ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜੰਮਦਿਆਂ ਵੇਖਿਆ….
ਉਹਨਾਂ ਸਾਨੂੰ ਮਾਰਦਿਆਂ ਵੇਖਣਾ ਏ…..
ਜਿਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸਾਂ ਮਨਾਈਆਂ ਲੋਹੜੀਆਂ
ਢਿੱਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਸਿਵਿਆਂ ਨੂੰ ਸੇਕਣਾ ਏ
ਜਿਨਾਂ ਲਈ ਅਸਾਂ ਮਹਿਲ ਮੁਨਾਰੇ ਬਣਾਏ
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਾ ਸਾਡੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਲੇਪਣਾ ਏ-
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਮੇਰੀ ਹਰ ਰੀਝ ਅਧੂਰੀ ਏ
ਜੇ ਤੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਸਵ... read more
ਢਿੱਲੋਂ ਦੱਸ ਮਰਨ ਤੋ ਕਿਉਂ ਡਰਨਾ ਏ….
ਆਖ਼ਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤਾਂ ਸਭ ਨੇ ਮਰਨਾ ਏ
ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਕੰਮ ਇਵੇਂ ਦੇ ਕਰੋ,,,ਮੋਇਆਂ ਤੇ
ਲੋਕ ਕਹਿਣ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੀਦਾ ਮਰਨਾ
ਤਗੜੇ ਦੇ ਪੈਰ ਨਹੀ ਗਰੀਬ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜੋ
ਲੇਖੇ ਦੇ ਕੇ ਹੋਣੀ ਖ਼ਲਾਸੀ ਰੱਬ ਦੀ ਮਾਰ ਤੋ ਡਰੋ
ਆਪਣੀ ਕਬਰੇ ਆਪ ਹੀ ਪੈਣੇ ਏ………
ਸੱਚੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿਓ ਝੂਠੇ ਦੀ ਨਾ ਗਵਾਹੀ ਭਰੋ-
ਜਿਸ ਦਿਨ ਰਾਹ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਪੈ ਜਾਣਾ
ਢਿੱਲੋਂ ਸਾਥ ਛੁੱਟ ਜਾਣਾ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀਆਂ ਦਾ
ਜਿਹੜੇ ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀ ਕਰਦੇ
ਵੇਖੇ ਵੱਧ ਕੇ ਮੁੱਲ ਲਾਉਂਦੇ ਮਰੇ ਹਾਥੀਆਂ ਦਾ
ਜਦੋ ਮੌਤ ਦੀ ਬੁੱਕਲ਼ ਵਿੱਚ ਬਹਿ ਜਾਣਾ ਏ
ਸਿਵਾ ਬਲਦਾਂ ਹੋਣਾ ਲੱਕੜਾਂ ਤੇ ਪਾਥੀਆਂ ਦਾ
ਉਦੋਂ ਸਭ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਗਿਲੇ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜਦੋਂ ਆਖ਼ਰੀ ਵੇਲਾ ਹੁੰਦਾ ਝਾਕੀਆਂ ਦਾ(ਢਿੱਲੋਂ)-
ਪਜਾਮੀਆਂ ਚ ਹੱਗਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ
ਕਦੇ ਚੇਲੇ ਦਲੇਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਵੇਖ ਇਕੱਲੇ ਨੂੰ ਦੱਸ ਟੱਕਰ ਜਾਣ
ਉਹ ਜ਼ਨਾਨੇ ਕਦੇ ਸ਼ੇਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ
ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਜਿਹੜਾ ਹਿੱਕ ਤਾਣ ਖੜ੍ਹ ਜਾਵੇ
ਉਹ ਮਰਦ ਕਦੇ ਸਪੇਅਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ’ਚ ਜਿਹੜਾ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਜਾਵੇ
ਢਿੱਲੋਂ ਉਹ ਕਦੇ ਚੰਗੇ ਪਲੇਅਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ(ਢਿੱਲੋਂ)
-
ਅਸੀਂ ਉੱਜੜੇ ਹੋਏ
ਬਾਗ ਹਾਂ…
ਕਿਸੇ ਮੁੱਕੇ ਹੋਏ
ਮਾਲੀ ਦੇ…..
