ভাল‌‌ লগা বস্তুবোৰ এদিন
বেয়া লগাও যে হৈ পৰিব
সেইটো ভবাটো দূৰ কল্পনাও কৰা নাছিলো ...
কিছুমান অতীত পাহৰিবলৈ কঠিন
যাক পাহৰিব খুজিও পাহৰিব নোৱাৰি ,
সেইটো মই হাড়ে-হিমজুৱে উপলব্ধি কৰিছো ...
অতীতত এৰি অহা মোৰ সেই বস্তুবোৰ
এতিয়া হয়তু কাৰোবাৰ প্ৰিয়..............
বহুত কঠিন হয়
এই অপ্ৰিয় সত্য বাস্তৱবোৰ মানি ল'বলৈ
আৰু বেছি কষ্ট তেতিয়া হয়
যেতিয়া বিষাদ বোৰ হয় শূণ্যতাৰ বিষাদ
কাৰোবাক ধৰি ৰাখিব নোৱাৰাৰ বিষাদ...
বিষাদ ! বিষাদ !
নহয় বিষাদ ?
সহিব নোৱাৰাকৈ বুকুত জমা হৈছে
শূণ্যতাৰ আঘাত
তথাপি মই নিমাত !
এতিয়াও আৰু আগলৈও !!!

-Barasha moni Devi

-

जिंदगी में जो भी हो, जाने दो यार ...
किसी भी चीज या इंसान को पकड़ के नही बैठना है ...
किसीने दिल दुखाया तुम्हारा
किसीने एहम मौके पर साथ नहीं निभाया तुम्हारा
तो कोई बात नही, जाने दो ...
जो साथ चले उसको साथ लेते चलो
और जो साथ ना चलना चाहे उसको जाने दो ...

-Barasha moni Devi

-

ফাগুন তই আকৌ আহিলি ?
আহিয়েই মোৰ খিৰিকীৰ কাষৰতে ৰৈ
মোক বৰকৈ আমনি কণহে কৰিব ল'লি ...
বাৰু আহিছই যেতিয়া কথা এটিকে শুধো -
ফাগুন তই বৰ মতলীয়া হৈ অহা নাইনে এইবাৰ ?
জানো ! কিয় ইমান উত্ৰাৱল হৈ আহিলি
উপহাৰ লৈ আহিবি আহিবি বুলি ভাবি থাকোতেই
এজাৰে বেজাৰ লৈ অহাদি তইও
হেজাৰটা বিষাদৰ টোপোলাহে কঢ়িয়াই লৈ আনিলি
কিয় ফাগুন ?
আৰু এতিয়া কি জাননে সেই বিষাদবোৰে বিষৰ দৰে মোৰ প্ৰাণটোক
জীয়াই জীয়াই মাৰিবলৈ লৈছে ,
খুলি খুলি খাবলৈ লৈছে মোক
ফাগুন তই বৰ দুষ্ট !
তই মোৰ আৱেগবোৰৰ লগতহে খেলিবলৈ পালি !
আৱেগবোৰ মৰহি যাবলৈ লৈছে ও এতিয়া
ও ফাগুন , ফাগুন ও
তই যাগৈ ফাগুন ,তই যাগৈ
বিষৰ টোপোলাটো লগতে লৈ যাগৈ
আৰু নাহিবি ঘূৰি
আহিলেও বিষবোৰ লগত লৈ নাহিবি , থৈ আহিবি
তই অকলেই আহিবি ফাগুন
তই অকলেই আহিবি
তই আকৌ আহিলে
তেতিয়া মই মতলীয়া হৈ উৰি ফুৰিম এই নীলিম আকাশত তোৰ লগত
মোৰ বেচিজিল চুলিবোৰত এপাহি ৰঙাফুল গুজি অচিনা এক অজান দেশত ।

- Barasha moni Devi

-

There are some journies you'll have to make alone...
Some moments you'll have to endure alone...
Some songs you'll have to hear alone...
Some lyrics you'll have to feel alone...
These things will make sense-may be not now-not today.
but one day they will..
Because not everything on earth can be shared.
As simple as that.. So, be gentle.. Learn to "live".. Be your kindnestself. Breath in.. Breath out

-

I guess I never paid attention to my own story..
I never embraced my flaws. I never loved myself enough to let my pain go.
I tolerated everybody.. Every fucking insults fearing that I may be left alone only with that pain.. I never healed.. And now that I have seen myself drowning I want to swim just for myself. I want to reach the shore just so that I can live.
For myself

-

এটা সময় আছিল য'ত অযুত আশা
বুকুত বান্ধি লৈ সপোন ৰচিছিলো...
কিন্তু ...
এটা সময় আহিল য'ত সময়ৰ আহ্বানত
আহিছিল কোনো এজন ...
কিন্তু তাত সমভাগী হ'বলৈ গৈ
দেখিছিলো মই হেজাৰ আঘাতৰ চিন,
য'ত মই আগতিয়াকৈ দেখিব লৈছিলো
মোৰ সেই সপোনবোৰ গজালি মেলিব ধৰোঁতেই
সাগৰৰ ঢৌত জাহ যাবলৈ খুজিব বিচৰা
সেইবাবে ত্যাগ কৰিছিলো সেইইই
সময়ৰ আহ্বানে মাতি অনা ........

