The fruit that tempted Eve,
The red delicious that fell on Newton,
The magic blood red fruit,
That sends to sleeping death when consumed,
Always said for the negative happenings,
Yet revives me like my love's first kiss.

-

The tears from your red eyes
Burns my pale heart.
Those pretty eyelashes
Come close and move apart,
Fan the flames of my sorrows.
The tears splashing the eyes
Makes a bright dew on the redrose.
The lashes perching on the eyes
Makes a wish and let the tears freeze
At the break of dawn,
Wait for the sun to rise,
Drop of sun drinks drop of dew,
And wakes up a surprise
As a day new arouse.

-

இறந்த காலம்
நிகழ் காலம்
வருங்காலம்
எல்லாம் சுருங்கி
பேசும் காலம்
பேசாத காலம் என்றானது.
பேசும் காலம்
பேச்சில் அன்பை கடத்தும்.
பேசாத காலம் ஆழ்ந்த மௌனம்
அன்பை கடத்தும்.
அச்சமயம் அண்டவெளி எல்லாம்
மௌனவெளி.
அண்டமெல்லாம் உன் அன்பு.
மெளனவெளி கடத்தும் அன்பு.

-

துளிர் வேண்டி
சிறகை விரித்து பறவைகளும்
வெற்று கிளைகள் நீட்டி மரங்களும்
வான் நோக்கி வேண்டியபடி.
அது சரி,
கவிதைகள் செய்ய மனிதனால் முடியும்,
மரங்கள் செய்ய தெய்வம்தானே இரங்க வேண்டும்.

-

இலைகள் மட்டும் அல்ல
விளையாட்டாய் அணில்கள்
ஒளித்து வைத்த ரகசியங்களும்
உதிர்கின்றன.

-

When it's to home, heart travels faster than thee.
Sometimes heart stays back there, at times life time memories
And every so often travel becomes a poem.

-

People come and go,
Like the waves on the shore.
Waves after waves,
Tide after tide
Comes to your side,
From the ocean wide,
Few touch your feet and move.
Few strive to unstable you and remove
And take away the sand beneath you.
And swash and splash the face only few.
Not many take you sliding deep into a life new,
Venture and retort all your quests of life,
And make you touch the horizon,
With your head on clouds and feet on earth.

-

நீ வானம் தான்
நான் மேகம் தான்.
சேரத்துடிக்கையில் எல்லாம்
கலைந்தே மறைகிறேனே.

நீ வானம் தான்.
நான் மின்னல் தான்.
ஒற்றை நொடி உனை சேர்ந்து
ஆயுள் வற்றி உடைகிறேனே.

நீ வானம் தான்.
நான் விண்மீன் தான்.
சிறு பொழுதே உனை அழகாக்கி
சுவடின்றி உதிர்கிறேனே.

நீ வானம் தான்
நான் வானவில் தான்.
வெட்டி வெட்டி ஒன்றாய் தைத்து
பல நிறம் காட்டி
நீ தொடும் முன் மங்கி ஒளி இழக்கிறேனே.

நீ வானம் தான்.
நான் ஒற்றை வெண்ணிலா தான்.
உனை குளிர செய்யும் முன்னே
பிரிவினில் தேய்கிறேனே.

என் காயம் ஆற்றும்
ஆகாயத்தின் நீலம் நீயே.
என் விடியல் தோன்றி
நீலம் காட்டுமா.
என் சோகம் தேற்றுமா.

-

I take a lot of efforts
Just to show that
The bickering between us
Didn't even touch my nails,
While the ugly truth
Is, it nailed my heart.

-

After a long time
I felt to write.
A scrap of time
Has taught me
I forgot to smile,
I forgot to cry,
I forgot to celebrate,
I forgot to live.
I climbed uphills,
I withstood storms,
I endured pains,
I cried out of joy,
I got satiated with joys,
Still all my days and nights were the same.
I was trying to live without pen,
As if was trying to put off the sun
With a drop of water.
I was at the end of the world,
All alone, feeling secluded.
I felt i have to be connected.
It was like meeting
A precious lost love,
I remembered it,
The gracious gifts of poems.
There is a season for everything,
Season of love,
Season of blossoms,
Season of mist,
Season of grief,
But poetry is season of life.

Connecting.....

-