నింగిన చుక్కల్లా
మది నిండా ప్రశ్నలు..

నిండిన చీకటిలా
కమ్ముకున్న దిగులు...

అడగనంటుంది మౌనం
అలసిపోయింది ప్రాణం..

కదిలిపోతుంది కాలం
కావ్యమయ్యింది కలహం...

-

ఒక్కరైనా మెచ్చుకోని ఉట్టి మాటల జంటగా
ఒక్క హృదయం విచ్చుకోని పిచ్చి నవ్వులు దండగా

-

ఎవరెవరో చేసే రీల్స్ చూసి చూసి
కనులకు అలసట తప్ప ఇంకేం లేదు

మనసు మాటల్ని కలంతో రాస్తూ, కాలంతో పయనించిన
క్షణాలే అద్భుతం
మధురమైనది నాటి గతం

-

మాటకు రుచి ఉంటున్నది తాను పలుకుతున్నప్పుడు
మౌనం బాగుంటుందీ తాను అలుగుతున్నప్పుడు

దూర తీర దారులైన సమయ మసలు తెలియదులే
చెలి నీడలు నా అడుగుకు జతను కలుపుతున్నప్పుడు

ప్రతి రాతిరి జగడాలే తారకతో తామసితో
నా కలలను దోచేస్తూ తాము వెలుగుతున్నప్పుడు

చిరుగాలిని మోయలేని చింత ఒకటి కమ్మునులే
చిరు కోపం చూపి తనే చేయి వదులుతున్నప్పుడు

ఇరు సంధ్యలు మారుతున్న కలమసలే కదలదుగా
నా నెచ్చిలి మచ్చికలో మనసు చిక్కుకున్నప్పుడు

-

కురిసెను చిరు చినుకులు
తిరిగెను చెలి మెలికలు
తీయనైన మాట పలికి
తొలిగెను అరమరికలు

-

పతనమైన ప్రతిసారీ ఉదయించావ్ ఓ నాన్న
పడిలేచిన కెరటంలా కనిపించావ్ ఓ నాన్న

గొంతు చాటు ప్రేమ మూట..పైనే గంభీరమట
కసిరిన నీ గుండెనెంత బాధించావ్ ఓ నాన్న

నీ ఎదపై నిదురించిన చిరునవ్వుల దివ్వెలను
అలసిన నీ కథతోనే వెలిగించావ్ ఓ నాన్న

దూర తీర కలల వైపు లాగే మా మది నావను
నీ స్వేదమె ఓ నదమై నడిపించావ్ ఓ నాన్న

పగలంతా రవి చింతను ఎవరడిగారని సంధ్య
అస్తమిస్తు నే కన్నులు తెరిపించావ్ ఓ నాన్న

-

కోరిన తీరం చేరుస్తుందని
మొదలెట్టిన ఓ ప్రయాణం
ఎన్నో కలలను కూల్చేస్తూ
అది మిగిల్చింది ఓ విషాదం
"ఇంతే ఆయువు రాసుందేమో"
అనుకున్నా ఆగున రోదనం
ఎంతైనా చావుకు లేనే లేవుగ
నువ్వూ నేనను బంధనం

-

కాలం కరిగే మంచయ్యింది
మనసుకు పరుగే పనయ్యింది
అలారం కన్నా ముందే
నిద్రలేపే కలవరం
రెండు చేతులు ..నాలుగు పనులు
నలభై ఆలోచనలు
తరిగే కూరగాయలు తరిమే సమయం పొంగే పాలు
ఇంతలో మాయం ఉదయపు కాఫీ నీళ్లు
రెడీ అయ్యామని అనుకునేలోపే బస్సు వెళ్ళిపోయి కారే చెమట్లు
వచ్చి పోయే వాహనాలు వదిలే పొగలో
ఊపిరికెపుడూ స్కార్ఫ్ సంకెళ్లు
ఊరూరా పలకరించే స్పీడ్ బ్రేకర్ల వికటాట్టహాసాలు
బడికెళ్లాక.. చెప్పే చదువులు తీర్చే తగవులు
దిద్దే పేపర్లు నింపే రిపోర్టులు
ఒక కంట కనిపెడుతూనే,గబగబ తినే ముద్దలతో నిండే మధ్యాహ్నపు ఆకళ్ళు
ఇంటి గాలి మళ్ళీ పిలుస్తూ చల్లగా పలకరించే సాయంత్రాలు
...వెచ్చని టీ గొంతు జారుతుంటే గోముగా చూసే సింకులో గిన్నెలు
ఆరిన బట్టలు మడతేస్తూనే రాయించే పిల్లల హోంవర్క్స్
కాసింత నడుము వాల్చి ఫోన్ చూస్తుంటే గుర్తొచ్చే రాత్రి భోజనాలు
రేపటి గురించి ఆలోచిస్తూ వాలిన కన్నుల్లో..
ఎప్పుడొచ్చి చేరిందో తెలియని తెల్లవారు జాము మెలకువలు
ఇలా కరిగే కాలం కథలో
నేనో అలను,శిలను

-

వలపు దాచిన పిలుపు మాటున మంత్రమైనది నీవే కదా
తలపు లేనిదె క్షణము కదలదు.. యంత్ర మైనది నీవే కదా

గతము నడిచిన దారులన్నీ వేల సుమముల వనములయ్యెను
సుధలు పంచే కథగ మారిన ఛైత్ర మైనది నీవే కదా

మింటి చుక్కలు జోల పాడెను కంటి పాపకు వెన్నెలందగ
కలల తెరపై కుంచె నేనూ చిత్రమైనది నీవే కదా

ఏడు అడుగుల బంధమయేందుకు ప్రేమకున్నవి లెక్కలెన్నో
చిక్కు ముడులే విప్పుకున్నవి సూత్రమైనది నీవే కదా

నిండు మనసుతొ పొంగి పొరలే ప్రేమ నదిగా పారె సంధ్యా
కొత్త ఆశలు నాటుకున్నవి క్షేత్రమైనది నీవే కదా

-

ఒక్క మనసు ఇన్ని ఆట లెందుకనో చిత్రంగా
ఎవరో నిను బాధిస్తే అవుతావా శూన్యంగా

చివరికేది మిగిలేదీ..పంచుకున్న మంచి తప్ప
చేతనైతె నిలబడు నువు నలుగురికీ సాయంగా

కలల తోని కలత తోని కరిగించక కాలాన్నీ
తల రాతకు ఎదురీతకు నిలవాలీ ధైర్యంగా

గెలుపోటమి ఒక నాటికి గుణ పాఠమె విధి ఆటన
మంచి దారి నెంచుకునీ సాగాలీ న్యాయంగా

అక్షరాలపై ప్రేమే లక్షణమైనది సంధ్యా
మదితాకిన సమీరమై మిగలాలీ కవనంగా

-