ਹੁਣ ਇਹ ਪੱਤ ਝੜ
ਸਾਡਾ ਕੀ ਵਿਗਾੜੇਗੀ
ਕੁੱਝ ਪੱਲੇ ਨਹੀ
ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੋ ਖ਼ਾਲੀ ਦੇ
ਕਿੰਨੀਆਂ ਆਈਆਂ
ਬਹਾਰਾਂ ਬਦਲ-੨ ਕੇ
ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫਲ਼ ਨਹੀਂ ਪਿਆ
ਆਸਰੇ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਰਖਵਾਲੇ ਦੇ
ਜਦੋਂ ਦਾ ਮੇਰਾ ਮਾਲੀ ਤੁਰਿਆ
ਜੜ੍ਹਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਹੁਣ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇ
ਕਿਸੇ ਆਏ ਸਵਾਲੀ ਦੇ(ਢਿੱਲੋਂ)-
ਅਸੀਂ ਉੱਜੜੇ ਹੋਏ
ਬਾਗ ਹਾਂ…
ਕਿਸੇ ਮੁੱਕੇ ਹੋਏ
ਮਾਲੀ ਦੇ…..
ਹੁਣ ਇਹ ਪੱਤ ਝੜ
ਸਾਡਾ ਕੀ ਵਿਗਾੜੇਗੀ
ਕੁੱਝ ਪੱਲੇ ਨਹੀ
ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੋ ਖ਼ਾਲੀ ਦੇ
ਕਿੰਨੀਆਂ ਆਈਆਂ
ਬਹਾਰਾਂ ਬਦਲ-੨ ਕੇ
ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫਲ਼ ਨਹੀਂ ਪਿਆ
ਆਸਰੇ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਰਖਵਾਲੇ ਦੇ
ਜਦੋਂ ਦਾ ਮੇਰਾ ਮਾਲੀ ਤੁਰਿਆ
ਜੜ੍ਹਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਹੁਣ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇ
ਕਿਸੇ ਆਏ ਸਵਾਲੀ ਦੇ(ਢਿੱਲੋਂ)-
ਢਿੱਲੋਂ ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫੁੱਟ ਪੈ ਜਾਵੇ
ਉੱਥੇ ਕਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀ ਰਹਿੰਦੀ
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਵਾਲੀ ਕੰਧ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਜਿਹੜੀ ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢਹਿੰਦੀ
ਫਿਰ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਏ ਖੁਸ਼ੀ ਗ਼ਮੀ ਦਾ
ਗੂੜ੍ਹਿਆਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ
ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਨਕਾਬ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਆਪਣੇ ਪਨ ਦਾ
ਉਵੇਂ ਆਪਣੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਵੇਖ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ-
ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਤੂੰ ਝੂਠੀ ਵਫਾਂ ਵਾਲਾ
ਨਕਾਬ ਮੂੰਹ ਤੇ ਪਾਈ ਰੱਖਿਆਂ
ਸਬਰ ਤਾਂ ਵੇਖ ਮੇਰਾ
ਸਭ ਕੁੱਝ ਪਤਾਂ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ
ਕਦੀ ਤੈਨੂੰ ਬੇਨਕਾਬ ਨਹੀ ਕੀਤਾ(ਢਿੱਲੋਂ)-
ਜਿੱਥੇ ਇਕੱਠ ਹੋਵੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ
ਉੱਥੇ ਚਾਚੇ ਤਾਏ ਸ਼ਰੀਕ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ
ਕੋਈ ਕਰ ਚੁਗਲੀ ਗੂੜ੍ਹੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਵੇ
ਢਿੱਲੋਂ ਇਹ ਤੰਦ ਇੰਨੇ ਵੀ ਬਰੀਕ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ
ਆਪਣਿਆਂ ਬਾਝੋਂ ਕੋਈ ਸੰਗੀ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ
ਉੱਥੇ ਬੇਗਾਨੇ ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਭੱਜੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਭੱਜ ਕੇ ਗਲ ਨੂੰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਮਾੜੇ ਸਮੇਂ’ਚ ਲਗੇ ਫੱਟ ਚੰਗੇ’ਚ ਵੀ ਠੀਕ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ-
ਜੇ ਹੁਣ ਫੇਰ ਜੰਗ ਹਿੰਦ ਤੇ ਪਾਕ ਦੀ ਹੋਈ
ਤਾਂ ਲੂਹ ਨਾਲ ਭਿੱਜ ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਜਾਣਾ ਏ
ਢਿੱਲੋਂ’’ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਪੁੱਤ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਮਾਰਨੇ ਨੇ
ਰਾਜਨੀਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਜਾਣਾ ਏ
ਕਦੇ ਬੰਬ ਨਹੀਂ ਚਲਿਆ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਮੂਹਰੇ
ਕਿਉਂ ਕੀ ਅੱਤਵਾਦੀ ਖੁਦ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਲਾਹਣਾ ਏ
ਜਨਤਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਬੰਨ ਪੱਟੀ
ਇਹਨਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਥਾਲ਼ੀ ਵਿੱਚ ਖਾਣਾ ਏ-