ഒന്നായ് കൊഴിഞ്ഞിങ്ങു
മണ്ണിൽ വീഴും മുൻപിടെയ്ക്കെപ്പൊഴോ,
പായൽ പച്ച വിരിച്ച
മതിൽക്കെട്ടുകളിൽ ഉടക്കിനിൽക്കും
കുളിരാർന്ന നീർത്തുള്ളികളാൽ
മിഴികളിൽ മഷിയെഴുതിയ നാളുകൾ
ഇനിയും പിറക്കുമ്പോൾ
നിറമുള്ള മിഠായികൾ
കടം നൽകിയൊടുവിൽ
നമുക്കു വീണ്ടും പരിചിതരായിടാം.

-

അപരിഷ്കൃതമായ
രണ്ടാശയങ്ങളിൽ കുടുങ്ങി
ഇന്നും സ്വതന്ത്രരാക്കപ്പെടാത്ത
അക്ഷരങ്ങളാണ് നമ്മൾ.

-

ഇരുൾമൂടുമ്പോൾ തിളങ്ങും
നക്ഷത്രങ്ങൾ സ്വരുക്കൂട്ടിവെച്ച്,
ചുട്ടു പൊള്ളും വേനലിനു
മഴയോർമ്മകൾ തന്ന്,
നിറം മങ്ങിയ പുലരികളിൽ
മഴവില്ല് നിറച്ച്
എന്റെ ചിറകുകൾക്കു മാത്രമായ്
തുന്നിച്ചേർത്തൊരാകാശമാണു നീ.

-

നിറഞ്ഞു നിന്ന ചുവപ്പിലും
ഒരിത്തിരി
കറുപ്പഴകായ്‌ ചൂടിയവൾ.
തളിരില പേറിടേണ്ടോരുടലവൾ
ചെറു ചിമിഴിൽ ഓർമ്മകളായ്
എണ്ണിയൊടുങ്ങുന്നുണ്ടിന്നും.

-

കൊതിതീർന്നില്ലിനിയും നിന്നിൽ
വസിക്കുവാനെങ്കിലും,
തളിരിട്ട നാളുത്തൊട്ടിന്നു വരെ
നിന്റെ ചില്ലകൾക്കെന്നും
തണലായ് മാറിയും,
സിരകളിലാകെയും ജീവജലമേകുവാൻ
ആഴങ്ങളിൽ പടരും
നിന്റെ വേരുകൾക്കന്നമേകിയും,
മഴയിലുണർന്നും മഞ്ഞാൽ കുളിർന്നും,
ഒരു ജന്മമാകെ നിൻ
ശിഖരത്തിലിടം നേടിയ
കഥകളൊക്കെയും
മണ്ണോടു ചൊല്ലുവാൻ
കൊഴിഞ്ഞകലുകയാണിന്നീയിലയും.

-

കൺപോളകൾക്കുള്ളിൽ
ബന്ധിതരാകുമ്പോൾ
സ്വപ്നങ്ങളവയുടെ ചിറകാഞ്ഞു വീശി,
നേരിൽ കാണാത്ത ചിത്രങ്ങൾ കാട്ടി
നമ്മെ കബളിപ്പിച്ചുണർത്തി
കൂടുവിട്ടെങ്ങോ സ്വതന്ത്രരായ്
പറന്നു മറയുകയാണത്രെ.

-

നിഴലുകൾ പോലും
അന്ധമായലയും
അത്രമേലിരുട്ടിലും,
ഒരു തരി വെളിച്ചത്തിൽ
ഉടലാകെ ഉരുകി
ഉറഞ്ഞു മരിച്ചവളായി
ഞാൻ.

-

പരിഭവിച്ചിരുണ്ട
കരിമേഘങ്ങളോട് കലഹിച്ച്
ഒരിക്കൽ കൊഴിഞ്ഞകന്ന
മഴത്തുള്ളികളവർ
ഇടിയൊച്ചകേട്ടിടയ്ക്കിടെ
തങ്ങളെ തിരികെ
വിളിയ്ക്കയാണെന്നോർത്ത്
പലനിറങ്ങൾ ചൂടി കുമിളുകളായ്‌
പിറക്കാറുണ്ടത്രെ.

-

ചിറകുവിടർത്തുവാനാകാതെ ആകാശം
കരിമേഘങ്ങളാൽ നിറയുമ്പോൾ,
താഴ്ന്നിറങ്ങുവാനൊരുനാൾ ഭൂമിയിൽ
ഇടമില്ലാതാകുമ്പോൾ
കൂടുകൂട്ടുവാനെനിയ്ക്കു നീയൊരു
തണൽ മരമായി മാറുക വീണ്ടും.

-

മറ്റൊരു രാവിനു
വെളിച്ചം കടം നൽകി
വെള്ളി നിലാവിൻ പുതപ്പിൽ
ഇരുളിൻ നേരറിയാതവളെയുറക്കി,
കണ്ണാൽ കാണാത്ത
ദൂരം മറഞ്ഞവൻ,
ഇനിയും പരിഭവിച്ചുറക്കം നടിച്ചിടും
അവളെയുണർത്തുവാൻ
തിരികെ വന്നിടും,
നിറയെ വെളിച്ചത്തിൻ
നുണക്കഥകൾ ചൊല്ലി
ഇനിയുമടുത്തിടും,
ദിശയേതുമില്ലാതവൾ
താനെ തിരിഞ്ഞിടും.

-