ഈ നേരവും
കൊഴിഞ്ഞു പോയിടും.
ഇതേ പൂക്കളായ്
നീയും വിരിഞ്ഞിടും.
രാവുകളെന്നെ നീ
കാത്തു നിന്നിടും.
നിനയാത്ത നേരത്തു
ഞാനും വിടർന്നിടും.
മിഴികളടയാതെ
നമ്മളങ്ങനെ
നമ്മിൽ പടർന്ന
വല്ലികളിൽ
കാലം തെറ്റിയൊരു
വസന്തം മെനഞ്ഞിടും.

-

-

വിടർന്നു നിന്ന കാലമത്രയും
അകലെ നിന്നു മോഹിച്ച്
രാവിലൊളിക്കുന്ന സൂര്യനെ
കാത്ത് ജീവശ്ചവമായി
വെള്ള പുതച്ചു
കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും
നിറമുള്ളോരാടകൾ അണിഞ്ഞ്,
സ്വയമറിഞ്ഞിന്നവൾ,
കൊഴിഞ്ഞകലുമ്പോഴെങ്കിലും.

-

മനസ്സ് പഠിച്ചിട്ടും
മടുക്കാത്തൊരുവനുള്ള
മറുമരുന്നാണെൻ്റെ
പ്രണയം.

-

എത്ര വസന്തങ്ങളിൽ നാം
ഒരുമിച്ചു വിരിഞ്ഞിരുന്നെന്നോ,
എത്ര രാത്രികളിൽ നാം ഒന്നായ്
കൊഴിഞ്ഞിരുന്നെന്നോ,
എണ്ണിയെഴുതിയ മൺ
താളുകളിന്ന്
മഴയോർമ തൻ നനവിൽ
ചിതലരിച്ചൊടുങ്ങിടുന്നെന്നൊ.

-

മതിലുകളില്ലാതെ ആകാശം
കാണാൻ കൊതിച്ചതോടെ,
വീണാലുടയുന്ന ചില്ലുകൂട്ടിലിട്ട്
വെയിലോരത്ത് വച്ചവളിൽ,
പുതിയ നാമ്പുകൾ മുളച്ചതുമവയും
മതിലിനപ്പുറം പടർന്നിരുന്നു.

-

കണ്ട് തീരുന്നില്ലിനിയും
ഞാനെന്നെ
കണ്ടതിലേറെ
പ്രിയമോടു കൂടെ.

-

മറന്നകന്ന മണൽത്തരികളെ
മാറോടടുപ്പിച്ചും,
തമ്മിലലമുറയിടും ഒരായിരം
കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ജന്മം
കൊടുത്തും,
പകൽ മറഞ്ഞ
സൂര്യനെ തന്നിലൊളിപ്പിച്ചും,
ആഴങ്ങളളക്കാത്ത
കടലാണവൾ.

-

കനിവേകുക
കനലാവുക
കാലം
മറയ്ക്കാത്തൊ-
രടയാളമാവുക

-

വെള്ളി നര മൂടിയ
മുടിയിഴകളിൽ
ഇതളുടഞ്ഞ
ചെമ്പനീർ പൂക്കളും,
കറുത്ത വാവുറങ്ങിയ
കൺതടങ്ങളും,
മരണപ്പെട്ട ചുംബനങ്ങളുടെ
ആത്മാക്കൾക്കായി
വരണ്ട ചുണ്ടുകളിൽ
ചിരിയടയാളവും
കാലമുരുളും തോറും
മുരടിച്ചു പോകുന്ന
നിന്നിലെ നിന്നിലേക്കുള്ളൊരീ
ദൂരവും.

-