കൊല്ലപ്പെട്ട ഇന്നലെകൾക്ക് ഉയിർത്തെഴുന്നേല്പാണ്.ഇന്നുകളിൽ കാട് കയറുന്ന ചിന്തകളുടെയും വികാരങ്ങളുടേയും കാടിറക്കമാണ്.നാളെകളിൽ ചിറക് വിരിച്ച് പറക്കുമെന്ന് കരുതുന്ന എന്റെ മോഹങ്ങളാണ്. എന്റെ നിസ്സഹായതകളുടെ പ്രതിഷേധമാണ്. എന്റെ ദു:ഖങ്ങളുടെ കണ്ണുനീരാണ്. എന്റെ സന്തോഷങ്ങളുടെ പൊട്ടിച്ചിരിയാണ്.ഇനിയും ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളിൽ നിന്നും പൊടിയുന്ന ചോരയാണ്.ആർക്കോ വേണ്ടി സംസാരിക്കുന്ന എന്റെ ശബ്ദമാണ്. ഞാൻ കണ്ടും കേട്ടും അറിഞ്ഞ ജീവിതങ്ങളാണ്.എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ വിളിച്ച് പറയാൻ അവകാശം തരുന്ന ചെമ്പരത്തിയാണ്!

-

ഭൂമിയോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്നെ ഉപയോഗിച്ചു തള്ളിയവരോടെല്ലാം! ആകാശത്തോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്റെ സ്വപ്നച്ചിറകുകൾ അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തിയവരോടെല്ലാം! അച്ഛനോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്റെ വിയർപ്പുതുള്ളികളെ മാനിക്കാത്തവരോടെല്ലാം! അമ്മയോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്നെ മനസ്സിലാക്കാതെ പോയവരോടെല്ലാം! ഗുരുവിനോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്റെ അറിവില്ലായ്മയെ കുറിച്ച് പുച്ഛിച്ചവരോടെല്ലാം! ദൈവത്തോളം ക്ഷമിക്കുക, നിന്റെ മനസ്സാകെ കൊത്തിനുറുക്കിയവരോടെല്ലാം!

-

അത് പലപ്പോഴും പലതാണ്... അത്
കടലോളം സ്നേഹം ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ച് വച്ച് ക്ഷോഭിക്കുന്ന അച്ഛന്റേതാവാം! കൂടെയിരുന്നുണ്ണാൻ കാത്തിരുന്ന് കഴിക്കാത്തതിന്റെ പേർക്ക് കരുതൽ കലർത്തിയ തല്ലു തരുന്ന അമ്മയുടേതാവാം! അനുവാദം കൂടാതെ ഉപയോഗിച്ച സാധനസാമഗ്രികളുടെ കണക്ക് പറഞ്ഞ് പുറകേ നടക്കുന്ന സഹോദരങ്ങളുടേതാവാം! അറിവിന്റെ വെളിച്ചം അതിന്റെ സർവ്വ പ്രതാപത്തിൽ തെളിക്കണമെന്ന വിചാരത്താൽ ചൂരൽ പ്രയോഗം നടത്തുന്ന അധ്യാപകന്റേതാവാം! നഷ്ടമാക്കി കളഞ്ഞ അവസരങ്ങളെയോ ഒഴിവാക്കാമായിരുന്ന തെറ്റിദ്ധാരണകളെയോ ചൊല്ലി ചീത്തവിളിക്കുന്ന സൗഹൃദത്തിന്റേതാവാം! ഒരു നേരം കാണാത്തതിന്റെയോ വിളിക്കാത്തതിന്റെയോ പേരിൽ പരിഭവിക്കുന്ന പ്രണയത്തിന്റേതാവാം! ഒടുവിൽ കടിച്ചമർത്തിയ സ്നേഹമോ സ്വാർത്ഥതയോ അസൂയയോ സങ്കടമോ പുകഞ്ഞ്നീറി ഒടുവിൽ തീ തുപ്പുന്ന അഗ്നിപർവ്വതമാകുന്ന എന്റേത് തന്നെയാവാം!

-

പഠിച്ച് വച്ചതൊക്കെയും ശരിയാണെന്ന മിഥ്യാ ധാരണ തിരുത്തി ഇനിയുമേറെ പഠിക്കാനും തിരുത്താനുമുണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവ് തന്ന്, എപ്പോഴും ജയിക്കാൻ മാത്രമല്ല ഇടയ്ക്കൊക്കെ തോൽവി അറിയാൻ കൂടി ഉള്ളതാണ് ജീവിതമെന്ന് പറഞ്ഞ് തന്ന്, കൂടെയുണ്ടാകലിൽ മാത്രമല്ല അകന്നിരിക്കലിലും ഒത്തിരി സ്നേഹം നിറക്കാമെന്ന് പഠിപ്പിച്ച്, ചുണ്ടിൽ വിരിയുന്ന ചിരിയേക്കാൾ കണ്ണിൽ തെളിയുന്ന ചിരിക്ക് ഭംഗിയുണ്ടെന്ന് കാണിച്ച് തന്ന് ഒരു ഇതൾ കൂടി കൊഴിയുന്നു...

