ഒരുപക്ഷെ, ഒരുനാൾ ഞാൻ തിരമാലയായി മാറും, മണലിൽ നീ അവശേഷിപ്പിച്ച മുറിവുണക്കാൻ!
കടലിനെ സ്നേഹപൂർവ്വം ഉപേക്ഷിച്ചു വെളുത്ത നുരയുമായി ഞാൻ തീരത്തേക്ക് ഇറങ്ങും
ഉപ്പിൻ്റെ വശ്യവും വന്യമായ ഗന്ധത്തിലും ശാന്തമായ സ്പർശനത്തിലൂടെയും
ഞാൻ നിന്നെ ബന്ദിയാക്കും...
കടൽ... തിരമാലകളെ തിരികെ വിളിക്കുമ്പോൾ മാത്രം,
നിശ്ശബ്ദമായി ഞാൻ നിന്നെ വശീകരിക്കും... ഒടുവിൽ നിൻ്റെ എല്ലാ വേദനകളും ദുഖങ്ങളും എന്നിൽ ആഴ്ത്തികളയും!
പിന്നെ, തിരമാലയിൽ ഞാൻ അപ്രത്യക്ഷമാകും!!
-