नसीब की रेखाओं में
कर्म की दुहाई आधी है,
मोह वह नया कहकर
इन्सान बदल गया...

समय की धारा में
बहता वो हर वक्त है,
कदम सही तो है..कहकर
इन्सान बदल गया...

शून्य की किमत है, कहकर
तुलना उसकी एक से करे,
है अधुरा एक शून्य से...
फिर भी ..... इन्सान बदल गया

- प्रेरणा

-

का कुणाच्या चाहुलवर पाय ठेवायचा?
वादळ सुटलेल्या वाटेवर, एकटेच चालत सुटावे
निरंतर धावणाऱ्या वाटेवर एकांत शोधावा

का उंबरठा ओलांडताना भिती ती बाळगायची?
उंच आकाशी झेप घेण्याचीच संधी का शोधायची
समाधानाचे हसू का दुसऱ्याच्या दारात पाहायचे?

माणूस म्हणता म्हणता तो माणूसच का हरवला
आम्ही सांगता सांगता..."मी" का त्याने आणिला
दुर्मिळ त्याच्या जगामध्ये तो कधीच......मी म्हणूनी
हरवीला..

© प्रेरणा

-

कळेल का काय राहील
खाली जागेत काय साचले
वेळेच्या अभावात काय दडले

-

काही स्पर्शाने निसटले
तर, काही नजरेने दुरावले
वेळीच प्राण घेतला
असे काही, मी पाहीले

-

झाकला पदर, झाकल्या गोष्टी
बंद कुंपणात आज दडले मी
पाला-पाचोळा तो सुखला
अंगणात तो तिथेच दाबला
पैज ती कशाची,वाट ही उद्याची
सारे इथेच ठेवूनी,मोकळीक त्या श्वासाची

-प्रेरणा

-

आज सकाळी उठले
मी मला‌ आरशात पाहिले
कुणास ठाऊक काय सांगितले
पण, मी आज मला पाहिले

खळी‌ ,ती गालावर शोधत राहीले
डोळ्यांत दाटलेले स्वप्न बघत बसले
कपाळावरच्या रेषांना आत्ताच विचारले
पण, मी आज मला पाहिले

सुखाच्या शोधात सगळेच हारले
स्वतःपासून स्वतः च दूर झाले
वेळेचा घात करूनी आपलेच ते म्हणाले
पण, मी आज मला पाहिले

-

मोहब्बत के रास्तो पर
हम कब से अकेले चल रहे है
जिन्दगी की इस तन्हाई में
हम कब से मायूस होने लगे
पल भर की मुस्कुराहट़ के लिये
हम क्यूं दुसरों पर निर्भर होने लगे

- प्रेरणा

-

दूर किरणांची सावली आकाशाने कधीच झाकली
नित्य सूर्याच्या येण्याणे पैज ती मी कधीच हारली

कुणा ढगांच्या आडोशाला मीही लपले
झाडांच्या दाटीवाटीने सतत मला छळले

-प्रेरणा

-

कल्पतरूच्या वाटेवरती सांग मी जाईल का
मावळत्या सूर्याला मी नमस्कार सांगेल का

-

आघात याने असा केला
स्पर्श का नाही होऊ दिला
समदं सारं व्यापूनी
निरंतर तो धावत राहीला

-