-

കണ്ടുമുട്ടാൻ ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും എന്തൊക്കെയോ പഠിപ്പിക്കാൻ, ജീവിതത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ കൂട്ടി ചേർക്കാൻ, വന്ന് പോയ മനുഷ്യരുണ്ട്. ഇങ്ങനെ ഒരാളെ കാണേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് വേദനിക്കുമ്പോഴും , ഈ കൂട്ട് ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ചെയ്യാതെ പോകുമായിരുന്ന കുറുമ്പുകളും അനുഭവിക്കാതെ പോകുമായിരുന്ന സന്തോഷങ്ങളും ഓർക്കുമ്പോൾ മധുരമുള്ളതായി മാറുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ! ഒരുപക്ഷേ , വഴി പിരിഞ്ഞ് പോയത് കൊണ്ട് മാത്രം അത്രമേൽ മനോഹരമായ, പൂരിപ്പിച്ച് കഴിയാത്ത ഒരു പദപ്രശ്നം പോലെ അലട്ടുന്ന, കുറച്ച് കൂടി നീണ്ട് നിന്നിരുന്നുവെങ്കിൽ എന്നൊരു കൊതി തോന്നിക്കുന്ന കൂട്ട്!

-

ജീവിതത്തോട് ചേർത്ത് വയ്ക്കാൻ പറ്റിയ ഒരുപാട് സംഭാഷണങ്ങൾ "ഹോം" എന്ന സിനിമയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും "ആൻ്റണി, ഇത് നിൻ്റെ മുറി അല്ല, ഇത് നിൻ്റെ മനസ്സാ!",എന്ന പ്രൊഡ്യൂസർ ബേബിയുടെ ഡയലോഗ് പല തവണ മനസ്സ് ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ മനസ്സിൻ്റെ അവസ്ഥ അറിയാൻ മുറിയെ കാര്യമായിട്ട് തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.
ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തുണികളുടെ ഒരു കൂമ്പാരം-ഒരു മൂലയിലാകെ മുഷിഞ്ഞ തുണികൾ!ഒരു തവണ മാത്രം ഇട്ടത് കൊണ്ട് മുഷിഞ്ഞതായി കണക്കാക്കാൻ പറ്റാത്ത,എന്നാൽ അലമാരയിൽ വയ്ക്കാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് കസേരയിലിടം പിടിച്ച തുണികൾ! ഇനിയും അലമാരയിൽ കയറാനുള്ള രാഹുകാലമാവാത്തത് കൊണ്ട് രാത്രി മുഴുവൻ മേശയിലും പകലാകെ കട്ടിലിലും കഴിച്ച് കൂട്ടുന്ന വേറെ കുറച്ച് തുണികൾ! പിന്നെ കാണാൻ മാത്രം ഉള്ളത് പുസ്തകങ്ങളാണ്-വായിച്ച് തീർന്നതും വായിക്കാനുള്ളതും വായിച്ച് തീർന്നെന്ന് മറ്റുള്ളവരെ പറ്റിക്കുന്നതുമായ പുസ്തകങ്ങൾ! ഇതിപ്പോൾ എങ്ങനെ എൻ്റെ മനസ്സുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നു എന്നോർത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ, തുണികളത്രയും ഓർമകളാവും- ഒരുപാട് മുഷിഞ്ഞെങ്കിലും ഒഴിവാക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ! ചെറിയ മുറിവ് മാത്രം ആണെങ്കിലും ആ ചെറിയ മുറിവിൻ്റെ പേർക്ക് ഇനിയും മറക്കാതെ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ! പല തവണ ഓർത്ത് കരഞ്ഞെങ്കിലും മടക്കിയൊതുകാത്ത ഓർമ്മകൾ! പുസ്തകങ്ങൾ തിരിച്ചറിവുകളാവും!
അതേ മുറി മനസ്സ് തന്നെയാണ്- അടുക്കി പോയാൽ ഞാൻ ഞാനല്ലാതെയാകുന്ന മുറി!

