तुझं माझं करता करता
सारं काही आपलं होतं,
छोट्या छोट्या आनंदाने
घर व्यापलं जातं....
तुझी माझी माणसं मग
आपली वाटायला लागतात,
एकमेकांच्या सुखासाठी
सारेच झटायला लागतात....
कामंही जातात विभागली
तु-मी करत करत,
सुरू होतो संसार दोघांचा
एकमेकांच्या कलाकलाने घेत....
मला माझी space हवी
हवं आहे स्वातंत्र्य,
म्हणताना आवडु लागतं
दोघांनाही हे पारतंत्र्य....
एकमेकांशिवाय आता
मुलीच करमत नाही,
तिचं माहेरी जाणंही आता
त्याला आवडत नाही...
कधी कधी मात्र
कुठेतरी बिनसतं,
दोघांपैकी कुणीही मग
ऐकण्यात नसतं....
सुरू होताच भांडण
लटका राग नाकावर,
चुक ज्याला मान्य तो म्हणतो
Sorry , माफ कर....
यालाच म्हणतात संसार
अन् हेच जन्मोजन्मीचं नातं,
तुझं - माझं करता करता
सारंच आपलंस होतं....
अश्विनी अभिजीत
-