A gentle breeze, a warm ray of sun.
You're the quiet hum after the day is done.
Not always here, but when you arrive,
My whole world seems to come alive.
Thank you for every moment, big or small.
Always,
A Friend

-

சோர்வுற்ற வானவில் தேவதை
சலனமற்ற சிறகுகள், வானவில் நிறம் மங்க,
சோர்வுற்ற தேவதை, கனவுகள் சுமந்து நின்றாள்.
நட்சத்திரத் தூசி, அவளின் கண்களில் நீர்,
மறந்துபோன பாடலின் மெல்லிய கீதம்.
கோள்கள் கடந்து, காலங்கள் தாண்டி,
கலையாத ஓவியங்கள் அவளுக்குள் அலைந்தன.
சப்தமில்லா சோகம், அவளின் இதயத்தில் வீணாக,
ஒளி சிதறிய நிழல், அவளை தொடர்ந்தது.
பிறந்த கதைகள், உடைந்த நிஜங்கள்,
ஒவ்வொரு வானவில் வளைவிலும் ஒரு காயம்.
காற்றின் முனகல், ஒரு பழங்காலப் பாடல்,
தேவதையின் அமைதி, நித்தியத்தை நாடியது.

-

Golden light descends,
Summer's touch, my only tie.
No other warmth I crave,
Sunlit kiss, my soul to save.

-

Sun-kissed skin and endless light,
Evenings slow, a pure delight.
Heart beats warm, and days are bright.

-

His shadow falls, a moment's grace,
My world stills in this quiet space,
Time stretches, just to see his face.

-

Tick-tock, a breath held tight,
Tomorrow’s shadow, still out of sight,
Hope's frail thread, through day and night.

-

நிதானித்துப் பார், இருபுறமும் அறியாமல்,
ஒருதலைச் சார்பாய் தீர்ப்பது சரியன்று,
ஒரு பக்கம் கேட்டு, ஒருவரை நல்லவரென்று,
நினைப்பது அறிவிலிச் செயல், தெளிந்திடு நீ இன்று.
ஒற்றைப் பக்கக் கதை, ஒளியின் ஒரு கீற்று,
மறைந்த நிழல்களை மறைத்துவிடும் தோற்று.
கேட்கும் அழுகுரல், சொல்லும் கூர்மையான கதை,
உடைந்த துண்டு, முழுமையற்ற புதிர் இதுவே.
அன்பு நதி வேகமாய் ஓடிச் செல்லும் கரை,
அங்கு சேருமுன் கேள், மறுபக்கக் குரலை.
ஒரு செயலுக்கொரு காரணம் ஒளிந்திருக்கும் ஆழத்தில்,
வடுவின் கதை சொல்லும், காலத்தின் தாளத்தில்.
வில்லன் முகமூடிக்குள் வேதனை இருக்கலாம்,
நல்லவன் ஒளிவட்டத்தில் குறைகள் இருக்கலாம்.
ஆதலால் நிறுத்து உன் தீர்ப்பின் அவசரத்தை,
தேடு மற்றக் கதையை, துணிவுடன் நீ அதை.
புரிதலின் ஆழத்தில் ஞானம் மலரும் பார்,
இருவரின் கதையிலும் உண்மை ஒளிரும் பார்.
ஒரு முகத்தை மட்டும் நம்பி நீ நிற்பது,
அறிவீனத்தின் கொடி, காற்றில் அது பறப்பது.
திறந்த செவிகளும், திறந்த மனமும் கூடி,
இரு பக்கக் காட்சியையும் தீட்டட்டும் தேடி.
சமநிலைப் பார்வையில் உண்மை உறைந்திடும்,
உன் தீர்ப்பு அப்போது தெளிவாய் வெளிப்படும்.

-

மென் தூவி ஒன்று தூங்குது இளவெயிலில்,
கவலையற்ற மெல்லிய மூச்சு.
நம் நெஞ்சிலோ அலைகள் மோதும்,
ஓயாத ஏக்கப் பெருமூச்சு.
அதன் அசைவற்ற அமைதியில்,
நாம் காண விழையும் சாந்தம்.
இந்தத் துயிலின் ரகசியம் என்ன?
நம் துயரத்திற்கு மருந்தாகுமோ?

-

The heart, a clenched fist, slowly unfurling crimson petals of wrath.

-

A slow bloom of thorns from a seed of spite.

-