭାବି ବିଶ୍ୱଶ୍ରୋତା ।
ତ୍ରିରଙ୍ଗା ମଧ୍ୟମ ଅଶୋକଚକ୍ରରେ
ପୃଥିବୀ ବକ୍ଷରେ ତୁ ଶୋଭିତ ।

ସବୁଧର୍ମେକର୍ମେ ଦିନେ ହସୁଥିଲୁ
ଆଜି କାହିଁ କହ ଲାଗୁ ତୁ ଦୁଃଖିତ
ସମାଜର ଦୋଷ ସମାଜକୁ ଠେଲି
ବ୍ୟକ୍ତି ତ ବେଶ୍ ଆନନ୍ଦିତ !
ରାଜନୀତି ପାଇଁ ଦେଶ ନାଁ ଯୋଡି
ଦେଶକୁ କଲେଣି ଭୃଲୁଣ୍ଠିତ ।

ତୁ ଖୁସି ହୋ କି.. ବହୁତ ସହିଛୁ
ବଳି ତ ଦେଇଛୁ ତୋ ମାତୃତ୍ୱ ।
ପରୋକ୍ଷରେ କିନ୍ତୁN କଣ ବା ମିଳିଛି
କିଛି ତାତ୍ସଲ୍ୟ,ଆଉ ଅପରିଷ୍କାର ସତ୍ୟ ।

-

ପାଶବ ମନୁଷ୍ୟ
*********
ଧୀବର ବଣିକ ସାଉଁଟେ ଶାମୁକା
ପ୍ରେମିକା ଖୋଜେ ପ୍ରେମ ସିନ୍ଧୁ
ଖୋଜୁଛି ସ୍ନେହକୁ ଶିଖର ମୁଖରେ
ଶ୍ରଦ୍ଧାର ଆଶ୍ରା ରେ ଦେଖେ ନଭବିନ୍ଦୁ।

ଦେଖିଛି ଆଶ୍ରା ମୁଁ ବୁଢୀ ର ଅଶ୍ରୁ ରେ
ଅଶ୍ରୁ ଲୋତକ ତା କଥା କୁହେ
କିଏ ବା ନାଚାର କାହା ଅବିଚାର
ଭାବିଲେ ଦୁଃଖେ ମନ ଘାରି ହୁଏ ।

ଦୁଃଖ ଅବିଭକ୍ତ ବିଭକ୍ତ ନାଦ ରେ
କରୁଛି ଦାଣ୍ଡେ ଦଣ୍ଡନୃତ୍ୟ
ଭାଇ ଭଗାରୀ ସେ ପ୍ରତୟ ଧନରେ
ମାନ ମହତ ତ ଆଜି ସାଜେ ଭୂତ ।

ମାନ ସମ୍ମାନ ର କି ଗୁଣ ଗାଇବି
ଲୋକାକ୍ତି କୁ ମୁଣ୍ଡେ ଯଦି ସମ୍ମାନେ ଯାଚିବି
ତେବେ ମର୍ଯ୍ୟଦା କାନ୍ଦିବ ଅବଶ୍ୟ ..କିନ୍ତୁ..
ଭଲ ମନ୍ଦ ର ଛକାପଞ୍ଝା ଦୃଶ୍ୟ ରେ
ପଶୁ ଚରିତ୍ର ରେ ଆଜି ଏ ମନୁଷ୍ୟ ।

-

ଦ୍ଵନ୍ଦ ରାକ୍ଷସ
*******
ପାହାଡ ବନେ ଝଡ ତୋଫାନେ
ଜନ୍ମିଥିଲେ ସେ ଦିନେ
ରକ୍ତ ରଞ୍ଜିତେ ଯାଆଁଳା ଜନ୍ମି
ଛୁଇଁଥିଲେ ସେ ଭୂମି
ଦୁନିଆ ବକ୍ଷେ ବଡ ସେ ହେଲେ
ଚରିତ୍ର ଦୁହିଁଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ
ପ୍ରତି ଟି ଶରୀରେ ଦ୍ଵନ୍ଦ ଭରପୁର
ଜଣେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଜଣେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ।
ଦିନେ ଆସିଲା ଅପ୍ସରୀ ଟିଏ ...ଓଃ !
ରୂପ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ଅତି ରମଣ୍ୟ ।
ଅଳି କରିଲେ ମୁଁ ନେବି ,ମୁଁ ନେବି,
ପାହିଗଲା ରାତି ହେଲା ତ ଦିନ !
ଖୋଜନ୍ତି ପୁଷ୍କରେ ମିଳୁନାହିଁ ସେ
କୁଆଡେ ଗଲା କିଏ ସେ ଜାଣେ ?
ପ୍ରେମର ଦ୍ୱନ୍ଦରେ ରାଗ ହିଂସା ଏବେ
ଦୁହେଁ ହେଲେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ।
ଦୁନିଆ ଏବେ ବି ଖୋଜୁଛି ଏ ଅପ୍ସରୀଟିକୁ
ପାଉନି କିନ୍ତୁ ଶୁଣୁଛି ଗପ ଭିନ୍ନଭିନ୍ନ !
ପ୍ରେମ ବାୟଣୀ କିନ୍ତୁ ..ହସୁଛି ଶୁଣେଇ
ସଭିଙ୍କ ମନରେ ସେଇ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ !!?

-

ଜହ୍ନ ବି ଲୁଚିବାକୁ ଚାହେଁ ,
ଯେତେବେଳେ ତା'ଠାରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ
ତା ରାତିକୁ ଛଡ଼େଇ ନିଏ ।

-