আকৌ যাতে উজ্জীবিত হৈ উঠে আশাবোৰ
য'ত সপোনবোৰে পুনৰ সাৰ পাই উঠে
আৰু দিঠকৰ ৰহন সানি মোক বুলাই দিয়ে ...
তাৰে কামনাৰে!!!

কিন্তু !
বুজিব জানো সকলোৱে ?
জানিব পাৰে জানো সকলোৱে ?
ৰৈ থাকিব পাৰে জানো সকলোৱে ?
হয়তো নুবুজে , হয়তো নাজানে
আৰু হয়তু ৰৈয়ো নাথাকে ... কোনোৱে?

-

আশাৰ মৰীচিকা✍️

গ্ৰীষ্ম...
গ্ৰীষ্মকালৰ প্ৰখৰ ৰ'দক আওকান কৰি কপালৰ ঘাম মাটিত পেলাই খেতিয়কে হাল বাই আছিল , ৰোৱনীয়েও ভুঁই ৰুইয়ে আছিল ; তেওঁলোকৰ মনত বিশ্বাস আছিল যে ---
এদিন এই সেউজী পথাৰখনে সোনোৱালী হৈ তেওঁলোকৰ কষ্টৰ উচিত মূল্য ঘূৰাই দিব.....!

বৰ্ষা...
বৰষাই সকলোলৈ আশা লৈ নাহে,নাহে লৈ সকলোৰে বাবে অনুভূতিৰ আলোড়নৰ টোপোলা ,
হয় কাৰো বাবে বিষাদৰ গল্প । দিন-ৰাতি জুৰি নেৰা নেপেৰা ধাৰাসাৰ বৰষুণৰ ঝৰ্ ঝৰ্ শব্দ , গছবোৰো আউল-বাউল ; হঠাতে যেন কৰবাৰ পৰা হুলস্থুল আৰু কান্দোনৰ বিননিবোৰ ভাহি আহিব ধৰিলে---- "গাঁৱৰ মথাউৰিটো এঠাইত ভাঙি গ'ল !
পানীৰ সোঁতবোৰ হেনো গাঁওখনলৈ গতি কৰিছে..."

হঠাৎ...
সেউজীয়া পথাৰখনিত যেন কাৰোবাৰ নজৰহে লাগিল ! বুৰাই পেলালে সপোনৰ ঘৰ আৰু পথাৰখন ,
খহাই পেলাই আশাৰ সকলো বান্ধ ,স্বপ্নবোৰ ৰূপান্তৰিত হ'লগৈ দুঃস্বপ্নলৈ ;
আশাবোৰ জাহ গ'ল মনতে, বিষাদবোৰ ফুলি উঠিল হঠাতে দুঃস্বপ্নৰ সমাপ্তি ঘটাবলৈকে...
প্ৰায় এসপ্তাহমানলৈকে চাৰিওফালে পানী কেৱল পানী ! খেতি-পথাৰ ,ঘৰ-দুৱাৰ তচ্ নচ্ হৈ গ'ল !
কৃষকৰ মনত আশাৰ সোপান ভাঙি বিষাদৰ সোপানেহে গঢ় লৈ উঠালে বানে ।
খেতিয়ক আৰু ৰোৱনীবোৰৰ মনৰ বিশ্বাস যেন হেৰাই গৈ আশাৰ মৰীচিকাৰহে উদ্ভৱ হ'ল !!!

-Barasha moni Devi

-

নিজকেই চাইছো

" আইনাৰ সন্মুখত বহি
নিজকেই নিজে চাইছো ...
কিজানি বিচাৰিয়েই পাওঁ হেৰাই যোৱা মুখখনি
তাত যেন লুকাই আছিল অফুৰন্ত আশাৰ গজালি
উজ্জ্বলি আছিল পূৰ্ণিমাৰ চন্দ্রৰ দৰে !
কিন্তু সময়ৰ সোঁতত সেই মুখখনিয়ে
অমাবস্যাৰ জোন হৈ যেন ধৰা দিলে । "


কথাবোৰ কবিতাৰ দৰে কওঁ নহয়
সেইবাবে বুজিবৰ বাবে হয়তু অসুবিধা হয় ন ?
মোৰো হয় !
কিন্তু একো নাই আজি নুবুজিলেও
এদিন নহয় এদিন বুজি পাবাই ...

-

You are working in the right way
Then ,
Someone may be hurting you today
Or
they may try to mislead you
But if you stand firm in your path
One day you will surely win

-

নাৰী - এক প্ৰতীক

নষ্টালজিক হৈ পৰা
এক বিৰল মূহুৰ্তত !
স্তব্ধ হৈ পৰা
এক শ্বাসৰুদ্ধ সময়ত !
তুমি যেন হৈ পৰা
দশভূজাধাৰী এক বিৰল প্ৰতীক ;
চকুত কাপোৰ বান্ধি
চাৰিবেৰৰ মাজত স্তব্ধ হোৱা
তুমি এক বিশ্বাসৰ শুভ্ৰ প্ৰতীক ;
নিজৰ সৰ্বস্ব থাকিও
তুমি যেন হৈ পৰা
ত্যাগৰ এক অসাধাৰণ প্ৰতীক ....

-