-

അങ്ങനെയും ചില മനുഷ്യരുണ്ട്.. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ മനസ്സിൻ്റെ അടിത്തട്ടിൽ ഒളിപ്പിച്ച വിഷമങ്ങൾ വരെയും കണ്ടുപിടിക്കുന്ന മനുഷ്യർ! ഒരു ചിരി കൊണ്ട് സങ്കടങ്ങൾ മാറ്റാൻ കഴിയുന്ന മനുഷ്യർ! എന്നും വിളിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഒരു വിളിക്ക് അപ്പുറം ഉണ്ടെന്ന് ഉറപ്പുള്ള മനുഷ്യർ!കാരണങ്ങൾ ഇല്ലാതെ സ്നേഹിക്കുന്ന മനുഷ്യർ! സംസാരിച്ച് തീരാൻ മണിക്കൂറുകൾ തികയാത്ത മനുഷ്യർ!കുറച്ച് വാക്കുകൾക്കും നോട്ടങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ നൂറ് കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ പറയുന്ന മനുഷ്യർ! പറയുന്നതിനും മുന്നേ ഒരേ പോലെ ചിന്തിക്കുന്ന മനുഷ്യർ! സൗഹൃദമാണോ പ്രണയമാണോ എന്ന് സംശയത്തിന് ഇടയിൽ അലിഞ്ഞ് ഇല്ലാണ്ടാവുന്ന മനുഷ്യർ!

പിന്നെയും ചില മനുഷ്യരുണ്ട്..എന്നും കൂടെ ഉണ്ടാകും എന്ന ഉറപ്പ് ഉണ്ടായിരിന്നിട്ടും വഴിയിൽ എവിടെയോ ഇറങ്ങി പോയ മനുഷ്യർ! ചെറിയ അകൽച്ചകളിൽ നിന്നും ഇനി കൂടി ചേരുമോ എന്ന് സംശയിക്കുമാറ് ദൂരത്തിലേക്ക് അകന്ന് പോയ മനുഷ്യർ!

-

ആയുസ്സിനോളം നീളമുള്ള ... വിരസമെന്ന് തോന്നിപ്പോവുമ്പോൾ ബാല്യത്തിന്റെ നന്മയും കുസൃതിയും , കൗമാരത്തിന്റെ വാശിയും ശങ്കയും, യുവത്വത്തിന്റെ ഊർജ്ജവും തുടിപ്പും , മദ്ധ്യവയസ്കതയുടെ തിരക്കും മടുപ്പും, വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ വിശ്രമവും വിഷമവും ഒക്കെ ചേർന്ന് കഥാഗതി മാറ്റിമറിക്കുന്ന... ചില കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കൂട്ടി ചേർക്കലുകളിലും കൊഴിഞ്ഞ് പോക്കുകളിലും വഴിത്തിരിവുകളും തിരിച്ചറിവുകളും ഉണ്ടാക്കുന്ന ... ഇന്നലെകളിലെയും, ഇന്നുകളിലെയും, നാളെകളിലെയും അപ്രതീക്ഷിത സംഭവങ്ങൾക്കൊടുവിൽ മരണമെന്ന പ്രതീക്ഷിത അന്ത്യത്തിൽ അവസാനിക്കുന്ന ... ഓരോരുത്തർക്കും വെവ്വേറെയായി തോന്നിക്കുന്ന അർത്ഥവത്തായ പുസ്തകം !

-

ആർക്കോ വേണ്ടി നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ ഒരുപാട് നിമിഷങ്ങളുണ്ട്. കുറച്ച് അധികം സ്നേഹിക്കാമായിരുന്ന , കുറച്ച് കൂടി സന്തോഷിക്കാമായിരുന്ന, കുറച്ച് കൂടി സ്വപ്നം കാണാമായിരുന്ന, കുറച്ച് കൂടി ആസ്വദിക്കാമായിരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ... തിരിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോൾ കൊതി തീർന്നിരുന്നില്ല എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ! കൂടെ കൂട്ടാൻ കുറച്ച് കൂടി നിറമുള്ള ഓർമ്മകളാകുമായിരുന്ന ഇന്നലെകൾ !

-

കവിതകളിലൊരെണ്ണം മരിച്ചു കിടക്കുന്നു. കൂട്ടുക്കവിതകളും കഥകളും അലമുറയിട്ട് കരയുന്നുണ്ട് . വായനക്കാരൻ കണ്ണുനീർ തുടച്ച് കടന്നു പോകുന്നുണ്ട്. എഴുത്തുകാരൻ ദൂരേക്ക് നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട് !

മറ്റൊരു വീട്ടിൽ
എഴുത്തുകാരി പേറ്റു നോവിലാണ്.
മാസങ്ങളുടെ വേദനക്കൊടുവിൽ ഇരട്ട കവിതക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ചു. ഓർമ്മയും മറവിയും !

-